Lahat ng Kabanata ng บุปผาเยียวยาใจ: Kabanata 161 - Kabanata 170

บทที่ ๑๐๒ไม่ใช่ใครที่ไหนเพียงแค่ได้ยินเสียงเซียงฮวาก็รู้แล้วว่าเป็นใคร! นางได้ยินเสียงรองเท้ากระทบพื้นเดินเข้ามาใกล้กับโต๊ะเรื่อย ๆ จนเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้านาง ตำแหน่งข้างสตรีที่นางแย่งชิงโต๊ะด้วยกันก่อนหน้านี้“ได้หรือไม่…”เซียงฮวาเผลอกลั้นหายใจ ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองเพราะกลัวโดนจำตัวได้ ในตอนนั้

บทที่ ๑๐๓ตำหนักคุนหนิงทางด้านเฮยหลงหลังจากที่เข้าเฝ้าพระบิดากับพระมารดาเสร็จแล้วก็ถูกขันทีน้อยในตำหนักเฉียงหลงเชิญไปเข้าเฝ้าพระเชษฐาต่อโดยปรกติแล้วเวลาที่เฮยหลงเข้าเฝ้าฝูหวงตี้จะแสดงความเคารพเต็มพิธีการ แต่วันนี้เมื่อประตูห้องทรงอักษรของตำหนักเฉียงหลงปิดลง เขากลับเดินเข้าไปนั่งที่เก้าอี้สำหรับพัก

บทที่ ๑๐๕เข้าเฝ้าแม่สามีความรู้สึกในเวลาที่กำลังจะไปพบแม่สามีเป็นแบบนี้นี่เอง แม้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เซียงฮวาได้เข้าเฝ้าไท่เฟย แต่เป็นครั้งแรกที่นางไปในฐานะลูกสะใภ้ อาการของคนที่ประสบเหตุการณ์แบบนี้เป็นครั้งแรก ก็จะประมาณนี้…“เสื้อผ้าหน้าผมข้าเป็นอย่างไรบ้าง”“งดงามยิ่ง”“แล้ว…แก้มข้าล่ะ ปัดแดงไป

“...” เงียบ!ใบหน้าเรียบเฉยของร่างสูงทำรอยยิ้มของนักศึกษาสาวแข็งค้าง ดูเขาไม่ได้มีท่าทีใด ๆ ต่อชุดนักศึกษาของนางเป็นพิเศษ คนตั้งใจแปลงโฉมถึงกับหน้าถอดสี“ไม่ชอบก็ไม่ชอบ ไม่ได้จะยืมเงินจริง ๆ สักหน่อย”ตั้งใจว่าจะเปลี่ยนกลับเป็นชุดเดิม แต่โดนมือหนารั้งเอวเล็กให้ขยับเข้ามาใกล้ชิดมากขึ้น“...แค่กำลังคิ

“ห้ามเปลี่ยนใจนะ”ไช่ฮั่วฮวาพยักหน้ายืนยัน เซียงฮวาจึงได้พาพี่สาวเคลื่อนกายจากตำหนักคุนหนิงไปอีกตำหนักหนึ่งลมจากทุกทิศตีแสกหน้าจนผมปลิวว่อน ยืนมองจากหลังคาจุดนี้ยังมองไม่ออกว่าเป็นตำหนักใดของวังหลวงแต่พอก้มลงไปมองด้านล่างเท่านั้น องครักษ์มากมายอยู่หน้าตำหนักบ่งบอกว่าเจ้าของตำหนักเป็นผู้ใด“อยู่ ๆ