All Chapters of ทะเบียนร้ายเล่ห์รัก: Chapter 151 - Chapter 160

ร่างอวบจ้ำม่ำกำลังน่ารักด้วยวัยสิบเอ็ดเดือน ทำให้ทุกคนในบ้านธาราธรณ์ต่างก็หลงรักไอ้เสือน้อยหัวปักหัวปำ โดยเฉพาะผู้เป็นพ่อนั้นไม่ต้องพูดถึง เห่อลูกชายหัวแก้วหัวแหวนยิ่งกว่าตอนอยู่ในท้องเสียอีก สิบทิศถึงขนาดลงทุนสร้างห้องของเล่นให้ลูกด้วยตนเอง ตกแต่งทาสีห้องให้ดูสดใสสะดุดตา บนผนังติดรูปถ่ายของเด็กชายสรวิศตั้งแต่แรกเกิดจนถึงปัจจุบัน โดยฝีมือการถ่ายภาพของเขาเอง เพื่อให้เห็นถึงความเจริญเติบโตของไอ้เสือน้อยในแต่ละช่วงวัย ของเล่นมากมายที่เขาเคยเล็งไว้ ก็ไปขนซื้อมาหมดทุกอย่าง เรียกได้ว่ามีให้เล่นไม่ซ้ำอันเลยทีเดียว“น้องผล หม่ำ ๆ โจ๊กก่อนนะลูก”ร่างที่เคยอวบอัดจากการตั้งครรภ์ บัดนี้บอบบางเหมือนเดิมแล้ว ด้วยความที่เธอเลี้ยงลูกเอง จึงทำให้เธอค่อนข้างเหนื่อยกับเจ้าหนูน้อยเป็นธรรมดา สัดส่วนที่เคยเกินมาก็เลยเข้าที่เข้าทางได้อย่างรวดเร็ว นำถ้วยโจ๊กแครอทที่เพิ่งทำให้ลูกรักมาวางไว้บนเบาะ ก่อนจะคว้าร่างจ้ำม่ำของลูกชายมานั่งบนตัก“หม่ำ ๆ”ปากเล็กสีแดงสดส่งเสียงบอกคุณแม่คนสวย เสือน้อยสรวิศเริ่มจะหัดพูดได้ไม่กี่คำ และเริ่มเรียกแม่ได้เมื่ออาทิตย์ก่อน แม้บางคำจะพูดไม่ค่อยชัด แต่ก็ทำให้คนเป็นแม่รู้สึกปลาบป

“คุณสิบ ทำแบบนี้ได้ยังไงคะเดี๋ยวน้องผลก็นิสัยเสียกันพอดี เสื้อผ้าพวกนี้ น้องผลใส่ได้ไม่เท่าไหร่ก็ต้องเปลี่ยนแล้วนะคะ คุณสิบอย่าลืมสิคะ ว่าลูกเราโตขึ้นทุกวัน ซื้อแค่พอใส่ก็พอแล้วค่ะ”คนที่กำลังจะหยิบเสื้อผ้าอีกตัวมาทาบบนตัวลูกชายชะงักงันทันที มันก็จริงอย่างที่เธอว่า เด็กสมัยนี้โตเร็วจะตายไป คิดได้ดังนั้น สิบทิศก็จำต้องหยิบเสื้อผ้าที่เอาออกมาเก็บเข้าที่ดังเดิม“เอ๋?”ไอ้เสือน้อยมองคุณพ่อตาแป๋ว ที่จู่ ๆ คุณพ่อก็เก็บชุดหล่อไปเกือบหมดเลย“ถ้าอย่างนั้น ผมขอซื้อแค่สามตัวนี้นะครับที่รัก” แม้จะรู้อย่างนั้น คนเป็นพ่อก็ยังตัดใจอย่างยากลำบาก มาถึงที่แล้วจะไม่ซื้อให้ลูกก็กระไรอยู่ อย่างน้อยขอซื้อสักสองสามตัวก็ยังดี “ก็ได้ค่ะ ไหน ให้แม่ดูหน่อยสิคับน้องผล ว่าลูกแม่ใส่ได้ไหมเอ่ย”ร่างบางนั่งยอง ๆ จับร่างจ้ำม่ำให้ยืนขึ้น คนพ่อขี้เห่อหยิบชุดที่เลือกไว้มาทาบบนตัวลูก เจ้าหนูน้อยก็ตบมือเปาะแปะชอบใจเด็กชายสรวิศคลานไปเก็บลูกบอลสีแดง โยนให้บอดี้การ์ดหนุ่มของคุณพ่อ ดวงตาใสเห็นเพื่อนเล่นตัวโตแกล้งทำเป็นล้มกลิ้ง เพราะรับลูกบอลที่ตนโยนไปไม่ได้ ก็หัวเราะเอิ๊กอ๊ากชอบใจเจ้าหนูน้อยถึงแม้จะเป็นเด็กอารมณ์ดี แต่ก

