Semua Bab หนี้รักหมอสาว: Bab 1 - Bab 10

“แม่ครับ! แม่ก็รู้ว่าผมไม่ชอบการผูกมัดกับใคร ผมไม่มีทางที่จะแต่งงานกับใครเป็นอันขาด” เขายื่นคำขาดกับผู้เป็นมารดาเช่นกัน เพราะยังไงเขาก็ไม่แต่ง โดยเฉพาะผู้หญิงที่มารดาหามาให้ “ยังไงแกก็ต้องแต่งงานกับหนูพุฒตาล!” ผู้เป็นมารดายื่นคำขาดออกมาอีกครั้ง ถ้าเตชินไม่แต่งเขาก็จะไม่เหลืออะไรเลย ดูซิว่าจะยอมไหม นั่นคือสิ่งที่มารดากำลังนึกคิดในใจ ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! เตชินหัวเราะออกมาเมื่อได้ยินชื่อหมอพุฒตาล “ผมถามจริงๆ เถอะครับ แม่ไปคว้าผู้หญิงคนนี้มาจากไหน แค่ชื่อก็เธอเชยชะมัด คนอะไรชื่อพุฒตาล ผมไม่มีทางแต่งงานกับยัยเฉิ่มของแม่เป็นอันขาด” “แม่ให้แกเลือกระหว่างแต่งงานกับหนูพุฒตาล กับโดนริบบัตรเครดิต และรถสปอร์ตของแก รวมทั้งเงินเดือนทั้งหมดที่แกจะได้รับ แกจะเลือกแบบไหนตอบมา” “โธ่แม่! แม่มีช้อยให้เลือกแค่สองช้อยเอง ก็ไม่ต่างอะไรกับมัดมือชก ทำไมแม่ไม่นำทางเลือกที่สามมาให้ผมล่ะ”

เมื่อเลิกงานในตอนเย็น หมอพุฒตาลได้ไปหาเลือกซื้อของขวัญวันเกิดให้กับหมอต้น ก่อนจะแวะไปลองชุดที่ร้าน เมื่อมารดาของเธอได้แจ้งไว้ก่อนหน้าแล้วโดย ไม่รู้ว่าเตชินได้ไปรออยู่ที่ร้านนานแล้ว เขาไม่ได้เต็มใจมารอ แต่โดนบังคับให้มาต่างหากเช่นเดียวกับเธอ เมื่อมารดาของเขายื่นคำขาดให้ชายหนุ่มมาลองชุด เพื่อถ่ายรูปไว้โชว์ในงานและใช้เป็นรูปประกอบในการ์ดเชิญ เมื่อหมอพุฒตาลเดินเข้ามาในร้านก็มีเด็กสาวเดินเข้ามาสอบถาม ก่อนจะพาเข้าไปในห้องแต่งตัวเพื่อลองชุดแต่งหน้าทำผมถ่ายรูป สักพักเด็กในร้านก็เดินออกมาเรียกเตชินเข้าไปด้านใน “คุณเตชินเจ้าสาวแต่งตัวเสร็จแล้ว เชิญที่สตูดิโอเลยค่ะ” เตชินเดินตามเด็กในร้านไปอย่างหัวเสีย เมื่อเขาเข้ามานั่งรอเธอที่ร้านนี้นานแล้ว เวลานี้ชายหนุ่มอยากเห็นเหลือเกินว่า เจ้าสาวที่แม่หาให้นั้นหน้าตาจะเป็นยังไง คนที่ทำให้เขาต้องเสียเวลามานั่งรอเกือบชั่วโมง เมื่อเดินเข้ามาถึงเตชินถึงกับตกตะลึง ในความสวยของหมอพุฒตาล ที่เวลาแต่งหน้าแล้วเธอเป็นคนละคนกับหน้าสดไร้เมคอัพ ต่างจากเวลาทำงาน แม้เตชินจะไม่เคยเห็นหน้าสดของหมอพุฒ

