Semua Bab ขังรักดรุณี Nc 20+: Bab 11 - Bab 20

“ยิ้มคนเดียวเป็นอะไรมากป่ะวะชาร์ล โทรเรียกให้มาหาที่บ้านแต่แกแทบไม่สนใจฉันเลยนะตั้งแต่ทาเนี่ย หน้าจอโทรศัพท์มันมีอะไรดีมากกว่าหน้าหล่อๆของฉันวะถามจริง หรือว่าแอบคุยกับสาวสวยดารานางแบบที่ไหนหน้าตาถึงได้แช่มชื่นขนาดนี้” แก้วเหล้าในมือถูกวางลงพร้อมกับลุกขึ้นจากที่นั่งเดินเข้าไปทรุดกายข้างๆเจ้าของบ้านด้วยความอยากรู้อยากเห็น ความจริงนิสัยโดยส่วนตัวก็ไม่ค่อยชอบยุ่งเรื่องของชาวบ้านนักหรอกแต่นี่มันเพื่อนรักควบญาติสนิทด้วยไงเลยขอสักหน่อยเถอะว่าเหตุใดนายชาร์ตัน หยาง ถึงมีลักษณะอาการที่คิดว่ามันแปลกไปจากเดิม “ทำตัวชอบแส่เรื่องคนอื่นตั้งแต่เมื่อไหร่วะวิล ปกติแกไม่ใช่คนอย่างนี้นี่หว่าหรือแท้ที่จริงแล้วแกเป็นคนอย่างนี้ตั้งแต่แรกไอ้น้องชาย” คำพูดตรงๆและแรงของชาร์ตันไม่ได้ทำให้วิลเลียมโกรธเคืองแต่อย่างใด เจ้าตัวยิ้มเผล่แล้วยักคิ้วอย่างยอมรับด้วยซ้ำไป คนสนิทสนมกันเป็นอย่างดีเย้าแหย่อะไรเช่นนี้ถือว่าธรรมดามาก “ฉันแส่เรื่องคนอื่นที่ไหนกันเล่า พูดอะไรอย่างนั้นวะ แกมันคือหนึ่งในคนสำคัญของฉันเลยนะเว้ยชาร์ล ถ้าไม่สนใจแกแล้วฉันจะไปสนใจหมาที่ไหนพี่ชาย เพราะว่าฉันไม่รักหมารักสัตว์ไงเลยต้องรักแกมากหน่อย” โอบไ

“ชาร์ตัน! หุบปากไปเลยนะ!” ขึ้นเสียงอย่างมีน้ำโม และเรื่องมั่นใจเกินร้อยต้องยกให้ผู้ชายคนนี้เลย “ที่พูดว่าจะรับผิดชอบน่ะเรื่องจริงนะ” นอกจากจะไม่หยุดมือที่กำลังรุกรานเข้ามาในเสื้อกล้ามตัวบางแล้วชาร์ตันยังกดท้ายทอยเล็กลงจนริมฝีปากประกบกันแนบแน่นในที่สุดพลางพลิกกายให้ร่างแน่งน้อยนอนแทนที่ตนเองเพื่อจะได้เรียกร้องจูบได้ถนัดถนี่ รวบตรึงสองแขนเรียวเสลาไว้เหนือศีรษะตรงหัวเตียงด้วยมือเพียงข้างเดียว ส่วนอีกข้างก็ล้วงเลื้อยเข้ามาสำรวจความอวบสล้างตระการตา บีบเคล้นเต้าใหญ่ด้วยน้ำหนักมือแตกต่างกันไปในแต่ละจังหวะเพื่อให้ความหวาบหวามแล่นพล่านไปทั่วทั้งร่างกายเย้ายวน ดารินที่ควบคุมตัวเองได้ไม่ดีนักแอ่นตัวหยัดขึ้นอย่างสั่นสะท้านปนเสียวแปลบในช่องท้องน้อยที่กำลังปั่นป่วนชวนทรมาน ใบหน้างามพริ้งส่ายสะบัดตามกระแสคลื่นปรารถนาที่สาดซัดเข้าใส่ไม่ยั้ง สะกดกั้นเก็บกักเสียงครางของตัวเองแทบไม่อยู่ ปลายเท้าเรียวถูไถจิกเกร็งหงิกงอจนผ้าปูเตียงสีหวานยับย่น “ชอบไหมครับ เธอชอบให้ฉันสัมผัสร่างกายเธอแบบนี้ไหมริน บอกหน่อยดีรึเปล่ารินจ๋า หืม ว่าไง” เสียงแหบแปร่งพร่ากระซิบถามชิดเรียวปากบวมแดงแล้วกดจูบลงซ้ำๆอย่างหักห้ามใจต

