Semua Bab แบล็กเมล์รัก Black mail: Bab 1 - Bab 10

ร่างอ้วนกลมสวมเสื้อยืดตัวเท่ลายไดโนเสาร์กับกางเกงผ้ายืดขายาวยิ้มร่าอย่างมีความสุขเต็มที่ บ่ายๆ วันเสาร์แบบนี้เธออาสาจะมาดูแลหมูคริสให้กับพี่ชายและพี่สะใภ้ด้วยความเต็มใจ ธีราสวมเสื้อยืดกางเกงขาสั้นยี่ห้อดังแบบสบายๆ ในวันหยุดพร้อมกับรวบผมยาวเอาไว้ด้วยเพื่อความคล่องตัว"พรุ่งนี้ค่ำๆ จะพามาส่งนะคิตตี้ หวังว่าปีนี้หมูคริสจะมีน้องสักที"ธีราแซวคนทั้งคู่พร้อมกันแล้วคว้าตัวหลานขึ้นรถเข็นคันใหญ่ เข็นออกมาพร้อมกับพยาบาลพี่เลี้ยงที่จ้างมาดูแลเจ้าหมูโดยเฉพาะชาญวุฒิถอนหายใจออกมาเมื่อเห็นสาวสวยที่หมายปองพร้อมผู้ติดตามเดินลงมาจากขบวนรถตู้คันใหญ่ เกือบปีมาแล้วที่เค้าเทียวไล้เทียวขื่อสาวสวยคนนี้ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอขีดเส้นใต้ทำตัวหนาตัวเอียงเน้นสถานะชัดเจนว่าเป็นเพียงเพื่อนกัน แม้จะได้ไปกินข้าว ช้อปปิ้งในวันหยุดแต่ก็ต้องมีเด็กน้อยคนนี้มาด้วยเสมอ"น้องธี" ชายหนุ่มเสียงเสียงเรียกออกไป ธีราจอดรถเข็นหลานตรงหน้าเค้าแล้วยกมือไห้ว"สวัสดีค่ะพี่วุฒิรอนานไหมคะ "เท่านี้เองที่เธอบอกกับเค้า ชายหนุ่มลูกชายเจ้าของร้านขายยาชื่อดังที่มีเฟรนไชน์ในห้างดังนับร้อยสาขาถอนหายใจออกมา เธอรวยกว่าเค้ามากนัก แต่คนอย่างเค้าก็ไ

ราเชนทร์มองเด็กสาวตรงหน้าที่เดินตรงเข้ามาหาด้วยสายตาเย้ายวน ทรวงอกที่เคลื่อนไหวทำให้รู้ว่าภายใต้เสื้อยืดนั้นไม่ได้มีเสื้อชั้นในปกปิด ผ้าถุงผืนยาวถูกม้วนพับขึ้นมาอวดเรียวขาสีน้ำผึ้งเนียน ความยาวของผ้าปิดเพียงก้นเท่านั้น สายตาหวานฉ่ำที่ส่งมาบอกความต้องการชัดเจนราเชนทร์เดินตรงเข้าไปหาพร้อมกับจับแขนของเด็กคนนั้นเอาไว้สองข้างก่อนจะบีบแน่นลงไป พร้อมกับลากมาที่ประตูห้องของตัวเอง ก่อนจะเปิดออกแล้วผลักเธอออกไปอย่างรุนแรง"อย่ามาทำตัวแบบนี้ในบ้านฉัน ถ้าไม่อย่างนั้นฉันจะไล่เธอออกหมดทั้งครอบครัว" เสียงห้าวดุดันเรียกให้คนสนิทและแม่บ้านวิ่งขึ้นมาข้างบน สายตาคมดุตวัดไปที่แม่บ้านอย่างตำหนิและเลยไปถึงลูกน้องของตัวเองราเชนทร์เดินกลับเข้ามาในห้องด้วยความหงุดหงิดใจ มีเด็กสาวจำนวนไม่น้อยที่อยากจะมาเสนอตัวให้นายหัวอย่างเค้า รายนี้คงไม่ใช่รายที่สิบน่าจะรายที่ยี่สิบแล้ว แต่เค้าก็ไล่ออกไปทุกที ความต้องการของเค้าถูกปลดปล่อยทุกเดือนเป็นประจำอยู่แล้ว แทบจะทุกเดือนชายหนุ่มจะต้องไปกรุงเทพเพื่อทำกิจกรรมแมนๆ แบบนั้นเสมอมา มือหนาลูบไล้น้องชายตัวเองเบาๆ อย่างปลอบใจ อาทิตย์หน้าจะพาไปแล้วกัน"ธีไม่โอเคนะคะคุณแม่ คุณชา

