All Chapters of ขังรักดรุณี Nc 20+: Chapter 51 - Chapter 57

“โอเคๆ งั้นเล่ามาสิว่าวันนี้อยู่บ้านแล้วทำอะไรบ้าง ขอแบบละเอียดๆ เลยนะ เฮียอยากรู้ทุกเรื่อง” ย้ำว่าทุกเรื่องเน้นเพราะอยากจะรู้ทุกเรื่องจริงๆ “ก่อนจะเล่าว่าวันนี้ทำอะไรบ้างรินขอถามอะไรเฮียหน่อยสิคะ” เมื่อเดินมาถึงห้องครัวก็ลากเก้าอี้ออกมาจากโต๊ะแล้วจับไหล่หนาให้ลงนั่งส่วนเธอก็ยืนตรงหน้าเขา เธอแสดงออกว่าจริงจังเขาจึงนิ่งขรึมไม่ทำเล่นๆ “ถามมาสิ” “เฮียไปหาพ่อกับแม่รินมาใช่ไหมคะ”ชาร์ตันยิ้มอบอุ่นเมื่อได้ยินคำถามที่อยากรู้ของดาริน คว้าแขนเรียวให้ขยับเข้ามาใกล้แล้วรั้งให้นั่งบนตัก ฟัดแก้มหอมแรงๆอย่างมันเขี้ยว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงถามอย่างนี้ “วันนี้ไปวัดมาใช่ไหมหื้ม” ย้อนถามคนตัวเล็กบนตักที่ช้อนหน้าขึ้นมองเขาตาใส ดารินพยักหน้าตอบรับโดยไม่พูดอะไร “แล้วได้ให้คนขับรถที่บ้านเราพาไปรึเปล่า” ถ้าตอบว่าไม่ใช่โดนทำโทษแน่เพราะถือว่าย้ำเตือนอยู่บ่อยๆว่าถ้าอยากจะไปไหนในช่วงเวลาที่เขาไม่อยู่ให้คนที่บ้านพาไปเท่านั้น “ก็ต้องให้เขาพาไปน่ะสิคะ รู้แล้วทีนี้เฮียก็ตอบคำถามรินมาได้แล้วค่ะว่าได้ไปหาพ่อกับแม่มาอย่างที่รินสงสัยรึเปล่า” ดารินยกมือประคองข้างแก้มสากแล้วใช้นิ้วโป้งเกลี่ยเบาๆ นัยน์ตาหวานจ้องลึกเ

ดารินมองดูตัวเองในกระจกอย่างเขินอาย ยังไม่กล้าจะออกไปเผชิญหน้ากับคนหื่นที่ออดอ้อนขอให้เธอใส่ชุดนี้ให้เขาดูเป็นของขวัญที่เราจดทะเบียนกัน ปากอวบอิ่มเม้มขบกันแน่นอย่างชั่งใจ แก้มเนียนใสแดงจัด ชุดกี่เพ้าสีม่วงสุดเซ็กซี่เป็นซีทรูบางใสแจ๋วมองเห็นความอวบอัดของหน้าอกและหัวนมชัดเจนทั้งสองเต้า ใส่ชุดก็เหมือนไม่ได้ใส่อะไรเลยเพราะมันเห็นเนื้อหนังทะลุปรุโปร่งทุกส่วน มีเพียงจีสตริงตัวกระจ้อยร่อยปิดกลางกายเอาไว้เท่านั้น ได้แต่ถามใจตัวเองว่าคิดผิดหรือคิดถูกที่ยอมตามใจคนหื่นจัด “รินจ๋าเปลี่ยนชุดเสร็จยังจ๊ะ ผัวนอนรอเข้าหอจนจะลงแดงตายห่าอยู่แล้วนะทูนหัว ออกมาหาผัวสักทีเถอะอย่าแกล้งกันแบบนี้เลย” เสียงทุ้มร้องเรียกเมียรักที่หายเข้าไปในห้องแต่งตัวนานหลายนาที ชุดที่ให้ใส่ก็ไม่มีอะไรเลยทำไมถึงนานนักก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน รู้อย่างนี้จับเปลี่ยนให้เองกับมือก็ดี “ทำไมถึงหื่นได้โล่ขนาดนี้นะมิสเตอร์ชาร์ตัน หื่น!!” นามสกุลนี้เหมาะสมกว่านามสกุลหยางที่ใช้อีก เสียงหวานบ่นอุบอิบกับตัวเองที่ตอนนี้แปลงกายเป็นสาวหมวยตามเชื้อสายที่มีอยู่ในตัวครึ่งหนึ่งของสามีก่อนจะตัดสินใจเดินออกมา “เลือดแทบจะไหลหมดตัวเลย” ชาร์ตันครางเสีย