“คิดจะเบี้ยวเหรอจ๊ะเมียจ๋า ผมไม่ให้ผิงเบี้ยวง่าย ๆ หรอก เราไปอาบน้ำกันดีกว่านะครับที่รัก เสียเวลามามากแล้ว รู้ไหมว่าตอนนี้ผมร้อนไปทั้งตัวแล้วนะ อยากจะอาบน้ำและก็...อยากโดนผิงรีดพิษใจจะขาดอยู่แล้ว”เสียงทุ้มพร่ากระซิบที่ข้างหูเธอในประโยคสุดท้าย พลางขบเม้มติ่งหูอย่างหยอกล้อ ตรีชฎาเอี้ยวตัวออกจากอ้อมแขนแข็งแรง หันมาโปรยยิ้มหวานชวนเสน่หา“ตามเข้ามาเร็ว ๆ สิคะ คุณสิบขา”เสียงหวานเชื้อเชิญ ขณะเยื้องกรายมุ่งไปที่ห้องน้ำ นัยน์ตาหวานจิกมองอย่างอ้อยอิ่ง ชนิดที่สิบทิศเห็นแล้วต้องรีบตามเธอไปราวกับโดนมนตร์สะกดร่างสูงกำยำเปลือยเปล่าเพ่งมองร่างบางระหงของภรรยาที่แช่ตัวอยู่ในอ่างอาบน้ำ บนตัวเธอยังมีเสื้อผ้าอยู่ ทว่าเมื่อตรีชฎาหยัดตัวมานั่งไขว้ห้างบนขอบอ่าง ส่งยิ้มเชิญชวนเขาอย่างยั่วยวน สิบทิศก็ต้องตกตะลึง เลือดในกายสูบฉีดพุ่งพล่านไปทั่วร่าง บนตัวเธอมีเสื้อผ้าอยู่ก็จริง แต่เป็นแค่เสื้อเชิ้ตสีขาวบางเฉียบ เปียกชุ่มน้ำจนเนื้อผ้าแนบไปตามลำตัว เห็นทรวงอกและเนินกุหลาบงามอยู่รำไร เพราะเธอเล่นไม่ใส่ชุดชั้นในปกคลุมให้เกะกะลูกตานางยั่วก็ยังเป็นนางยั่วอยู่วันยังค่ำ ตรีชฎามักจะชอบทำอะไรให้เขาคลั่งไคล้ในตัวเธอเสม