ชาญวุฒิมองดูครอบครัวสุทธิรักษ์โยธินที่นั่งกันอยู่พร้อมหน้าแล้วก็ตรงเข้าไปทำความเคารพ ตลอดเวลาหลายเดือนที่ผ่านมาเค้าทำตัวดีในสายตาคนบ้านนี้เสมอ เพราะรู้ดีว่า เธอเป็นดั่งแก้วตาดวงใจของคนทั้งครอบครัว"สวัสดีครับคุณลุงคุณป้าคุณแทนคุณและคุณคิตตี้"เสียงเค้าเอ่ยทักทายออกไป แล้วก็ได้รับรอยยิ้มตามมารยาทกลับคืนมาแทน ชาญวุฒิข่มความโมโหเอาไว้เพราะคิดว่าพวกท่านคงไม่พอใจที่เค้าประมูลทับทิมมาไม่ได้เท่านั้น"ผมว่าไม่ค่อยสวยเท่าไหร่นะครับทับทิม สู้ทองก็ไม่ได้ราคาต่างกันมาก"แทนคุณหัวเราะในใจทับทิมสีแดงสวยน้ำงามขนาดนี้หาไม่มีแล้ว ราคาอาจจะพุ่งขึ้นไปอีกต่อไปข้างหน้าแต่ทองคำราคาผันผวนขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย ต้องหอบทองไปขายเท่าไหร่ถึงจะได้เงินล้านกลับมา ทุกคนไม่เอ่ยอะไรออกมาเพื่อเป็นการรักษาหน้าชายหนุ่มคนนี้ไว้ แม้จะไม่รักแต่ก็ไม่ต้องทำให้เกลียดกันเลยธีราค่อยๆ ถอดทับทิมออกจากหูอย่างระวัง เครื่องประดับชุดนี้น้ำดีไม่มีที่ติ ผ่านการเจียรนัยด้วยช่างฝีมือระดับอาจารย์ใช้เวลาแรมเดือนกว่าจะหาเพชรมาเข้ากรอบแล้วสวยจับใจขนาดนี้ ทีมงานรอรับอยู่แล้วพากันกระซิบถามถึงคนประมูล"เจ้าของเหมืองค่ะ คงอยากเก็บเอาไว้เองมากกว่า

เหล้ารสชาติเข้มหมดไปเกือบขวดแล้ว ลูกน้องมองนายหัวแล้วบอกด้วยความเห็นใจ"นายครับถ้ามองแล้วเศร้าจะมองทำไมขึ้นไปข้างบนดีกว่าผมนัดน้องๆ มาให้แล้ว"นายหัวสะบัดหัวไล่ความมึนแล้วพยักหน้า กูมันบ้าที่แอบมองเค้า เหมือนหมามองเครื่องบินเลย ความเสียใจที่เห็นภาพบาดตาทำให้เค้าเกิดอาการน้อยใจเหลือเกิน ทั้งที่เธอไม่เคยรู้เลยว่า เธอคนนี้มีผลกับเค้ามากเหลือเกินร่างสูงใหญ่ของชายสามคนลุกออกจากร้านไปทำให้เธอแอบยิ้มออกมา เธอต้องหนีแล้ว หญิงสาวทำตัวตามสบายปล่อยให้เค้าวางใจไปก่อน มือบางถูกนำมาเกาะกุมเอาไว้อย่างแสดงความเป็นเจ้าของพร้อมกับเร้าอารมณ์บางอย่างไปด้วย"ธีว่า น้ำมันหวานไป พี่วุฒิเปลี่ยนน้ำได้ไหมคะ" ชาญวุฒิหรี่ตามองเกมนี้เค้าและเธอใครจะชนะคนที่ได้กับได้คือเค้าแต่เพียงผู้เดียวค็อกเทลสีสวยถูกนำมาวางตรงหน้าเธออีกแก้ว ธีรารู้ดีว่าแก้วนี้เธอก็รู้ว่าต้องผสมบางอย่างมาอีก ปากบางจิบค็อกเทลน้อยๆ อย่างรับรู้รสชาติตามมารยาท สายตาของคนข้างตัวมีแววดีใจธีราวางแก้วลงบนโต๊ะก่อนจะขอตัวไปเข้าห้องน้ำราเชนทร์ถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนเปลือยเปล่าแล้วยืนมองตรงหน้ากระจกใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มมีหนวดเครายาวรุงรังปกปิดเอาไว้มือหยา

ราเชนทร์รับเธอเข้ามากอดแล้วค่อยๆ พาเธอมานั่งที่โซฟาตัวใหญ่ อาการของเธอเหมือนจะดีขึ้นมาบ้างแล้วแต่เป็นเค้าที่อาการดูท่าจะหนักไม่น้อยทีเดียว"ธีหนาวจังเลยค่ะ" หญิงสาวหน้าซีดเซียว อย่างเห็นได้ชัด ชายหนุ่มโอบ แก้มเธอเอาไว้อย่างนุ่มนวล"หนาวก็ดีกว่าร้อนนะครับ" สัมผัสจากมือเค้าทำให้เธอเขินอาย ใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มใก้ลชิดกันขนาดนี้ไม่เคยมีใครทำกับเธอ หญิงสาวขยับตัวเข้าไปใก้ลอีกแล้วซุกตัวลงที่อ้อมอกเค้าอีกครั้ง"อุ่นจังเลยค่ะ" ราเชนทร์เป่าลมออกจากปากตัวเองอย่างข่มใจ ทำไมเป็นคนดีมันยากขนาดนี้ธีราสูดกลิ่นหอมของเค้าที่หน้าอกแกร่ง เสื้อที่มัดทบกันคลายออกเผยให้เห็นหน้าอกแกร่งและไรขนอ่อนของเค้า มือบางค่อยๆ แหวกเสื้อออกจากกันทีละนิดแล้วสัมผัสลูบเบาๆ ราเชนทร์จับข้อมือเธอเอาไว้"จะทำอะไร" เสียงดุบ่นออกมา เธอเงยหน้ามองเค้าแล้วยิ้มอย่างร้ายกาจทันที"ขอลูบนะคะ นะคะคนดี" ยาปลุกอารมณ์ที่นำเข้ามาจะค่อยๆ ปลุกเร้าอารมณ์ทีละนิดแต่จะแทรกซึมเข้าไปเพื่อกระตุ้นอารมณ์ให้เร่าร้อนมากขึ้น ยากำลังออกฤทธิ์เต็มที่แล้วมือบางไล้ไปตามหน้าอกแกร่งทีละนิดอย่างรุกเร้า ตอนนี้ราเชนทร์คิดว่าเค้าต่างหากที่โดนวางยา มือบางสัมผัสนุ่ม