All Chapters of ขังรักดรุณี Nc 20+: Chapter 1 - Chapter 10

“อ่าส์”เสียงครางหอบกระเส่าต่ำลึกราวสัตว์ป่าถูกทำร้ายของบุรุษเรือนกายสูงใหญ่ที่กำลังคร่อมทับเรือนร่างอรชรอ้อนแอ้นบ่งบอกถึงความพึงพอใจสูงสุดยามได้ซุกไซ้กายเย้ายวนที่ไร้สิ่งปกปิด แม้ภายในห้องนอนมันจะมืดมิดมีเพียงแสงไฟส่องสว่างแค่เพียงรำไรก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อการลิ้มรสกวางสาวเนื้อหวานที่นอนระทดระทวยอยู่ใต้ร่าง กลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งเมื่อจ้วงจูบสอดรัดดูดดึงเรียวลิ้นหวานฉ่ำปนขมหน่อยๆเหมือนยากระตุ้นชั้นดีให้เลือดลมเดินเดือดพล่าน ยิ่งจูบยิ่งไม่อยากปล่อยให้เป็นอิสระกระทั่งลมหายใจเจ้าหล่อนเริ่มติดขัดเลยยอมถอยเปลี่ยนมาซุกไซ้ขบเม้มซอกคออ่อนนุ่มแทน มือคู่ใหญ่คว้าเต้าหยุ่นได้ก็นวดเคล้นอย่างลำพองแล้วค่อยๆเลื่อนใบหน้าลงมาซุกกลางร่องอกอวบนวลสล้างหลังจากพอใจกับความหอมกรุ่นกลิ่นเฉพาะตัวของซอกคอเล็กสีน้ำผึ้ง จมูกโด่งคมสันก็ไม่น้อยหน้ากดคลอเคลียสูดดมความหอมรวยรินเข้าปอดให้ได้มากที่สุด พลางคลุกเคล้าถูไถไรหนวดจางๆจนแดงปื้นเรียกเสียงครางยาวเป็นระยะแขนเรียวเสลาถูกจับยกขึ้นเหนือศีรษะตราตรึงไว้ด้วยมือเพียงแค่ข้างเดียว สายตาคมกวาดมองอย่างชื่นชม ยามร่างแน่งน้อยบิดตัวมันช่างยั่วยุตัณหาได้ดีเหลือเกิน ปากอุ่นเกือบร้

ชาร์ตัน หยาง ชายหนุ่มเลือดผสมระหว่างเชื้อสายจีนแผ่นดินใหญ่มาจากทางฝั่งบิดาและเชื้อสายไทยจากทางฝั่งมารดาที่ล่วงลับลาจากโลกนี้ไปแล้วทั้งสองคน ฮั่น หยาง บิดาของเขาท่านทิ้งธุรกิจให้ลูกชายเพียงคนเดียวสืบทอดกิจการต่อตั้งแต่อายุยี่สิบสามปีจนตอนนี้สามสิบหกเข้าไปแล้ว สิบสามปีเต็มๆที่อยู่ในแวดวงสังคมธุรกิจ ซึ่งกิจการหลักๆที่สร้างเม็ดเงินจำนวนมหาศาลหลักพันล้านก็คือธุรกิจเกี่ยวกับการเดินเรือขนส่งสินค้าทางทะเล โดยใช้ชื่อภายใต้บริษัท หยางฮั่น จำกัด (มหาชน) มีธุรกิจหลักคือ ธุรกิจเดินเรือและธุรกิจบริการที่เกี่ยวข้องกับการเดินเรือ มีทั้งประจำเส้นทางและไม่ประจำเส้นทาง โดยจะวิ่งจากเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และประเทศจีนไปยังตะวันออกกลางและแถบเมดิเตอร์เรเนียนเป็นหลักใหญ่ยิ่งรวยยิ่งงกคงไม่ใช่แต่เป็นเพราะเขาต้องการสร้างรากฐานให้มั่นคงในระยะยาวให้มากกว่านี้เผื่ออนาคตภายภาคหน้ามีครอบครัว มีลูกมีหลานจะได้สบายๆกับงาน อายุสามสิบปลายๆถึงไม่รีบก็คงต้องรีบแล้วล่ะมั้ง คำพูดของเพื่อนๆที่มีครอบครัวแล้วเอ่ยแซวอยู่บ่อยๆแต่ก็ไม่ค่อยได้เก็บมาใส่นักกระทั่งในค่ำคืนนั้นที่เขาบังเอิญได้พบกับสาวสวยนางหนึ่งในคลับที่ดูอายุยังน้อยแต

