All Chapters of หนี้รักหมอสาว: Chapter 61 - Chapter 70

หมอสาวมองนาฬิกาใกล้เวลาครบหกชั่วโมง เธอตรงไปที่ห้องเตรียมตัวก่อนเข้าห้องผ่าตัด เพื่อทำความสะอาดร่างกาย อาบน้ำเปลี่ยนชุดเตรียมผ่าตัด ทุกอย่างมันเหมือนกับว่าฟ้านั้นมีใจ และจงใจให้มารดาของเตชินมีอาการเหล่านี้ เมื่อเธอมาถึงเมืองไทย หรือฟ้าจะลิขิตให้เธอโคจรมาพบกับเตชินอีกครั้ง เพื่ออะไรล่ะ เพื่อให้เธอได้เจ็บปวดอีกหรือไง นั่นคือคำถามในใจของหมอพุฒตาล เมื่อถึงเวลาหมอพุฒตาลเดินตรงไปยังห้องผ่าตัดอุปกรณ์ทุกอย่างถูกจัดเรียงไว้เป็นเซต ที่สำคัญในห้องนั้นมีหมอต้นที่คอยอยู่เคียงข้าง แม้ในยามที่เธอทุกข์เขาก็ไม่เคยห่างหายไปจากกายเลยสักครั้ง และในยามนี้เช่นกันเขาคอยซับเหงื่อ และให้กำลังใจ ทุกอย่างเข้าสู่กระบวนการรักษาของหมอ การใส่สายสวนเข้าเส้นเลือดแดงที่ขาหนีบนั้น หมอต้นได้จัดการเรียบร้อยแล้ว ผู้ป่วยฉีดเพียงแค่ยาชาเท่านั้น จากนั้นหมอพุฒตาลได้ฉีดสีเข้าไปยังหลอดเลือด และเอกซเรย์ดูหลอดเลือดหัวใจลิ้นหัวใจ แล้วใส่สายเข้าหลอดเลือดแดงไปถึงหลอดเลือดcoronary ในบริเวณที่ตีบ หลังจากนั้นก็จะบอลลูน เพื่อให้หลอดเลือดขยายและจะใส่ขดลวดกันหลอดเลือดตีบอีก

ถ้าหากหมอพุฒตาลแท้งลูกจริงๆ ก็น่าจะใช้เวลาหลายเดือน หรือเป็นปีถึงจะตั้งท้องใหม่อีกครั้งได้ นั่นคือประเด็น ที่มารดาและเตชินเก็บมาคิดวิเคราะห์ และมั่นใจว่าเกี๊ยวน้ำเป็นลูกของเขา “ผมยังไม่รู้เลยว่าจะทำยังไงถึงจะได้ลูก และเมียกลับคืนมา หากเธอเป็นภรรยาของหมอต้นไปแล้วครอบครัวของเธอมีความสุขดี ผมก็ไม่ควรเข้าไปแทรกใช่ไหมครับแม่" เตชินพูดออกมา ทั้งที่ทุกอย่างมันตรงข้ามกับหัวใจ ในเวลานี้เขาไม่มีทางรับได้ หากต้องเสียหมอพุฒตาลให้กับคนอื่นไป ไม่ว่าใครหน้าไหนเขาก็ไม่มีทางทำใจได้เลย แต่จะทำยังไงได้ ในเมื่อหมอพุฒตาลได้เกลียดเขาไปแล้ว สิ่งที่เขาทำกับเธอมันยังคงเป็นตราบาปติดอยู่ในใจเรื่อยมา “ถ้าเกิดว่าหนูพุฒตาลกับหมอต้นเขาอยู่กินกันฉันสามีภรรยาจริงๆ เตชิน..แม่ว่าควรจะปล่อยให้เธอไปมีความสุข กับคนที่เธอเลือก” ผู้เป็นมารดาพูดออกไปตามความเป็นจริง เพราะหากหมอต้นกับหมอพุฒตาลได้อยู่กินกันฉันสามีภรรยาแล้ว เธอคงจะไม่มีทางย้อนกลับมาหาเตชินเป็นแน่ เตชินยิ่งเจ็บปวดมากขึ้น เ

