บททั้งหมดของ ทะเบียนร้ายเล่ห์รัก: บทที่ 91 - บทที่ 100

ร่างสูงนั่งพิงหมอนใบโตอยู่บนเตียง ทอดมองร่างบางระหงในชุดนอนแพรเนื้อบาง กำลังชโลมโลชั่นไปตามเรียวแขนและขา ก่อนจะหยิบหวีมาแปรงผมยาวสลวยเงางามอย่างพิถีพิถัน เขามองดูเธออยู่นานแล้ว นานมาก จนตรีชฎาต้องมองเขาผ่านกระจกอย่างนึกสงสัย“มองอะไรคะ”“มองผิงนั่นแหละ เมื่อไหร่จะเสร็จสักที จะได้นอน”สิบทิศเร่งยิก ๆ เอามือปิดปากหาววอด ๆ“คุณสิบก็นอนก่อนสิคะ”เสียงหวานบอก ขณะที่ยังแปรงผมอย่างบรรจง“ไม่เอา ผมจะรอผิงมานอนพร้อมกัน นอนไปก็ไม่หลับอยู่ดี ถ้าผมไม่ได้นอนกอดผิง”เสียงทุ้มติดจะงอแงบ่น ไม่รู้ว่าเขาเป็นโรคติดเมียหรือเปล่า ถ้าวันไหนไม่ได้นอนกอดร่างนุ่มนิ่ม เขาจะนอนไม่หลับ“งั้นก็รอค่ะ ผิงใกล้จะเสร็จแล้ว”ตรีชฎาแปรงผมอีกสองสามครั้ง ก่อนวางหวีด้ามยาวไว้หน้ากระจก หยัดตัวลุกจากเก้าอี้ เพื่อเดินมาขึ้นเตียงร่างบางทอดตัวลงนอนในอ้อมกอดของสามีที่อ้าแขนรออยู่นานแล้ว ก่อนจะยกแขนเรียวเสลาพาดไปบนตัวเขาดั่งเช่นทุกคืน“อันที่จริงเราก็แต่งงานกันมาเกือบสองเดือนแล้วนะครับ แต่ผมยังไม่ได้พาผิงไปฮันนีมูนเลย ผมมัวแต่ยุ่งอยู่กับงาน จนไม่มีเวลาพาผิงไปไหน เฮ้อ ผมนี่มันแย่จริง ๆ”เขาเอ่ยขึ้นในความมืด ที่มีเพียงแสงไฟสลัวจาก

ร่างบางในเสื้อคล้องคอครึ่งตัวกับกระโปรงยาวกรอมเท้าผ่าแหวกสูง เดินเล่นตามชายหาด อยู่ไม่ไกลจากบ้านพักนัก สายตาก็มองน้ำทะเลด้วยความตื่นตาตื่นใจ ขณะที่เดินเตะเม็ดทรายเล่นอยู่ ไม่รู้ว่าเธอเดินอีท่าไหน จู่ ๆ ก็เหยียบชายกระโปรงตัวเอง ขาพันกันพาเธอล้มลงไปเสียอย่างนั้น“โอ๊ย!”เสียงหวานร้องด้วยความเจ็บ ก่อนจะชันเข่าขึ้นมา ใช้มือปัดเศษทรายที่ติดอยู่บนหัวเข่า“เป็นอะไรไหมครับคุณ”หน้าสวยแหงนมองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า และเมื่อสายตาประสานกัน ชายหนุ่มก็ตกตะลึงตาค้างในความสวย“อ๋อ ไม่เป็นไรค่ะ พอดีซุ่มซ่ามไปหน่อย เดินอยู่ดี ๆ สะดุดขาตัวเองเฉยเลย”ตรีชฎาหัวเราะกลบเกลื่อนความอาย ที่ตนเผลอซุ่มซ่ามต่อหน้าคนอื่น ก่อนจะลุกขึ้นยืนด้วยตัวเอง ถึงแม้คนตรงหน้าจะยื่นมือเข้าช่วยก็เถอะ“ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วครับ เอ่อ ผมชื่อ ธานิศ นะครับ”มือที่ยื่นออกไปเมื่อครู่ เปลี่ยนมาเกาศีรษะแก้เก้อ แล้วแนะนำตัวกับเธออย่างไม่รู้จะพูดอะไรดี“ตรีชฎาค่ะ เรียกว่าผิงก็ได้ค่ะ คุณธานิศมาเที่ยวเหรอคะ”เสียงหวานใสเอ่ยถาม“ก็ไม่เชิงครับ พอดีผมพาพนักงานมาเลี้ยงขอบคุณที่โรมแรมธาราธรณ์น่ะครับ เอ่อ ว่าแต่คุณผิงหน้าคุ้น ๆ นะครับ ไม่ทราบว่าเคยเรีย

