All Chapters of The Powerful Vergaras: Hunted by Vengeance: Chapter 301 - Chapter 310

Pagpasok ko sa malaking mansion, nagsisimula na ang party. Lahat ay nakamamahaling damit. I was in my casual clothes, high-waisted loose pants and a red halter neck top. Too casual to be in this party. Pero hindi naman ako nandito para sa party. Nandito ako para hanapin si Leon. Para kausapin. I've already looked for him in his penthouse, in their mansion, and now here. Kung wala pa siya dito, hindi ko na alam kung saan ko siya hahanapin. Napapabaling sa akin ang mga tao dahil sa suot ko. Nauna ako. Walang space sa tapat ng mansion kaya kailangan pang mag-park ni Yana sa parking space. Kaya ako lang ngayon ang naglalakad papasok. Just like before, all the guests are sophisticated and elegant. Kaya naiintindihan ko ang pagtatas nila ng kilay at pagkunot ng noo habang nakatingin sila sa akin. Hindi ko na lang sila pinapansin at hinanap sa maraming tao si Leon at kung sino man sa mga pinsan niya. I saw one. It's Beatriz. May kausap siya. Kung hindi lang kailangan, hindi ko siya lalap

Walang nagsasalita sa aming tatlo. We were just so shocked and scared. Lalo ako na kagigising lang, tapos ganito na agad ang nangyayari.I scanned the four cars. The one in front was an SUV-type Porsche sports car. And it looked familiar now that I was staring at it. The two cars on our right were a Mercedes-Benz G-Wagon, an armoured car, and a Rolls-Royce Phantom. Bumaling ako sa likod. It was an Aston Martin.If this is a kidnapping or a planned crime, I don't think luxury cars would be involved. Especially a Rolls-Royce Phantom. Who in their right mind would use that luxury car in a crime?I bit my lips tight.“Are we gonna die?” bulong ni Sylvia. Her voice shook in nervousness. Walang gumalaw sa amin. Nagsilabasan ang mga driver ng luxury cars. And I was right. The one in front was Lucian. Kaya familiar, kasi iyon ang gamit niya kanina bago nila ako nilampasan at iniwan sa labas ng mansion. Yong Mercedes na bulletproof ay kay Anton. The Rolls-Royce Phantom ay kay Matteo. And the

Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko. Hindi ko alam kung ano ba ang dapat. I was scared and yet I was also relieved that we would finally be able to talk. Kasi ang dami-dami kong gustong itanong. And to top it all, I miss him.To feel conflicted is the hardest part. Iyong gusto mong umayaw na kasi ang hirap pakisamahan ng pamilya niya pero I also don’t want to let go of him because seriously, he didn’t do anything bad. I just want to ask where he was for that one month.Ang tahimik nang pumasok ako sa loob. Walang tao sa malawak nilang bulwagan. Nag-e-echo ang bawat tapak ko sa marble floor. It was when I was exactly in the center of the grand hall when I stopped. Doon ako dati inabutan ni Leon na nagma-mop. I looked up at the grand chandelier. Nabago na iyon. Hindi na iyon ang dating chandelier nila.From the chandelier, lumipat ang tingin ko sa taas. Narinig ko ang mga yapak na galing doon. I then saw Leon. Basa pa ang buhok niya, mukhang kagagaling lang niyang maligo. He was

Tumawa ako sa kalagitnaan ng paghalik sa akin ni Leon. Naisip ko na muntik na kaming matapos dahil lang sa mga ginagawa ng pamilya niya. Tauhan nga nila si Victoria pero medyo may edad na raw iyon. Siya ang nagtatawag sa kanila kapag may importanteng meeting kaya ni-redirect niya ang lahat ng calls sa kanya, hindi dahil gusto niya siya.Umismid ako nang umahon siya. Namumungay ang mata niya habang nakatingin sa akin. He licked his lips, satisfied with our shared kiss.“Did you know what they told me? Na gusto mo raw si Victoria at siya ang nag-aalaga sa anak natin kaya wala ka,” sumbong ko sa kanya.Umiling siya. “They love to manipulate the situation. It happened many times,” he said, like it was now a normal thing in their family. It made me wonder how often this happened, at parang normal na lang ito at hindi big deal.“Yow!”Pareho kaming bumaling sa biglang intruder. Kita ko ang pagpasok ng apat na lalaki.“Tapos na ba ang luhuran at ang batuhan ng cheesy lines?” si Miguel.I pur

Nanatili kami sa Auckland for another month. Ginugol namin ang oras namin kay Baby Gio. Minsan ay pumapasyal kami pero dahil hindi ako basta-basta nakakapasyal nang walang disguise, sa mga private place lang kami. For that one month, malaki ang progress namin. Nasasama na namin si Baby Gio within days na hindi na niya hinahanap sina Mommy at kami na lang ang inaasahan niya.Within that month din, kinakausap ako ng management na baka pwede akong hindi muna kumalas sa grupo dahil sayang ang nasimulan namin. Malaki ang potential ng seraphix na makilala pa sa ibang bansa. May mga brand na nag-offer sa akin bilang ambassador nila dahil sa nangyari sa Trinity Luxe na na-sold out noong ipinakita ko sa live namin.It was so tempting. Nagdalawang-isip ako dahil sayang din iyon. Nakikita ko ang mga ginagawa nilang report at malaki nga ang potential ng group namin. Leon doesn’t mind if I still stay. Kaya lang, naiisip ko rin ang pamilya nila na gusto ang halos walang social media presence. Masya