01.15 น. “แอ๊ๆ” “แง๊ๆ” เสียงร้องไห้กระจองอแงของเด็กน้อยทั้งสองดังปลุกพ่อแม่ที่นอนกอดก่ายหลับใหลอยู่บนเตียงหลังกว้างให้ลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างง่ายดาย ชาร์ตันขยับกายลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงก่อนในสภาพครึ่งหลับครึ่งตื่น ผมเผ้ายุ่งเหยิงไม่เป็นทรง ดารินเองก็ค่อยๆยันกายขึ้นนั่งตาม มือใหญ่คว้ากางเกงนอนขึ้นสวมเรียบร้อยก็รีบสาวเท้าเข้าไปดูเด็กหญิงเด็กชายตัวน้อยที่แสนปลาบปลื้มของตนเองที่มีอายุห่างกันเพียงหนึ่งปี ผลผลิตที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขที่เกิดจากความรักของเขากับดาริน มันสุขใจราวกับได้กำไรจากธุรกิจมหาศาล แต่อย่างว่ากำรี้กำไรทั้งหลายจะมีค่ามากกว่าสิ่งมีชีวิตเล็กๆที่แสนน่ารักได้อย่างไร “แง๊” “ชู่ รู้แล้วลูกรักปาป๊ารู้แล้วครับผม นิ่งนะครับเด็กดี ฮึบๆนะ” เสียงทุ้มเอ่ยปลอบลูกสาวที่น้ำตานองหน้าไม่ต่างจากลูกชายคนเล็กที่นอนดิ้นงอแงอยู่ในเปลอีกอัน “เฮียอุ้มน้องชาร์ลีนมาหารินก่อนค่ะแล้วเดี๋ยวค่อยอุ้มน้องดามพ์ตามมาทีหลัง” อาตี๋น้อยอาหมวยน้อยของเธอร้องงอแงแบบนี้คือหิวนมหรือไม่ก็อาจจะนอนหลับไม่สบายตัว ยามที่ใดคนหนึ่งตื่นอีกคนก็จะตื่นขึ้นพร้อมกันเสมอราวกับเป็นคู่ฝาแฝดกัน ลูกๆเธออายุห่างกันแค่หนึ่งปีเศษๆ

“รินควรจะเชื่อน้ำคำเฮียดีไหมคะเนี่ย” ดารินพลิกกายหันมาหาแล้วโอบรอบลำคอแกร่งของสามีไว้ทันใดเมื่อถูกคนแข็งแรงช้อนอุ้มในท่าเจ้าสาว นัยน์คมตาหวานเชื่อมที่ฉายแววปรารถนาในสิ่งที่ต้องการชัดเจน ทั้งยังบดเบียดริมฝีปากลงแลกจูบกับเธออย่างเร่าร้อน จากประสบการณ์ที่ผ่านๆมาหากเขาบอกว่าขอแค่รอบเดียวนั้นไม่เคยทำได้อย่างน้อยก็สองขึ้นทุกครั้ง ชาร์ตันวางร่างงามระหงนอนบนเตียงหนานุ่มแล้วคร่อมเอาไว้ทั้งตัว ริมฝีปากร้อนรุ่มพรมจูบทั่วใบหน้างดงามที่มีร่องรอยของความเหนื่อยอ่อนอย่างแสนรัก พลางไล่จุมพิตลงมาเรื่อยไปจนสุดปลายเท้าบอบบาง และตอนนี้ก็เคลื่อนใบหน้าของตนเองมาหยุดอยู่ที่กลางอกอวบขาวผ่องคลุกเคล้าสูดดมความหอมของกลิ่นน้ำนมแหล่งอาหารชั้นยอด ลากปลายลิ้นสากชื้นแตะลงบนเม็ดทับทิมสีสวยที่แข็งเป็นไต ไล้เลียน้ำนมที่ปริ่มออกมาจนเกลี้ยงแล้วอ้าปากรวบดูดยอดถันบวมเป่งจนแก้มตอบ สายตาเหลือบขึ้นมองเมียรักที่นอนส่ายหน้าสะบัดไปมาอย่างเร้าอารมณ์ ส่งเสียงครวญครางอย่างเซ็กซี่ไม่ขาดปาก กระตุ้นให้เกิดความกำหนัดเข้าไปอีก “เมีย อื้อ สะ...เสียวจังค่ะเฮียขา” เสียงหวานครวญครางหอบกระเส่า นัยน์ตาหรี่ปรือฉ่ำวาวหลุบมองศีรษะได้รูปของสามี