งานเลี้ยงขอบคุณพนักงานที่ธานิศได้จัดขึ้น เป็นเพียงงานเล็ก ๆ ที่ไม่ใหญ่มากนัก เพราะในงานก็มีเพียงพนักงานของเขา รวมทั้งตรีชฎาและสิบทิศเท่านั้น งานเลี้ยงจึงเป็นไปอย่างเรียบง่าย ไม่ได้มีพิธีรีตองอะไร เหมือนจัดสังสรรค์ตามประสาคนกันเองเสียมากกว่า ภายในงานมีการจัดแสดงของพนักงาน บ้างก็มีเกมให้เล่นอย่างสนุกสนานเฮฮาตั้งแต่เข้ามาในงาน ธานิศก็ชวนตรีชฎาคุยตลอดเวลา ซึ่งหญิงสาวเองก็คุยกับธานิศอย่างถูกคอ จนเป็นเหตุให้สิบทิศกลายเป็นหมาหัวเน่าที่ไม่มีใครสนใจ เขาเลยต้องหาโอกาสชวนเธอไปตักอาหารบ้าง ไปเต้นรำบ้าง เพื่อให้เธอออกห่างจากธานิศแต่พอกลับมานั่งทีไร ธานิศก็เข้ามาพูดคุยกับเธอทุกที จนสิบทิศชักโมโห เขาจึงพูดแทรกขึ้นบ้าง แต่ก็ถูกตรีชฎาเอ็ดเอา เพราะเธอทราบดีว่าเขาจงใจแกล้งธานิศ พอถูกภรรยาดุ ใบหน้าคมคายก็บูดบึ้ง แววตาตัดพ้อมองเธออย่างน่าสงสาร มันเป็นเวรเป็นกรรมของเขาหรือไงนะ ที่เคยทำเป็นไม่สนใจเธอ พอมาตอนนี้ เธอก็เลยไม่สนใจเขา เขาเลยกลายเป็นหมาหัวเน่าที่ไม่มีใครสนใจแบบนี้‘โอ๊ย ทำไมมันปวดใจแบบนี้วะเนี่ย’หลังจากงานเลี้ยงเลิกรา ร่างสูงก็เดินจ้ำอ้าวกลับเข้าบ้าน ไม่สนใจภรรยาสาวที่เร่งฝีเท้าเดินตามหลังมา

