Semua Bab The Runaway Billionaire: Mr. Thompson Real Identity: Bab 171 - Bab 180

Hindi na muna kaagad umuwi ng Switzerland si Caleb. Dumalo na muna siya sa lahat ng hearing. Gusto niyang makasigurado na matatanggap ni Emily ang pinakamaximum na punishment. Sa bawat hearing ay tahimik lang si Caleb. Nakapagpasa sila ng mga ebidensya laban kay Emily. Wala namang magawa ang kampo nina Winston. Tahimik lang silang nakinig at nanuod. Hindi naman mapigilan ni Aubrey na hindi umiyak.“Dad, please, tulungan mo naman si mommy. Alam naman natin na maling akala lang siya eh, inaalala niya lang naman ang kapakanan ko please do something.” Nakikiusap na wika ni Aubrey. Umiling naman si Winston sa kaniya.“I’m sorry anak pero wala tayong laban. Maraming ebidensya si Caleb para patunayan ang mga kasalanan ng mommy mo. Kung kakalabanin ko si Caleb, bubuksan niya ang inireklamo sa akin ni Mabel noon. Kung gugustuhin ni Caleb, kaya niya rin akong ipakulon

Ipinaalaga na muna ni Caleb ang kambal sa mga katulong nila. Nagtipon-tipon silang lahat sa terrace nila kasama rin si Elsie. Ikwenento ni Caleb ang lahat ng nalaman niya at kung sino ang taong nasa likod ng pagtangkang pagpatay kay Caroline. Natahimik si Caroline saka siya tumingin sa kawalan ng malaman niya kung sino ang taong gusto siyang patayin.Mapait siyang ngumiti, akala niya ay kahit papaano ay itinuring siyang pamilya ng madrasta niya pero mukhang siya lang ang nagturing sa pamilya ng kaniyang ama na pamilya niya ang mga ito.“Apo, ayos ka lang ba?” tanong ni Elsie, nag-aalala sa mararamdaman ng apo niya. Hindi rin siya makapaniwala na kayang gawin ni Emily ang patayin si Caroline gayong ito ang tumayong ina kay Caroline.“Ayos lang po ako lola. Gusto ko munang mapag-isa.” Wika niya saka siya tumayo at umalis sa

Pagsapit ng dalawang buwan ng kambal ay nagcelebrate sila dahil noong isang buwan ng mga ito ay cake lang ang nabili. Masyado pang magulo ang buhay nila nitong mga nakalipas na buwan kaya ayaw pa nilang magcelebrate. Unti-unti nang bumalik ang ngiti sa mga labi ni Caroline na tila ba nakalimutan niya na ang lahat ng mga nangyari. Napapangiti na lang si Caleb sa tuwing nakikita niyang masaya ang asawa niya. Akala niya ay matatagalan pa bago niya muling masilayan ang totoong ngiti ni Caroline.“Inlove na inlove ha,” pang-aasar ni Jasper sa kaniya dahil nakatitig na naman si Caleb sa asawa niya. Araw-araw na silang magkasama, magkatabi rin sila matulog sa gabi pero hindi pa rin maiwasan ni Caleb na hindi kiligin sa asawa niya kapag nakatanaw siya dito.“Sino bang hindi maiinlove sa kaniya? Ngiti pa lang ng asawa ko nakakabusog na.” sagot ni Caleb. Napapailing at natatawa na lang si Jasper dahil nagiging expressive na si Caleb. Iba talaga ang nagagawa kapag payapa at tahimik na ang buhay.

Nang makapili na silang dalawa ay muli silang bumaba ng kwarto. Muli nilang kinausap ang mga organizer para masettle na nila ang lahat bago pa matapos ang buwan. Sumunod naman nagsukat si Caleb. Si Caroline na ang sumama sa kwarto para makapili silang dalawa.Nakaupo lang sa sofa si Caroline habang hinihintay niyang lumabas ang asawa niya. Ang unang sinuot ni Caleb ay ang black suit. Pinatalikod ni Caroline si Caleb para makita niya ang kabuuan. Umiling naman siya. Muling nagbihis si Caleb at lumabas suot ang khaki color. Napapangiti si Caroline, asawa niya na si Caleb pero kinikilig pa rin siya. Iba talaga ang dating ng asawa niya kapag nakasuot ito ng formal.“Pipicturan lang kita love,” wika ni Caroline saka niya kinuha ang cellphone niya.“Kung saan ka masaya, mahal ko.” Sagot ni Caleb. Pakiramdam ni Caroline ay kinikiliti ang puso niya. Wala pang ginagawa sa kaniya ang asawa niya pero kinikilig na siya.“Magbihis ka ulit.” Utos niya. Sumunod naman kaagad sa kaniya si Caleb. Ni mi

Mabilis na lumipas ang mga araw, linggo at buwan. Naging masaya ang pagsasama nila kasama ng mga anak nila. Nakakapasyal na rin sila pero hindi sa maraming tao dahil ayaw nilang i-risk ang buhay ng mga anak nila. Pormal na ring niligawan ni Jasper si Kirsten kaya nabawas-bawasan ang kaingayan sa loob ng bahay nila. Siguro dahil ay nahihiya na sila sa isa’t isa.Natutuwa na rin silang kausapin ang mga bata dahil marunong ng sumagot ang mga ito, ngumiti at tumawa. Sa dami nilang mag-aalaga, hindi nahirapan si Caroline.Araw na lang ang hihintayin nila para sa kasal. Kompleto na ang isusuot nilang lahat ganun din ng kambal kaya wala na silang ginagawa kundi ang maghintay na lang. Nakapagsend na rin sila ng mga invitation sa mga napili nilang imbitahan. Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Caroline habang nakaupo sa kama at nakasandal sa headrest.Iniisip niya ang araw ng kasal nila. May schedule na rin sila kung kailan uuwi ng Pilipinas pero bakasyon lang ang gagawin nila