All Chapters of โสเภณี...ที่ไม่อยากเป็น: Chapter 51 - Chapter 60

เดือนที่สองของการที่คู่รักคู่ใหม่ต้องห่างกัน อาจจะทำให้ความสัมพันธ์ที่เคยหวานในช่วงแรกๆ จืดจางลงไปบ้าง เพราะต่างคนต่างต้องทำหน้าที่ของตนเอง สตีเว่นเองถึงแม้จะเป็นถึงประธานบริษัทแต่เขาก็ไม่สามารถละเลยหน้าที่ของตนเองได้ แต่เมื่อมีเวลาว่างเขาก็ไม่ลืมที่จะวิดิโอคอลหาแฟนสาวเพื่อเติมเต็มความคิดถึงให้กันและกัน“อ๊ะ.........อ๊า........”เสียงครางหวานกระเส่าดังเข้ามาในสายพร้อมกับภาพของหญิงสาวที่มีรูปร่างงดงามกำลังอ้าขาเรียวสวยเป็นรูปตัวเอ็มเปิดเผยให้ดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลได้เห็นการร่วมรักทางไกลของสองหนุ่มสาวพัฒนาไปมาก โดยเฉพาะกับแพทตี้ที่เรียนรู้เพื่อให้ตนเองสุขสมเช่นกัน และการทำแบบนี้ยิ่งทำให้ความต้องการของฝรั่งหนุ่มพวยพุ่งสูงขึ้น เขารู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่จะได้มองเธอช่วยตัวเอง และเขาก็ช่วยตวเองไปพร้อมๆ กัน“อืม...ที่รัก กระแทกลงไปลึกๆ เลย นั่นแหละ..โอ้ว....แพทตี้ ผมคิดถึงคุณจังเลย ผมอยากจะกระแทกคุณให้มิดลำ แล้วใช้ลิ้นของผมสอดใส่เข้าไปในช่องทางรักของคุณ”เสียงทุ้มที่เอ่ยออกมาราวกับว่ากำลังออกคำสั่งมันสั่นกระเส่า ลิ้นสีแดงแลบออกมาจากปากหนาก่อนที่จะเลียริมฝีปากไปมา พรางพร่ำพรรณนาถึงความต้องการที่

แพทตี้ยังคงนิ่งอึ้งอยู่กับข้อความสุดท้ายที่แฟนหนุ่มส่งมา หัวใจดวงน้อยเต้นแรงราวกับว่ามันกำลังจะทะลุออกมาจากอก ในที่สุดการรอคอยก็สิ้นสุด เขากำลังจะกลับมาหาเธอแล้ว ดวงตาคู่สวยมีน้ำตารื้นออกมาอย่างห้ามไม่ได้ มือบางสั่นเทาก่อนที่จะพิมพ์ข้อความตอบกลับไปแพทตี้ : จริงๆ หรือคะ คุณจะมาอาทิตย์หน้าจริงๆ ใช่ไหมการรอคำตอบในครั้งนี้มันทำให้เธอลุ้นจนทำอะไรไม่ถูก แต่คำตอบของเขาที่ส่งกลับมาอีกครั้งมันทำให้เธอฉีกยิ้มออกมาสตีเว่น : จริงสิ ผมจองตั๋วเครื่องบินแล้วที่รักข้อความพร้อมรูปการจองตั๋วอิเล็กทรอนิกส์ผ่านทางแอปพลิเคชันของสายการบินที่เธอไม่เคยเห็น มือบางสั่นเทาด้วยความตื่นเต้นแพทตี้ : ทำไมได้มาก่อนกำหนดเดิมล่ะคะสตีเว่น : เพราะผมทนความคิดถึงที่มีต่อคุณไม่ไหวแพทตี้ : ฉันจะรอนะคะสตีเว่น : ผมนอนก่อนนะที่รัก ผมรักคุณนะแพทตี้แพทตี้ : ฝันดีนะคะ ฉันก็รักคุณค่ะหลังจากจบการสนทนากับแฟนหนุ่ม แพทตี้ก็เดินเข้าไปในห้องน้ำและอาบน้ำรอเวลาที่แอมมี่ตื่นเพื่อที่จะไปซื้อของขวัญวันเกิดให้กับมาม่าซัง ถึงเธอจะมีชีวิตดีๆ แล้วแต่เธอก็ไม่เคยลืมว่าที่ผ่านมาเคยได้รับความเอ็นดูและความช่วยเหลือจากใคร หญิงสาวใช้เวลาอาบน้

หนึ่งสัปดาห์ต่อมาณ สนามบินที่มีผู้คนพลุกพล่านปรากฏร่างเล็กของสาวไทยที่มีรูปร่างสูงเพรียว เส้นผมสลวยสีดำยาวลงไปถึงกลางหลัง เธอกำลังรอคอยใครบางคนอย่างใจจดใจจ่อหัวใจดวงน้อยเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมาจากอก ตอนเมื่อได้เห็นฝรั่งรูปร่างสูงโปร่งเดินผ่านมายังจุดนัดพบ ที่สาวๆ หลายๆ คนมักจะมารอพบกับแฟนชาวต่างชาติที่นี่จนเวลาล่วงเลยไปยี่สิบนาที ฝรั่งหนุ่มผมทอง สวมแว่นตาสีชาเดินตรงมายังจุดนัดพบ แพทตี้ที่ยืนรออยู่อย่างใจจดใจจ่อหันไปมองและสบตาเข้ากับเขาพอดีร่างสูงเกือบร้อยเก้าสิบเซนติเมตรเยื้องย่างเข้าไปหาร่างบาง พร้อมกับกระเป๋าเดินทางหนึ่งใบ ก่อนที่จะผละมือออกจากที่จับกระเป๋าแล้วดึงร่างระหงเข้ามาในอ้อมกอด จมูกโด่งกดลงที่กระหม่อมบางด้วยความคิดถึงแพทตี้ถึงกับน้ำตาไหลออกมาด้วยความดีใจ สองแขนเรียวเสลาโอบรัดร่างหนาแน่น หัวใจดวงน้อยพองโตอย่างมีความสุข ใบหน้าสะสวยแหงนมองใบหน้าหล่อเหลาที่มีแววตาเหนื่อยล้าจากการเดินทางไกล เธอส่งยิ้มให้กับเขาทั้งน้ำตา“คิดถึงคุณจังที่รัก” สตีเว่นเอ่ยออกมาพร้อมรอยยิ้ม“ฉันก็คิดถึงคุณค่ะสตีเว่น”สิ้นเสียงหวานริมฝีปากหนาก็ก้มลงมาประกบลงบนริมฝีปากอิ่มทันที สองหนุ่มสาวยืนกอดจูบก