ท่อนแขนแกร่งช้อนร่างบอบบางไว้แนบอกพาไปยังเตียงนอน วางเธอลงอย่างทะนุถนอม ก่อนจะโน้มตัวทาบลงมาแนบชิดกับร่างของเธอดวงตาคมที่ฉายแววปรารถนาเต็มเปี่ยม สบตากับภรรยาสาวอย่างหวานฉ่ำ ตรีชฎายิ้มยั่ว จนสิบทิศทนไม่ไหวอีกต่อไป ต้องก้มหน้ามาหาอกอวบอิ่มก่อนเป็นอันดับแรก แต่ใบหน้าคมสันก็ต้องค้างอยู่กลางอากาศ เมื่อร่างบางพลิกตัวขึ้นคร่อม ตอนนี้เลยกลายเป็นว่า เขาอยู่ใต้ร่างเธอไปโดยปริยาย สิบทิศมองหน้าสวยอย่างมึนงงมือเรียวบางสัมผัสใบหน้าของเขา ลูบไล้ผ่านลำคอ จนมาหยุดอยู่ที่แผงอกกว้างกำยำ ที่เธอรู้ว่ามันให้ความอบอุ่นเพียงใดริมฝีปากอวบอิ่มแย้มยิ้ม จิกสายตามองเขาอย่างเซ็กซี่ แล้วไล่สายตาลงมาเรื่อย ๆ เหมือนต้องการสำรวจร่างกายของเขา สิบทิศถึงกับขนลุกซู่ เมื่อเห็นรอยยิ้มและสายตาของเธอ แล้วเขาก็ต้องยิ้มกริ่ม เมื่อมือน้อยค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อนอนของเขาออกทีละเม็ด ๆ จนมาถึงเม็ดสุดท้ายสาบเสื้อนอนถูกแยกออก เผยให้เห็นร่างกายอันแข็งแกร่งสมชายชาตรีของเขา ประกอบด้วยแผงอกกว้างกำยำ และหน้าท้องที่มีกล้ามเนื้อเป็นลอนซิกซ์แพ็กส์สวยงาม ตรีชฎาอดคิดไม่ได้ว่า สามีของเธอนอกจากจะเป็นผู้ชายที่หน้าตาหล่อเหลา ดึงดูดให้ผู้หญิงต้อง

ร่างสูงขยับสะโพกแน่นหนั่นให้กดลึกเสียดสีกันช้า ๆ ก่อนจะเริ่มเร่งจังหวะเร็วขึ้น ควบคุมจังหวะช้าบ้างเร็วบ้าง เพื่อดื่มด่ำกับความซาบซ่านได้เต็มที่ ขาเรียวงามก็เกี่ยวรัดรอบสะโพกเขา ขยับสะโพกกลมกลึงตามจังหวะรักที่เขาเป็นผู้ควบคุม ยิ่งทำให้สิบทิศแทบสำลักความสุข ตอนนี้ในห้องนอนจึงได้ยินแต่เสียงครวญครางของร่างสองร่างดังประสานเสียงกันจนสุดท้ายสิบทิศและตรีชฎาก็พากันไปถึงปลายทางสวรรค์แห่งความสุขสมพร้อมกัน ก่อนที่เขาจะปล่อยธารธาราไหลเข้าสู่แอ่งน้ำของภรรยาคนสวย ซึ่งเป็นสิ่งที่ก่อกำเนิดชีวิตน้อย ๆ ในอีกไม่ช้านี้สิบทิศฟุบหน้าลง ซุกซบคลอเคลียเต้าทรวงขาวอมชมพูของภรรยาสาว ริมฝีปากร้อนดูดกลืนความหวานละมุนจากปทุมถัน ทั้งที่ยังไม่ได้ถอนร่างออกจากกายเธอ“ขนมผิงชิ้นนี้หอม หวาน และก็อร่อยที่สุดในโลกเลย”เสียงทุ้มชื่นชม แล้วหอมแก้มเนียนใสที่ชื้นเหงื่อจากกิจกรรมรักเมื่อครู่“บ้า คุณสิบน่ะ ผิงเป็นคนนะ ไม่ใช่ขนมสักหน่อย”ตรีชฎาขวยเขิน ทุบที่อกเขาเบา ๆ ร่างบางขยับตัวเล็กน้อย แต่การขยับตัวของเธอ ทำให้สิบทิศต้องซู้ดปาก“ผะ ผิง อย่าขยับสิ ผมจะตาย”เมื่อรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร หน้าสวยก็เห่อแดงขึ้นทันตา เธอลืมไปเสียสนิ