Lahat ng Kabanata ng พลั้งรักมาเฟียร้าย: Kabanata 21 - Kabanata 30

พลั้งรักมาเฟียร้าย : ตอนที่ 20“โกรธงั้นเหรอ แล้วสามปีก่อนที่ฉันเจอล่ะ คุณทิ้งฉันเพื่อไปอยู่กับผู้หญิงใหม่ ทั้งๆที่ฉันยืนอยู่ตรงนั้น คุณกลับทำเป็นไม่รู้จักฉัน บอกมาสิว่าคุณไม่เห็นฉันยืนอยู่ตรงนั้น แล้วแบบนี้นะเหรอที่ฉันจะยอมให้ลูกมีพ่อแบบคุณ คุณไม่มีความเป็นพ่อของอันดา ไม่มีแม้แต่สามัญสำนึกด้วยซ้ำ”“อย่าทำให้ฉันหมดความอดทน”"ปล่อย! ฉันเจ็บ" ฉันพยายามสะบัดตัวออกจากฝ่ามือหนาแต่ก็เหมือนจะไร้ประโยชน์ เขายิ่งบีบแขนฉันหนักขึ้นเรื่อยๆ แววตาแข็งกร้าวคู่นั้นแดงก่ำด้วยความโกรธ ฉันพึ่งเคยเห็นแววตาแบบนี้จากเขา เขาดูน่ากลัวจนฉันไม่กล้าสบตา ทิ้งคาบลุงจัสตินที่แสนดีของอันดาไปจนไม่เหลือซาก ตลอดเวลาที่เราทะเลาะกันฉันคอยมองชั้นบนอยู่ตลอด กลัวว่าลูกสาวตัวน้อยจะตื่นขึ้นมาแล้วได้ยินเรื่องราวอันเลวร้าย"ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าผัวใหม่เธอจะรู้สึกยังไงเมื่อเห็นว่าเธอมาอยู่กับผัวเก่าอย่างฉัน และมันรู้ไหมว่าผัวเก่าคนนี้นี่แหละที่เป็นพ่อของอันดา""หยุดพูดจาทุเรศสักที""ในเมื่อฉันมันเป็นผู้ชายทุเรศ ต่อจากนี้ฉันก็อยากทำเรื่องทุเรศเหมือนกัน ร้องดังๆเอาให้อันดาได้ยิน ลูกจะได้รู้ว่าพ่อแม่เขาทำวิธีไหนถึงมีอันดาออกมา"

พลั้งรักมาเฟียร้าย : ตอนที่ 22ค่ำคืนที่แสนเงียบเหงามีเพียงเสียงคลื่นดังกระทบฝั่ง ลมเย็นๆพัดผมยาวสลวยปลิวไสว ดวงตากลมโตทอดสายตามองตรงออกไปนอกระเบียงห้องนอน เหตุการณ์วุ่นวายทั้งวันทำให้ร่างกายฉันเหนื่อยเหลือเกิน ผู้คนที่อพยพหนีต่างพากันทยอยเข้าบ้านของตัวเองเมื่อรู้ว่าเหตุการณ์กลับมาเป็นปกติ ส่วนตัวต้นเรื่องทำเป็นทองไม่รู้ร้อนและไม่แคร์ใครทั้งนั้นฉันพึ่งพาอันดาเข้านอนเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้ทำให้ช่วงเวลานี้เป็นเวลาที่พักผ่อนของจริง หลังจากเขาสร้างวีรกรรมไว้ไม่ให้ฉันกับอันดาเล่นน้ำ เขาก็ชวนอันดาเข้าครัวเพื่อดึงความสนใจไปทางอื่นแทน วันนี้อาหารเย็นของพวกเราทั้งสามคนเป็นเพียงไข่เจียวโปะข้าวสวยร้อนๆและราดซอสเท่านั้นเพราะของกินในตู้เย็นไม่มีอะไรเลยนอกจากไข่ แต่กลับได้ยินเสียงหัวเราะเสียงพูดคุยของจัสตินและอันดาดังลั่นครัว ทั้งสองคนเข้ากันได้อย่างสนิทสนมโดยที่อันดาเป็นคนตีไข่และปรุงรสตามที่ฉันเคยสอน ส่วนจัสตินเป็นคนทอดเพราะเขากลัวน้ำมันกระเด็นใส่อันดา ฉันมีหน้าที่แค่หุงข้าวและปล่อยให้เขาทั้งสองคนทำกันเอง ฉันไม่อยากขัดความสุขของลูกก็เลยปล่อยให้เขาสองคนอยู่ด้วยกัน ภาพของจัสตินและอันดากำลังทำอา

