Lahat ng Kabanata ng เบื่อเเล้วบทนางร้าย: Kabanata 11 - Kabanata 14

พุดตานเดินกลับห้องพักทั้งน้ำตา เธอพยายามปาดน้ำตาที่ไหลรินออกมาไม่ขาดสายท่ามกลางความรู้สึกที่หลากหลายเธอทั้งโกรธทั้งน้อยใจที่ฐากูรไม่เคยเข้าข้างเธอเลยสักครั้ง ไม่ว่าจะทำอะไรเธอก็ดูเป็นคนผิดในสายตาเขามันผิดตั้งแต่เป็นเธอเเล้ว…เธอพยายามหยุดร้องไห้เเต่น้ำตาเจ้ากรรมกลับไหลพรั่งพรูออกมาอย่างต่อเนื่อง นั่นทำเธอรู้สึกสมเพชตัวเองเธอรักเขามากกว่าตัวเองขนาดนี้ตั้งแต่ตอนไหนกัน….“พิมขอโทษนะคะที่ทำให้เกิดเรื่องวุ่นวาย”พิมมาขอโทษเสียงสั่น ใบหน้ากดลงต่ำเพื่อให้อีกฝ่ายเห็นใจทว่าฐากูรกลับแสดงสีหน้านิ่งเรียบไม่ได้เห็นอกเห็นใจเธอแต่อย่างใด ฐากูรเลือกที่จะสาวเท้าเดินจากไปนั่นทำเธอแปลกใจอยู่ไม่น้อย” พี่ฐากูร!” พิมมารีบวิ่งไปรั้งแขนของฐากูรเอาไว้แต่เขาก็สะบัดมือเธอออกเเบบอัตโนมัติ“บอกไปแล้วไงว่าไม่ค่อยชอบให้ถึงเนื้อถึงตัว”“พิม..ขอโทษค่ะ”“ต่อไปอย่าทำแบบนี้อีก” ฐากูรพูดสั้นๆ นั่นทำพิมมาขมวดคิ้วเล็กน้อยเพราะไม่เข้าใจว่าฐากูรกำลังหมายถึงอะไรหรือฐากูรเห็นเธอตบพุดตานงั้นหรือ เป็นไปไม่ได้เพราะหากเขาเห็นจริงเขาจะดุพุดตานเพื่อเธอทำไม“พี่ฐากูรหมายความว่าไงคะ…”“พุดตานไม่ใช่คนที่จะทำร้ายใครก่อน”“…พี่ฐากู

หลังจบทริปที่สงขลาพุดตานก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน จากคนที่เคยตามติดฐากูรทุกย่างก้าวกลายเป็นคนที่พยายามหลบหน้าเขาทุกครั้งที่เจอตอนกินข้าวแค่เห็นเท้าของเขาก้าวเข้ามาในห้องอาหารเธอก็รีบเดินไปเก็บจานในทันทีที่เธอทำแบบนี้เป็นเพราะเธออยากตัดใจจากเขา เเละการไม่เจอหน้าเขาจะทำให้เธอตัดใจจากเขาง่ายมากขึ้น“ไปทำมาใหม่!”ฐากูรสั่งพนักงานเสียงเข้มก่อนจะเช็คเอกสารกองเท่าภูเขาใหม่อีกรอบ สีหน้าและท่าทางที่ดูหงุดหงิดเป็นพิเศษทำอาโปย่นคิ้วสงสัยอาโปไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุไหนเจ้านายถึงได้ฟึดฟัดเเบบนั้น แทนที่ควรจะดีใจเพราะไม่มีคุณพุดตานมายุ่งวุ่นวายเหมือนเเต่ก่อนเเล้ว“อาโปไหนกาแฟ?”“ครับ? นายพึ่งดื่มไปหนิครับ” อาโปขมวดคิ้วจนเข้ม เพราะเจ้านายพึ่งดื่มไปเมื่อครู่นี้“ไปซื้อมาอีกแก้วขอเข้มๆ”“ได้ครับ!”อาโปรีบรับคำสั่งอย่างรวดเร็วเพราะกลัวจะโดนดุเหมือนกับพนักงานคนอื่นๆฐากูรถอนหายใจออกอย่างเบื่อหน่ายขณะที่สายตาจดจ้องไปยังโทรศัพท์ที่เงียบสนิทไม่มีเสียงข้อความใดๆ ดังขึ้นปกติพุดตานต้องแชทมาถามเขาว่าจะเลิกงานกี่โมง ต้องถามเขาว่ากินมื้อเที่ยงหรือยัง แต่พักหลังมานี้เธอไม่ถามแถมยังเงียบหายไปเลยกำลังเรียกร้องความสนใ