“กรี๊ด!ฉันเจ็บ!” เสียงของคนตัวเล็กร้องออกมาอย่างเจ็บปวด แต่ทว่าชายร่างบึกบึน กลับไม่สะทกสะท้านใดๆ กับเสียงนั้นเลยสักนิด เขายังคงโยกสะโพกขึ้นลงถี่ๆ อย่างไม่รู้จักพอ “อืม~ซรี๊ด..เสียวมากฟิตจังเลยค่อยสมกับเงินที่เสียไปหน่อย” เตชินสบถออกมาพร้อมกับหลับตาพริ้มตรั่บ! ตรั่บ! ตรั่บ! เขายังไม่ลดละความรุนแรงลงแม้แต่น้อย ชายหนุ่มยังคงกระแทกมันลงไปอย่างกับคนอดอยากปากแห้งมานาน ทั้งที่เขาใช้ผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าในแต่ละวัน “โอ้วว!..สุดยอดมาก” “โอ้วว์!..ซรี๊ด” ไม่นานน้ำลาวาสีขาวขุ่นก็ได้พุ่งเข้าไปยังช่องแคบหมดทุกหยด ก่อนที่เขาจะพลิกกายออกจากร่างอรชร นอนหงายอย่างหอบเหนื่อย โดยไม่สนใจใยดีคนตัวเล็กข้างกายเลยสักนิด หมอสาวตะเกียกตะกายลุกขึ้นไปหยิบผ้าเช็ดตัว ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างทุลักทุเล หมดสิ้นแล้วความสาวที่มี สิ่งที่คิดจะรักษามันเอาไว้ ไม่ให้ใครมาเชยชม น้ำจากฝักบัวที่ราดมายังเนื้อตัวที่เปลือยเปล่ากับน้ำตาที่ไหลรินนองแก้ม เธอไม่

"อ้าว! เมียจ๋ามาอยู่นี่เองผมเดินตามหาคุณตั้งนาน จนปวดน่องไปหมดแล้วเนี่ย คุณต้องรับผิดชอบด้วยการนวดให้ผมทั้งคืนด้วยนะ" เตชินพูดพร้อมทั้งเลื่อนเก้าอี้มานั่งอีกข้างๆ ภรรยา ก่อนจะโอบไหล่หมอสาวเอาไว้แสดงความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของอย่างออกนอกหน้า "หมอต้นนี่คุณเตชินสามีของตาลค่ะ คุณเตชินนี่หมอต้นเป็นเพื่อนที่ทำงานของฉันค่ะ "ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณเตชิน" หมอต้นพูดพร้อมกับยื่นมือไปจับเชคแฮนด์กับเตชิน ส่วนเตชินเองก็ยื่นมาจับอย่างว่าง่าย "ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับคุณหมอ" คำพูดที่ดูเรียบๆ ของเตชินแต่แฝงไว้ด้วยความเจ้าเล่ห์นั้น ทำให้หมอต้นดูออกว่าเขาเป็นคนประเภทไหน"ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อนนะครับหมอตาลคุณเตชินพอดีมีประชุมต่อ" "แล้วเจอกันค่ะหมอต้น" ทั้งสองต่างส่งยิ้มให้กัน ก่อนที่หมอต้นจะเดินออกไป ทำให้เตชินมองหมอพุฒตาลอย่างสงสัยในความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่ ที่ต้องมีใครคนใดคนหนึ่งคิดมากเกินกว่าเพื่อน หรือไม่ก็คิดทั้งสองคน

"ฉันเป็นคุณหมอค่ะ คุณแม่ช่วยวางน้องราบกับพื้นก่อนนะคะ" หมอพุฒตาลรีบเข้าไปอย่างไม่ลังเล เพื่อตรวจดูชีพจรที่อ่อนลงมาก เด็กหญิงอายุราวสิบสามปีกำลังจะโตเป็นสาว เลือดที่หน้าท้องก็ไหลไม่หยุดหมอสาวฉีกเสื้อของตัวเองออกอย่างแรง เพราะมั่นใจว่ามันสะอาดที่สุดในเวลานี้ เมื่อเธอเพิ่งซักและใส่มันออกมากดไปที่แผลของเด็กหญิงเอาไว้ "ช่วยกดแผลให้ทีค่ะ" หญิงคนหนึ่งพอมีทักษะอยู่บ้าง เธอเป็นอาสาสมัครประจำหมู่บ้าน เธอจึงลงมือทำตามที่หมอสาวสั่ง เมื่อหมอพุฒตาลจับชีพจรอีกทีกลับพบว่าหยุดเต้นไปแล้ว "ใครมีนาฬิกาช่วยจับเวลาให้ด้วยค่ะ" มีคนเดินมาข้างๆ ก่อนจะไปนั่งลงอีกฟากฝั่งตรงข้ามกับหมอพร้อมกับนาฬิกาข้อมือ แพทย์หญิงพุฒตาลได้ทำการกดลงไป บริเวณหน้าอกเหนือลิ้นปี่ของผู้ป่วย ให้หน้าอกยุบลงไปประมาณ 4-5 cm หรือประมาณ 1 ใน 3 ของความหนาหน้าอกผู้ป่วยแล้วปล่อยให้หน้าอกคืนสภาพ เธอทำเช่นนี้ไปเรื่อยๆในอัตรา 100 ถึง 120 ครั้งต่อนาที ในระหว่างที่รอรถพยาบาลเธอได้แต่หวังว่าเด็กน้