“เฮ้อ ย่าไม่รู้ว่าหนูพูดอะไร เอาอย่างนี้ ย่ากับน้องผลเข้าไปหาคุณแม่เลยดีกว่าเนอะ”คุณหญิงสิรินดาสรุปความเอง เพราะไม่รู้ว่าหลานชายพูดอะไรอ้อแอ้ไปตามประสา รู้แต่เพียงว่าหาแม่นี่แหละ นางจึงตัดสินใจเข้าไปหาลูกสะใภ้ โดยไม่ลืมอุ้มหลานชายไปด้วย“หนูผิง เป็นอะไรหรือเปล่าลูก”คุณแม่สามีเอ่ยถาม เมื่อเห็นร่างบางนอนเอามือกุมศีรษะอยู่บนโซฟา นี่อาจจะเป็นสิ่งที่น้องผลบอกนางก็เป็นได้“ไม่ทราบเหมือนกันค่ะคุณแม่ ผิงปวดหัวค่ะ ตั้งแต่เช้ามันก็รู้สึกว่าโลกหมุนยังไงก็ไม่รู้ แล้วก็รู้สึกพะอืดพะอมน่ะค่ะ”ตรีชฎาเล่าอาการให้ฟัง รู้สึกอ่อนเพลียทั้งที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แม้เธอจะไม่สบายเป็นไข้หรือเป็นหวัด เธอก็ยังไม่เคยมีอาการขนาดนี้เลย คุณหญิงสิรินดาครุ่นคิด อาการแบบนี้ หรือว่านางกำลังจะได้หลานเพิ่มอีกคนกันนะ“หนูผิง ประจำเดือนขาดหรือเปล่าลูก”คุณแม่สามีท้วงถาม ทำให้ตรีชฎาต้องลืมตาขึ้น‘จริงสิ ประจำเดือนเธอยังไม่มานี่นา’ “ค่ะ” เธอพยักหน้าตอบรับ “สงสัยหนูผิงกำลังจะมีน้องให้น้องผลแล้วล่ะลูก แม่ว่าหนูไปตรวจเลยดีกว่า เดี๋ยวแม่ไปด้วย พรมาดูน้องผลหน่อย ฉันจะพา

“ผมกลับมาแล้วครับที่รัก น้องผักบุ้งจ๋า พ่อกลับมาแล้ว คิดถึงพ่อหรือเปล่าเอ่ย”สิบทิศที่เพิ่งกลับมาจากที่ทำงาน เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับไอ้เสือน้อย ก่อนจะทักทายภรรยาด้วยการหอมแก้มเนียน“คิดถึง”น้องผักบุ้งมองตาแป๋ว ไม่รู้เรื่องว่าคุณพ่อพูดอะไร แต่ไอ้เสือน้อยกลับเป็นคนตอบแทนน้องสาวเสียเอง“พ่อรู้แล้วครับ ว่าน้องผลคิดถึงพ่อ”มือหนาหยิกแก้มลูกชายเบา ๆ ด้วยความมันเขี้ยว ก่อนจะหันมาเล่นกับลูกสาวคนเล็กที่นอนอยู่บนเบาะนุ่มคุณพ่อยังหนุ่มพยายามพูดคุยกับหนูน้อยและยิ้มหยอก นางฟ้าตัวน้อยก็มองคุณพ่อ เห็นพ่อยิ้ม หนูน้อยก็ยิ้มตาม จนเห็นเหงือกแดง ๆ อย่างน่าเอ็นดูวันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่เนื่องจากช่วงนี้งานล้นมือ สิบทิศจึงต้องเข้ามาเคลียร์งานที่บริษัท พนักงานที่มาเคลียร์งานในวันนี้ เมื่อเห็นท่านประธานหนุ่มเดินเข้ามาพร้อมกับคุณหนูสรวิศ พ่วงด้วยคุณผู้หญิงที่อุ้มคุณหนูน้อยสิราวรรณ ทุกคนก็ออกมาต้อนรับทั้งสี่คนด้วยใบหน้าสดใส“สวัสดีครับ/ค่ะ ท่านประธาน คุณผู้หญิง”สิบทิศและตรีชฎาทำแค่เพียงก้มศีรษะเล็กน้อยให้พนักงาน เพราะติดที่ต้องอุ้มเจ้าหนูน้อยทั้งสองอยู่ “สวัสดีจ้ะน้องผลสุดหล่อ น้องผักบุ้งสุดสวย วั