Semua Bab I Was Just A Contract, Now I'm His Obsession: Bab 81 - Bab 90

Miles' Point of View*"Alam ko na ako ang mananalo sa paligsahang ito. Dahil limang taon na lang na palaging ako ang nananalo."Napatingin ako sa isang babae na nagsasalita habang gumuguhit. Siya ang kinukwento ni ninong na palaging nananalo sa Arts International na hindi nila kailanman matalo talo.Nakikita ko na may kaunting kahanginan ang babaeng ito dahil sa tronong unbeatable sa mundo ng arts.Hindi ko na lang siya pinansin at nagpatuloy ako sa ginagawa ko ngayon. Nasa di kalayuan naman si ninong na parang grabe na ang dasal niya sa gilid.Alam ko naman na nakaka-pressure naman talaga ang bagay na ito pero hindi ko hahayaan na ma-pressure ako sa ganitong bagay lang. Mabilis kong tinapos ang gawa ko at sinulit ko talaga ang oras na binigay sa amin hanggang sa matapos na agad.Napatingin naman ako sa unahan hanggang sa pinasa na namin ang gawa namin.Forward... isa-isa nang tinawag ang mga nanalo. Sinimulan nila sa mababang rank. Hanggang rank 3 lang kasi hanggang rank 1 at every

Miles' Point of View*Nakikita ko ang gulat sa mukha niya habang nakatingin sa akin. Bakit ganito na lang ang reaction niya na malaman niya kung sino ako?Napatingin naman siya kay Ana na nagsasabi kung ako ba talaga si Miles at dahan-dahan namang napatango si Ana.Napaatras naman ito ng isang beses at nakatingin lang ako at napabuntong hininga na lang at dahan-dahan na napailing iling."Bakit ka naman natatakot? Hindi naman ako kasing sikat mo. Wag kang mag-aalala hindi naman ako pumapatol sa mga taong nanliliit ng ibang tao.""Sinong may sabi na natatakot ako!"Defensive siya ngayon lalo na't nakikita niya na may mga kamera sa harapan namin ngayon."Kagaya ng sinabi ko hindi ka naman katulad ko na sikat. At hindi ko nga alam kung may social media ka o wala."Napabuntong hininga na lang ako sa sinasabi ng babaeng ito. Napatingin ako kay Zep.Ayokong gumawa ng gulo at kailangan lumayo ako sa babaeng ito baka masuntok ko pa ang mukha niya.Kinuha ni Zep ang calling card niya at binigay

Miles' Point of View*Tahimik lamang ako sa byahe hanggang sa makauwi na kami. Hindi talaga ako nagsasalita at nagtulog tulugan ako ngayon para hindi niya ako kausapin.Hanggang sa makita ko na malapit na kami sa subdivision namin."Uhmm... Gusto ko munang mag pahinga sa bahay namin. Pwede ba yun? May rest day naman ako 'di ba?"Napatingin naman siya sa akin at nag-iisip pa siya at napabuntong hininga na lang siya bago dahan-dahan na napatango."Okay, fine--""Two days."Natigilan naman siya sa sinabi ko at napabuntong hininga na lang siya ulit."Okay, two days."Gusto ko kasing makasama ang anak ko dahil matagal tagal na nung huling kita ko sa kanila."How's your dad? May kailangan ba siyang mga gamot o ano pang medical---""Magaling na siya at hindi na niya kailangan ng mga gamot."Agad ko na lang yung sinabi sa kanya. Ayoko ng makikialam na naman siya sa buhay ko dahil gagamitin na naman niya si dad para api apihin na naman niya ako."Good to hear that.""Si grandpa. Kumusta na siy

Miles' Point of View*Napatingin ako kay Ion na nagsasabi na dalhin muna ang mga anak ko sa kwarto dahil mag-uusap muna kami ni Dylan.Agad naman siyang napatango at agad niyang nilapitan ang dalawa."Mga babies, kwarto muna tayo. Buksan natin ang mga binigay ng Tito Dylan ninyo."Napangiti naman ang dalawa at agad naman silang napatango at binuhat naman sila ni Ion. Hanggang sa makapasok na sila sa loob ng kwarto at kami na lang ang naiwan ni Dylan dito."Gusto mo ba ng tubig, juice o kape?" tanong ko kay Dylan."Tubig na lang."Tumango naman ako at tumayo para kunan siya ng tubig at binigay sa kanya."Thank you."Hindi ko alam naging awkward ang atmosphere namin ngayon. "Miles, hindi naman kita minamadali."Napatingin ako sa kanya."About that..."Hinawakan niya ang kamay ko na kinatingin ko roon."Just try, Miles. I will make you happy no matter what happens. Tatanggapin ko ang mga anak mo at tatratuhin ko silang mga totoong mga anak ko."Biglang lumambot naman ang puso ko habang

Miles' Point of View*Nasa isang lugar ako ngayon at nasa school ako. Mukhang nagpapa-clearance kami ngayon para sa graduation.Nang makita ko si Zep sa unahan at nakatingin lang siya sa akin na kinatigil ko. Dahan-dahan naman siyang lumapit sa akin na kinalaki ng mga mata ko. Nakasuot siya ng uniform at ganun din ako. Teka nasa panaginip ako ngayon!"Miles."Napakunot ang noo ko habang nakatingin sa kanya."B-Bakit?""I want to talk to you."Nagulat naman ako sa sinabi niya. Hindi naman kasi niya ako kinakausap noon pa man dahil snob naman ang isang ito."Ano naman ang pag-uusapan natin?"Natatakot ako baka makita kami ni Samantha. May grupo pa naman yun at damay civillian pa ako nito.Napatingin naman siya sa paligid."Let's talk in private.""Bakit sa private pa eh pwede naman ngayon tayo mag-usap."Hindi ko alam pero nakikita ko na may something sa mga mata niya habang nakatingin sa akin. May gusto talaga siyang sasabihin."Fine. Pero sandali lang dahil baka hahanapin na ako ni D