ชาร์ตันที่อาสารับหน้าดูแลแขกที่บังอาจมากดออดเรียกเจ้าของบ้านในขณะที่กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มชนิดที่ว่ายังไงก็ได้แน่ถ้าไม่มีใครมาขัดขวางแทนเมียคนสวยที่เขาไล่ให้กลับขึ้นไปแต่งตัวใหม่ให้เรียบร้อยอย่างไม่สบอารมณ์และยิ่งมันผู้นี้เป็นผู้ชายด้วยแล้วยิ่งทำให้ไฟในกายโหมกระพือหนักขึ้นเรื่อยๆจนอยากจะมอดดับ ยิ่งคิดความเสียดายมันก็ถาโถมเข้าใส่จนอยากจะลุกขึ้นไปกระชากคอเสื้อไอ้หน้าปลาไหลมาประเคนหมัดใส่ให้หายแค้นนัก หงุดหงิดแท้โว้ย! ใจตอนนั้นไม่อยากไปดูหรืออยากเปิดต้อนรับหน้าไหนก็ต้องไปเพราะเมียสั่งเสียงแข็ง ไอ้เขตแดนเวรตะไลอะไรนี่มันก็กวนบาทาไม่น้อย เข้ามานั่งเจ๋อแล้วมันไม่เริ่มต้นบทสนทนาอะไรทั้งนั้นแล้วเรื่องอะไรคนอย่างชาร์ตัน หยางจะต้องเสวนากับมันก่อนด้วยไม่มีทางหรอกโว้ย! “มาแล้วค่ะ รินต้องขอโทษด้วยนะคะที่ทำให้พี่แดนต้องนั่งรอซะนานเลย” ดารินพูดเสียงใสพลางยิ้มหวานให้รุ่นพี่หนุ่มที่รู้จักกันมานานอย่างเกรงใจ แล้วมองค้อนตัวต้นเหตุที่กำลังนั่งหน้าบึ้งตึงอย่างคนไม่รับแขกอยู่ฝั่งตรงข้ามกับเขตแดน ถ้ารุ่นพี่คนนี้ไม่มาขัดก่อนป่านนี้เธอก็คงถูกกินไม่เหลือแม้แต่กระดูกแน่ แค่คิดก็เสียววูบไปทั้งร่างกายแล้ว รอดมาได