วันแรกของการอยู่ด้วยกัน สองหนุ่มสาวแทบจะไม่แยกออกจากกันเลย ยกเว้นก็แต่ตอนจะเข้าห้องน้ำเพื่อไปทำธุระส่วนตัวก็เท่านั้น อาหารเช้า กลางวัน เย็น สตีเว่นสั่งรูมเซอร์วิสทุกเวลา เพราะเขาต้องการที่จะตักตวงความสุขจากร่างงามของแฟนสาวให้สมกับที่เขาโหยหามานานเป็นเดือน การได้สัมผัสกันจริงๆ โดยไม่ผ่านกล้องมันย่อมมีความสุขกว่าเห็นๆ“อื้อ!! พอแล้วค่ะที่รัก คุณรักฉันมาทั้งวันทั้งคืนแล้วนะคะ”แพทตี้อดที่จะเอ่ยปากห้ามคนที่กำลังจะเริ่มบทรักที่ร้อนแรงขึ้นอีกครั้งหลังจากให้เธอพักเพียงสิบห้านาที“อีกทีนะครับ ผมคิดถึงคุณเหลือเกิน”เขาแน่ใจว่าอารมณ์ใคร่อารมณ์สวาทที่เกิดขึ้นกับเขาตอนนี้มันไม่ใช่เพียงเพราะเขาหลงใหลเธอ แต่ทว่าเขาหลงรักเธอจนล้นหัวใจ อยากครอบครอง อยากทะนุถนอม อยากสัมผัสเธออยู่ตลอดเวลาสะโพกหนากดแท่งเอ็นร้อนเข้าไปในช่องทางรักที่บอบช้ำจากการร่วมรักมาอย่างยาวนานทันทีที่พูดจบ แพทตี้นิ่วหน้าพร้อมทั้งจิกเล็บลงบนแผ่นหลังของแฟนหนุ่มเรื่องที่เคยฟังมาว่าฝรั่งอ่อนเร็ว มันไม่ใช่ความจริงเลยสักนิด โดยเฉพาะกับแฟนหนุ่มของเธอคนนี้ เขาทั้งแข็งแรงและอดทนเก่งเป็นที่สุด สตีเว่นส่งเสียงครางออกมาด้วยความพอใจทันทีที่ส่งแ

แอมมี่กลับเข้าไปด้านหลังร้านโดยไม่ได้สังเกตว่ามีใครบางคนที่กำลังแอบมองเธออยู่ด้วยแววตาชื่นชม สเตฟานหยิบบรั่นดีในแก้วใสขึ้นมาจิบ สายตาคมก็ทอดมองไปยังคนที่เพิ่งเดินจากไป ริมฝีปากหนายกยิ้มขึ้นมาเพียงเล็กน้อย เขาก็เป็นอีกคนที่ไม่ได้เรียกผู้หญิงคนไหนมานั่งดื่มเป็นเพื่อน ถึงแม้ว่ามาม่าซังจะเดินมาแนะนำให้แล้วก็ตาม“โรส... นี่มีคนรับเลี้ยงเธอแล้วหรอ” เพื่อนสาวนักเต้นคนหนึ่งเอ่ยถามโรส ซึ่งเป็นอีกหนึ่งคนที่ถือได้ว่าเป็นตัวดึงดูดลูกค้าทั้งหนุ่มและแก่ รองจากแพทตี้ อดีตดาวอะโกโก้“อืม... วันนี้ฉันจะมาทำงานเป็นวันสุดท้ายแล้ว”โรสเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่มีความสุข แอมมี่ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา เธอเดินไปเปลี่ยนชุดกลับมาเป็นบิกินีสีขาวดังเดิม ผู้หญิงที่ทำงานกลางคืนแบบพวกเธอถ้ามีใครมาจริงใจด้วย มารับเลี้ยงรับดูแลมันก็เป็นเรื่องที่ดี มีรุ่นพี่บางคนถึงขั้นตบแต่งกับลูกค้าไปอยู่ต่างประเทศก็มีเรือนร่างอวบอิ่มในชุดบิกินีสีขาวที่สวมรองเท้าส้นสูงถึงสามนิ้วเดินไปหยุดอยู่ที่หน้าฟลอร์ ก่อนที่มือบางจะยกขึ้นมาพนมอยู่กลางอก แอมมี่มักจะไหว้ฟลอร์อยู่เสมอ เพราะเธอมีความเชื่อว่ามันจะทำให้เธอสามารถยืนหยัดอยู่บนนั้นอย่างสง่าง