พลั้งรักมาเฟียร้าย : ตอนที่ 24 มือเรียวเล็กสัมผัสเข้าที่ใบหน้าคมคายเพื่อจัดการล้างแผลให้ หญิงสาวร่างเล็กนั่งอยู่กับพื้นและจัสตินนอนหลับตาอยู่บนโซฟา ลมหายใจอุ่นๆของทั้งเขาและเธอเป่ารดซึ่งกันและกัน ไม่มีแม้แต่ใครพูดอะไรออกมา ต่อให้เธอไม่พอใจเขาก่อนหน้านี้แต่สุดท้ายก็ยอมมานั่งทำแผลให้อยู่ดีอยู่ๆใจก็เต้นแรงในตอนที่มองใบหน้าคมคายใกล้ๆ ความรู้สึกแบบนี้มันเคยเกิดขึ้นกับฉันเมื่อสามปีก่อน แต่ปัจจุบันมันไม่เคยเกิดขึ้นเลยจนมาถึงตอนนี้ สายตาจดจ้องกับสันจมูกโด่งคมรับกับริมฝีปากหนา ถึงฉันจะเคยเห็นเขาในระยะนี้มาแล้วแต่ก็ยังรู้สึกแปลกๆอยู่ดี นับดาวสลัดใบหน้าหวานรัวๆให้หยุดคิดเรื่องไม่เป็นเรื่องและสายตากลับมาจดจ่อกับที่หัวคิ้วของจัสตินอย่างเดียว ใจของฉันเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆจนกลัวว่าคนที่นอนอยู่จะได้ยิน"เธอไม่ควรรู้สึกแบบนี้นับดาว เธอมีแฟนแล้ว พี่นนท์คือแฟนเธอ" ฉันได้แต่พร่ำบอกตัวเองในใจ พยายามนึกถึงหน้าพี่นนท์เพื่อให้เกลียดขี้หน้าคนที่นอนอยู่ และตั้งหน้าตั้งตาเช็ดแผลให้เขาแต่ดูเหมือนแผลจะแห้งดีแล้วไม่น่าปวดตรงไหน ฉันพยายามใช้นิ้วกดๆที่แผลของเขาแต่ก็ไร้ปฏิกิริยาตอบสนอง คงเป็นความเจ้าเล่ห์ของเขาอีกตามเ

พลั้งรักมาเฟียร้าย : ตอนที่ 26(มีฉากใช้ความรุนแรง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน)จัสตินหันหลังกลับมาหาหญิงสาวตัวเล็กที่ยืนสะอึกสะอื้น ดวงตากลมโตของเธอมองไอ้เวรนั่นจนเขาแทบอยากจะฆ่ามันให้ตายตรงนี้ มือหนากำหมัดแน่นด้วยความโกรธ เขาไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้เลยด้วยซ้ำ และไม่เคยต้องแย่งผู้หญิงกับใคร"เธอควรภูมิใจที่ฉันบอกทุกคนว่าคือเมีย ไม่ใช่ยังส่งสายอาลัยอาวรณ์ให้ชู้" จัสตินพูดด้วยท่าทางเดือดดาลดวงตากลมโตเปลี่ยนกลับมาจ้องมองคนตรงหน้าอย่างคาดโทษ นัยส์ตาแดงก่ำจากการร้องไห้ ฉันไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงทำแบบนี้ และไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงกลับมาอีก ทั้งที่หลายวันมานี้ไม่เห็นแม้แต่เงา อยู่ดีๆก็โผล่มาและยังมาย่ำยีชีวิตฉันจนไม่เหลืออะไรแล้ว แม้แต่ความไว้ใจจากคนที่เขารักฉัน ฉันเชื่อว่าถ้าจัสตินไม่เข้ามายุ่งเส้นทางรักระหว่างฉันกับพี่นนท์มันต้องดีขึ้นเรื่อยๆและฉันจะได้มีคนรักที่ดีเหมือนคนอื่นสักครั้งในชีวิตหลังจากจมทุกข์อยู่นานถึงสามปี แต่ตอนนี้ทุกอย่างกับพังทลายเพราะเขาคนเดียว คนที่ทำลายชีวิตฉันคนเดิม"ฉันไม่ใช่สิ่งของที่คุณจะลากฉันไปตรงไหนก็ได้ จะวางฉันทิ้งตรงไหนก็ได้ อยากเล่นก็หยิบขึ้นมาเมื่อต้องการ ฉันมีชีวิต

พลั้งรักมาเฟียร้าย : ตอนที 28คฤหาสน์จัสตินรถสปอร์ตคันหรูขับมาจอดหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ในช่วงกลางดึก ลูกน้องที่เฝ้าอยู่บริเวณนั้นทำความเคารพเจ้านายหนุ่มอย่างเช่นทุกครั้ง แต่กลับแปลกใจเมื่อเห็นจัสตินอุ้มหญิงสาวออกจากรถและดูเหมือนคนที่โดนอุ้มจะไม่ได้สติ ทุกคนต่างมองหน้ากันเพราะบ้านหลังนี้ไม่เคยมีผู้หญิงของนายคนไหนได้เหยียบ ทุกคนรู้ดีว่าจัสตินเป็นเสือผู้หญิงแต่ก็ไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมานอนที่นี่ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตอนนี้ทำเอาทุกคนแปลกใจ"นายใหญ่" วินตันออกมาหาเจ้านายหนุ่มเพราะได้ยินเสียงรถสปอร์ตคันหรูขับเข้ามาจอด เขามารอเพื่อจะรายงานเรื่องที่นายสั่งให้ทำวันนี้ แต่สายตาคมกลับจ้องไปที่หญิงสาวที่หมดสติอยู่ในอ้อมแขนของเจ้านาย สภาพราวกับโดนรุมโทรมเนื้อตัวมอมแมม ใบหน้าหวานยังมีร่องรอยของคราบน้ำตา ไม่คิดว่านายของเขาจะทำกับเมียขนาดนี้"ตามแม่บ้านให้ไปหากูที่ห้อง""แต่สภาพเธอควรตามหมอมากกว่านะครับ"จัสตินมองลูกน้องคนสนิทและก้มมองคนในอ้อมแขนก่อนจะเดินเข้าบ้านไปไม่ตอบลูกน้องคนสนิท"มันไม่ได้ยากเลยแค่คำว่ารัก หวง หึง" วินตันพูดขึ้นเบาๆพลางส่ายหัวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ก่อนที่จะโทรตามหมอประจำตัวมาให้ดู