“โอเคจ้ะ พี่จะเห็นแก่น้องรินล่ะกันนะครับ มาเรื่องของเราต่อดีกว่า ตกลงว่ายังไงครับน้องรินยินดีที่จะร่วมงานกับบริษัทเล็กๆของพี่ไหมเอ่ย บอกตามตรงว่าพี่อยากได้น้องรินมาช่วยงานจริงๆนะจ๊ะ ตอนนี้พี่ขาดเลขาส่วนตัวด้วยยังหาใครมารับตำแหน่งนี้ไม่ได้เลย น้องรินเป็นเป้าหมายหลักของพี่เลยนะรู้ไหมถึงต้องมาหาถึงบ้านนี่ไงเพราะกลัวที่อื่นจะทาบทามชิงตัวเราตัดหน้าพี่เสียก่อน” เขตแดนเลิกสนใจชาร์ตันพลางสบตากับดารินอย่างมีความหวัง ถ้าได้ร่วมงานกันเขาอาจจะมีหวังได้พัฒนาความสัมพันธ์ให้ก้าวผ่านคำว่าพี่น้อง เพราะคนอย่างดารินไม่เหมาะที่จะได้คนอย่างนายชาร์ตันเป็นคนรัก “เรื่องของเรางั้นเหรอ หึ! สงสัยมึงอยากจะโดนกูกระทืบจริงๆเว้ย!” ชาร์ตันโพล่งขึ้นเมื่อเริ่มอดรนทนไม่ไหวแต่มือน้อยๆยกห้ามเลยจำต้องนั่งเงียบอย่างช่วยไม่ได้ทั้งที่ในใจร้อนรุ่มอยากกระทืบคนให้หายโมโห ไอ้เวรนี่เห็นนิ่งๆนึกว่าจะไม่มีปากแต่พอมันมีบทขึ้นมานี่พูดไม่กลัวเจ็บปากเลย ปากดีแบบนี้น่าส่งไปนอนเล่นที่โรงพยาบาลสักวันสองวันท่าจะดีไม่น้อย บอบบางอย่างนี้กระดูกคงหักร้าวเป็นสองท่อน เก่งไม่ดูสารรูปตัวเองเลยไอ้หน้าปลาไหลผสมชิวาว่าเอ๊ย! “รินต้องขอขอบพระคุณพี่แด

“โอ๊ย! กว่าฉันจะมีเวลาอยู่กับแกแค่สองคนรอตั้งหลายชั่วโมงแน่ะ คุณชาร์ตันสามีคืนเดียวของแกนี่จะอะไรกันนักกันหนา ทำตัวติดแกแจเป็นปาท่องโก๋เลย น่าลำไยมากค่ะ มาคนเดียวไม่พอโทรตามเพื่อนมาด้วยอีก ดีจริงๆ แล้วสรุปยังไงล่ะแกน่ะ แต่เท่าที่ดูนะฉันว่าแกไม่น่ารอดเงื้อมมือเฮียชาร์ลของแกหรอกเชื่อเถอะ” อิศราเท้าเอวบ่นยาวปากยู่เมื่อมีโอกาสได้ระบายความอัดอั้นที่กักเก็บมานาน “ฉันยังไม่อยากสรุปอะไรอ่ะอ้อม เรื่องของฉันมันเดินเร็วมากแกก็รู้ให้มันเป็นไปตามธรรมชาติคงดีที่สุดแล้วล่ะในตอนนี้” เธอเองก็ยังตอบตัวเองไม่ค่อยได้เหมือนกันว่าใจจริงๆรู้สึกยังไงกับผู้ชายคนนี้กันแน่ บางครั้งรู้สึกโกรธบางครั้งรู้สึกใจเต้นแบบแปลกๆผสมผสานกันไปจนมั่วไปหมด ไม่ถึงห้านาทีมีตั้งหลายอารมณ์ “ยังไงฉันก็อยู่ข้างแกอยู่แล้วไม่ว่าสุดท้ายแกจะตัดสินใจเลือกยังไงก็ตาม และจะว่าไปแกกับคุณชาร์ตันก็ดูเหมาะสมกันดีนะริน แต่จะดีกว่านี้มากเลยถ้าแกเป็นคนข่มเขาให้อยู่ในโอวาทของแกได้” อิศรารีบแนะเพื่อนรักและหวังว่าดารินจะทำตาม “ฉันก็อยากให้เขาอยู่ในโอวาทเหมือนกันนะ ถ้าเป็นไปได้อ่ะ” “มันต้องอย่างนี้สิเพื่อนฉัน แกก็อย่าไปยอมอ่อนข้อให้มากนักเดี๋ยวจะ