All Chapters of ฮูหยินใหญ่: Chapter 111 - Chapter 119

วันที่สิบห้าเดือนสิบสองท้องฟ้าในฤดูหนาวทั้งอึมครึมและหม่นหมอง ในเมืองมีสายลมพัดโหมกระหน่ำพร้อมหิมะตกหนา บนทางเดินล้วนเต็มไปด้วยสีขาวสะอาดดุจพรมเนื้อดีที่ปูทอดยาวอวิ๋นจั้นและหลิงจีถูกตีตรวนลากให้เดินไปตามหนทางที่หนาวเย็น ท่าทางทั้งสองหมดอาลัยตายอยากไร้ชีวิตชีวา ร่างผอมโซในอาภรณ์กระดำกระด่างสกปรกขาด

สองร่างโอบกอดกันท่ามกลางลมหิมะเนิ่นนาน ฉิงเหวินฟู่หยัดกายนิ่งเป็นหลักให้อีกคนซบอกของตนเพื่อร่ำไห้ จวบจนหิมะที่โปรยปรายหยุดลง จึงสังเกตเห็นว่าผู้ที่อยู่ในวงแขนผล็อยหลับไปเสียแล้ว มุมปากหยักได้รูปยกขึ้นเป็นรอยยิ้มบาง ชายหนุ่มโอบรั้งเอวบางที่ผ่ายผอมจนน่าตกใจของอีกฝ่ายไว้ ดวงตาสีดำทอดอ่อนลงจากยามปกติอย่

ยามที่ฉิงเหวินฟู่พาคนในอ้อมแขนขึ้นมาจากสระ อีกฝ่ายก็หมดสติไปเสียแล้ว ชายหนุ่มก้มมองร่างเล็กอย่างพิจารณา ดวงตาเผยแววพอใจจางๆหลันชิงก้าวมายืนมองสหายที่เปียกปอน พลางถอดเสื้อคลุมสีขาวสะอาดตาของตนส่งให้ ฉิงเหวินฟู่มองสภาพคนที่หมดสติแล้วจึงรับมาคลุมร่างเล็กไว้ พลางหันซ้ายมองขวาอย่างตัดสินใจไม่ถูกว่าควรจะ

เช้าวันใหม่อากาศสดใสกว่าช่วงที่ผ่านมาไม่น้อย แสงเเดดอ่อนๆ ส่องทะลุเมฆหมอกลงมาทอทาบกับพื้นดิน เสียงนกร้องขับขานพลางกระพือปีกบินดังให้ได้ยินเป็นระยะ ภายในร้านไห่ถังที่เคยกว้างขวางคับแคบลงถนัดตา เมื่อมีผู้คนมายืนเรียงราย ขณะที่บนโต๊ะไม้ริมห้องมีเพียงสองคนเท่านั้นที่นั่งอยู่อวิ๋นซือเม้มริมฝีปากแน่นยามบ

ฉิงเหวินฝูใบหน้าแดงแสดงอาการเก้อเขิน จริงอยู่ที่พี่ชายเป็นผู้เอ่ยปากให้แต่ง ทว่าเหตุที่เขาตกลงก็เพราะมีใจตรงกับเจ้าสาวด้วย ดังนั้นชายหนุ่มจึงไม่อยากให้มารดาไม่เห็นด้วย“ท่านแม่ เรื่องข้ากับคุณหนูรองหยางเป็นเพราะพวกเรามีใจตรงกัน...” ฉิงเหวินฝูที่ไม่เคยสนใจเรื่องอื่นนอกจากบัญชีของร้าน กล้าเอ่ยปากยอมรั