ดารินกลับมานั่งเก้าอี้ประจำตำแหน่งต่อหลังจากหมดช่วงเวลาของการพักกลางวันแล้วเรียบร้อย วันนี้เธอขึ้นมาก่อนรุ่นพี่สาวที่เป็นเลขาหลักเพราะฝ่ายนั้นบอกว่าต้องไปทำธุระที่ธนาคาร ส่วนเธอตอนนี้ก็นั่งพิมพ์งานที่ได้รับมอบหมายไปพลางๆโดยที่ไม่รู้ว่าตนเองกำลังตกเป็นเป้าสายตาของใครบางคนที่ยืนหลบมุมอยู่มาได้สักพักใหญ่หลังจากกลับขึ้นมานั่งหน้าห้องทำงานของท่านประธาน“สวัสดี”ร่างสูงหุ่นสมาร์ทในชุดสูทอาร์มานี่สีดำที่เนี้ยบตั้งแต่ศีรษะจรดเท้ายืนอมยิ้มหล่อกระชากใจเมื่อก้าวขาเพรียวยาวมาหยุดตรงโต๊ะที่มีหญิงสาวแสนสวยนั่งประจำที่ มือทั้งสองข้างของเขาล้วงอยู่ในกระเป๋ากางเกง พลางยอบตัวลงให้อยู่ในระดับเดียวกันกับคนที่กำลังตกอยู่ในอาการตกตะลึงแล้วโน้มหน้าเข้าใกล้ใบหน้าอ่อนเยาว์ที่นั่งอ้าปากค้างเติ่งอยู่นานนับนาที คิดอย่างขำๆว่าถ้าเป็นปลากัดจ้องตากันนานขนาดนี้คงท้องแล้วออกลูกไปหลายตัว“คิดถึงจังเลยดาริน” น้ำเสียงทุ้มนุ่มเอื้อนเอ่ย และจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของคนตรงหน้า หญิงสาวปากสั่นระริกก่อนจะรวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดเพื่อสูดลมหายใจเข้าปอดเธอจำได้ จำเสียง จำหน้าได้ ไม่ผิดแน่นอน“กะ...แก ไอ้คนเฮงซวย!” นิ้วเรียวชี้หน้าพล

“อืม ยังหวานเหมือนเดิมเลยนะปากเนี่ย ชอบจังที่ได้จูบเธอแบบนี้อีกครั้งและอีกครั้ง ดาริน” นิ้วชี้กับนิ้วโป้งคลึงกลีบปากเห่อบวมเพราะเจอฤทธิ์จูบไปค่อนข้างหนักเล่นเมื่อผละออกห่าง เมื่ออดใจไม่ไหวก็ประทับลงไปอีกแต่ไม่ได้สอดลิ้นเข้าไปพัวพันค่ำคืนนั้นยังคงตราตรึงอยู่ในความทรงจำและคอยตามหลอกหลอนยามคิดจะร่วมหลับนอนกับผู้หญิงคนอื่นจนปลดปล่อยกับใครไม่ได้เลยแม้สาวงามพวกนั้นจะเปลื้องผ้าอวดความงามตรงหน้าก็ตามพร้อมขึ้นสังเวียนแห่งกามราคะและความผิดนี้ดารินต้องรับผิดชอบมันอย่างเลี่ยงไม่ได้ด้วย“ฉันจะแจ้งตำรวจให้มาลากตัวแกเข้าไปนอนในตารางไอ้มิสเตอร์ชาร์ตัน หยาง คนอย่างแกต้องเข้าไปนอนในตารางถึงจะสามสมใจฉัน” ดารินเค้นเสียงรอดไรฟัน ลมหายใจหอบถี่รุนแรงยังไม่คงที่ดีเพราะถูกจูบหลายครั้ง เธอร้องไห้ให้กับโชคชะตาที่เลวร้ายมามากพอแล้วถ้ามัวแต่อ่อนแอจะถูกรังแกอย่างไม่สิ้นสุด“เรื่องของผัวเมียตำรวจเขาไม่ค่อยกล้ายื่นมือเข้ามายุ่งมากนักหรอกคนสวยอย่างมากก็แค่ช่วยเจรจาไกล่เกลี่ยให้เราคืนดีกันเท่านั้นแหละ ส่วนเรื่องจับฉันติดคุกคงยากหน่อยนะเพราะผัวเธอรวยมากจนมีแต่คนเกรงใจเต็มไปหมด ล้มเลิกความคิดนั้นเสียเถอะไร้ประโยชน์สิ้น

ป๊าบ! เสียงตบก้นงอนงามภายใต้กระโปรงตัวสวยไม่เบานักเมื่อแม่เนื้อนิ่มดีดดิ้นไม่เลิกลา เข่าเล็กแต่ทรงอานุภาพร้ายแรงไม่ใช่เล่นเมื่อมันกระแทกเข้าที่หน้าท้องหลายครั้งจนจุกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ กัดฟันแล้วกัดฟันอีก “ถ้าอยากแทงเข่าใส่ฉันมากขนาดนี้สนใจเปลี่ยนมาเป็นแทงอย่างอื่นกันดีไหมรับรองว่ามันซาบซ่านถึงใจจนเธอร้องครวญครางไม่หยุดแน่” บีบขยำแก้มกก้นงอนงามภายใต้กระโปรงทรงสอบเมื่ออยู่ลำพังภายในลิฟต์ส่วนเป็นการเอาคืนแบบเบาะๆ ตุ๊บ! กำปั้นเล็กทั้งสองข้างทุบกลางหลังไม่ออมแรงพอดีกับที่ประตูลิฟต์ถูกเปิดออกเมื่อถึงชั้นที่ต้องการเป็นที่เรียบร้อย ปวดหัวแทบระเบิดปนอับอายสายตาอยากรู้อยากเห็นของคนอื่นจนไม่อยากเจอหน้าใครทั้งนั้นในตอนนี้ “คุณมันบ้า! ในหัวคงมีแต่เรื่องสกปรก” “บอส น้องริน” อารีย์รีบละมือจากคอมพิวเตอร์แล้วยืนตัวตรงเมื่อเห็นเจ้านายหนุ่มแบกรุ่นน้องสาวพาดบ่ากลับมาด้วย พลางส่งสายตาลุแก่โทษให้เมื่อตนเองเป็นคนแจ้งเจ้านายว่าดารินคว้ากระเป๋าออกไปด้วย ความจริงก็ไม่อยากทำเท่าไหร่แต่เพราะมันเป็นคำสั่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ลูกน้องเช่นเธอก็ต้องทำตาม “ผมไม่รับแขกนะอารีย์เพราะมีเรื่องต้องเคลียร์อีกเยอะเลย