“หมอพุฒตาล คุณมองมาที่ดวงตาของผมสิ คุณจะเห็นอะไรอยู่ในนั้น ในดวงตาของผมเต็มไปด้วยคุณและก็ลูกของเรา มันไม่สามารถที่จะมองเห็นใครได้อีกแล้ว นอกจากคุณกับลูกเข้าใจไหมพุฒตาล” คำพูดของเตชินทำให้หมอพุฒตาลถึงกลับจุก มันจะเป็นไปได้ยังไง ในเมื่อที่ผ่านมาเขาไม่เคยเห็นเธอกับลูกอยู่ในสายตาเลยสักครั้ง แต่ในเวลานี้กลับมาบอกอ้อนวอนขอให้จ้องดู เธอกับลูกอยู่ในนั้น อยู่ในดวงตาที่เคยว่างเปล่า ที่เวลานี้มันไม่เหลือที่ว่างให้ใครนอกจากเธอ และลูกมันจริงแค่ไหนเชียว มือหนาทั้งสองข้างของเตชินจับประคองไว้ที่แก้มนวล แล้วเชยคางเธอแหงนขึ้นมา การได้สบตากันเป็นครั้งแรก ในเวลานี้ใจของหมอพุฒตาลเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ เมื่อเธอจ้องมองไปยังนัยน์ตาสีนิลคู่นี้ สายตาที่ไม่ลอกแลกนั้น มันยืนยันได้ว่าสิ่งที่เขาพูดมามันเป็นความจริง “ปล่อยคุณกลับบ้านไปเถอะ" หมอพุฒตาลพูดพร้อมกับเบือนหน้าหนี แต่ก็ช้าเกินไป เมื่อชายหนุ่มก้มโน้มหน้าลงมา ริมฝีปากของเขาประกบทาบทับลงที่เรียวปากหยักได้รูป การสัมผัสที่ช้าเนิบนาบแต่นุ่มนวลมันยิ่งทำให้เลือดในตัวของหมอสาวสูบฉีดความรู้สึกแบบนี้นานแค่ไหนแล้

“คุณแม่ทำไมต้องทำสีหน้าแบบนั้นด้วยค่ะ ไหนคุณแม่บอกเกี๊ยวน้ำ ว่าทำแล้วมันไม่น่ารัก” คำพูดของลูกสาวทำให้เตชินอดที่จะฉีกยิ้มไม่ได้ ทำไมเด็กน้อยถึงช่างพูดช่างเจรจาแบบนี้ “เห็นไหมคุณ ขนาดลูกยังรู้เลย ทำหน้าตาแบบนั้นมันไม่น่ารัก” เตชินพูดพร้อมกับส่งยิ้มมาให้หมอพุฒตาล อย่างรู้ทันในความคิดของเธอ เมื่อทั้งสามทานข้าวเสร็จ เตชินได้พาเกี๊ยวน้ำไปทานไอศกรีม ก่อนจะเลยแวะไปส่งเธอที่บ้านแล้วเรียกแท็กซี่กลับในยามค่ำคืนที่ผับxxx หมอพุฒตาลเดินเข้ามา พร้อมกับชุดเดรสรัดรูป ลุคนี้ใครพบเห็นขอบอกเลยได้ว่าตัวแม่มาเอง นานๆ ทีเธอจะแต่งตัวเปรี้ยว มันจึงดูแปลกตาสำหรับคนที่เคยเห็นแต่หน้าตาจืดๆ ของเธอ และชุดที่เรียบร้อย แต่วันนี้เธอกลับแหวกแนวขนาดหมอต้นเองยังแปลกใจ “วันนี้คุณหมอสวยเป็นพิเศษนะครับ” หมอต้นอดที่จะแซวหมอสาวไม่ได้ เมื่อเสื้อผ้าที่เธอสวมใส่นั้นแปลกตากว่าที่เคย “ก็วันพิเศษสำหรับหมอต้นนี้ค่ะ” หมอสาวพูดพร้อมกับส่งยิ้มไปให้หมอหนุ่ม ก่อนจะนั่งลงข้างๆ หมอสาวสาวคน “ถ้า

เตชินเลี้ยวรถเข้ามาจอดในบ้าน ก่อนจะอ้อมไปเปิดให้หมอพุฒตาลเดินลงมาจากรถ หมอสาวมองไปรอบๆ ห้าปีที่จากไป ที่นี่ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง เธอไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเลยว่า จะได้กลับมาเหยียบที่บ้านหลังนี้อีก เมื่อครั้งหนึ่งเธอเดินออกไปด้วยใจที่ปวดร้าว แต่ไม่รู้ว่าการกลับมาครั้งนี้ จะซ้ำเติมรอยแผลเก่าหรือเขาจะรักษาให้มันหายดี “ไปเข้าบ้านกัน” เตชินพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปจับที่มือเล็กเรียวของภรรยาสาว ให้เดินตามเข้าไปในบ้าน เวลานี้ทุกคนคงจะหลับหมดแล้ว รวมทั้งเกี๊ยวน้ำคงหลับฝันดีกับคุณย่าทั้งคืน “ฉันจะรออยู่ตรงนี้ คุณขึ้นอุ้มเกี๊ยวน้ำลงมาให้ฉันก็ได้” เมื่อเตชินจูงแขนเธอมาถึงกลางบ้าน หมอสาวก็หยุดเดินทันที เพราะเธอกลัวว่าสิ่งที่เธอพยายามห้ามใจนั้น จะเกิดขึ้นกับหัวใจให้หลงใหลไปตามสิ่งที่เตชินต้องการ เพราะเธอรู้ดีว่าเขาคงไม่หยุดแค่นี้แน่ ผู้ชายอย่างเตชินหากต้องการสิ่งใดแล้ว เขาจะต้องได้มาทุกอย่างตามที่ต้องการ แม้แต่หัวใจของเธอ เขาก็ได้มันไปแล้วอย่างง่ายดาย แต่ในเวลานี้เธอกลัว กลัวเหลือเกินว่าประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย “เกี๊ยวน้ำหลับไปแล