Semua Bab คุณหนูตัวปลอมขอลาก่อนนะคะ: Bab 11 - Bab 20

เย็นวันนั้นอาหารของแต่ละคนหน้าตาแทบจะดูไม่ได้ ใครที่เข้าไปหาผักป่าก็พอจะได้เอามาต้มมาผัดน้ำมันกินนิดหน่อย ที่หนักก็น่าจะเป็นพวกผู้ชายที่ลำบาก เพราะไม่เคยต้องเข้าครัวเองมาก่อน ทั้งยังไม่คิดจะเข้าป่าไปหาของกินเหมือนคนอื่น ๆ เย็นวันนั้นพวกเขาเลยได้กินแผ่นแป้งที่ทั้งแห้งทั้งเหนียวส่วนเซียนอวี่นั้น...เธ

“เอาล่ะ ถ้าฟางเหม่ยกับหนิงหนิงยอมคุกเข่าขอโทษฉัน และสัญญาว่าจะไม่มายุ่งเรื่องของฉันอีก ฉันจะยอมปล่อยผ่านเรื่องนี้ไป อ้อ ที่สำคัญนะ พวกเธอต้องทำงานในส่วนของฉันแทนเจ็ดวัน ว่ายังไง ถ้าไม่รับข้อเสนอ ฉันก็ไม่เกี่ยงที่จะไปเอาเรื่องพวกเธอหรอกนะ” เรื่องอะไรเธอจะปล่อยโอกาสในการอู้งานไปกันล่ะ คนพวกนี้โง่เอง ก

“พอจะนึกออกอยู่สองที่ ตามมาสิ เดี๋ยวจะพาไปดู” เขาไม่คิดจะแย่งที่ทำกินของอีกคนอยู่แล้ว ทุกวันนี้เขาก็หาสัตว์ป่าได้ทุกวัน อย่างน้อย ๆ เลยก็ได้กระต่ายมา ถึงเนื้อพวกนั้นจะไม่ค่อยตกมาถึงท้องเขาเลยก็เถอะ“จริงหรอ ไปสิ ไปๆ” เซียนอวี่ตื่นเต้นจนลืมตัว เธอร้องออกมาอย่างตื่นเต้น ท่าทางไร้การแต่งเติมนั้นทำให้อี

เธอเบื่อแสนเบื่อกับคนพวกนี้ วัน ๆ ไม่มีเรื่องอะไรเลย นอกจากการแซะกันไปกันมา เธออยากจะแยกตัวออกไปอยู่ตัวคนเดียว หน้าที่ที่ต้องทำก็ทำต่อ แต่ขอแยกตัวออกไปเท่านั้น ยังไงการถูกส่งมาที่นี่ก็เหมือนการตัดหางปล่อยวัดอยู่แล้วแต่ทางเดียวที่เยาวชนทั้งหลายจะรอดออกจากการเป็นเยาวชนได้ นั่นก็คือพวกเขาต้องแต่งงานกั

“...ปกติพี่ไม่เคยทำงานหรือทำอะไรเองมาก่อน เพราะว่ามีคนคอยทำให้ มีคนคอยดูแลทุกอย่าง คงไม่ใช่ว่า เอ่อ ไม่หรอกมั้ง” หนิงหนิงเอ่ยตอบเพื่อน ก่อนจะสะดุ้งเมื่อตนเองเผลอพูดสิ่งที่คิดออกไป“มีคนเลี้ยงงั้นหรอ ก็อาจจะเป็นไปได้นะ ยัยนั่นหายไปช่วงกลางวันตลอดเลย พักหลัง ๆ ยิ่งไม่ต้องทำงานก็หายไปเลย จะบอกว่าอยู่ใน