‘แล้วคิดว่าวันนึงคุณจะมีโอกาสได้เริ่มต้นใหม่กับใครสักคนไหมคะ?’‘คิด’‘สายตาของฉันกำลังสะท้อนถึงใคร…ก็คนนั้นแหละ’‘อย่ารักฉันเลยนะคะ’‘รักไปแล้ว จะให้เลิกรักยังไง’‘ตลอดเวลาที่พวกเราอยู่ด้วยกัน มีสักเสี้ยวนึงไหมที่เธอรู้สึกรักฉัน?’‘ถ้าเธอมองว่าการที่ฉันเป็นมาเฟียแล้วทำให้เธอไม่กล้าเปิดใจให้ งั้นก็มองว่าฉันเป็นผู้ชายธรรมดาคนนึงสิ’‘มาเฟียอย่างฉัน…มันไม่มีสิทธิ์รักเธอเลยใช่ไหม?’ทุกคำพูดของมาร์คินลอยดังก้องในหัวจนพลอยทำให้เธอรู้สึกปวดหัวใจไม่น้อย ทั้งที่เป็นฝ่ายปฏิเสธเขาไปแท้ๆ แต่กลับรู้สึกเจ็บปวดเสียเอง ดวงตาทั้งสองปวดหนึบและเริ่มมีน้ำสีใสคลอเคล้าออกมาจนมองเห็นสิ่งรอบข้างได้อย่างเลือนรางเธอพยายามกลอกกลิ้งดวงตาไปมาเพื่อห้ามน้ำตาไม่ให้ไหลลงมา ทว่ามันกลับทำไม่ได้ น้ำตาได้ไหลกลิ้งลงมาบนแก้มใส ทำให้หญิงสาวต้องรีบปาดน้ำตาออกอย่างรวดเร็วแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อล้างหน้าดวงตาคู่สวยมองตัวเองผ่านกระจกตรงหน้านิ่งๆ ปฏิเสธความรักจากมาร์คินไปเองแล้วจะมาร้องไห้เสียใจทำไม? ในเมื่อกล้าปฏิเสธก็ต้องกล้าไม่เสียใจ มือเล็กเอื้อมไปหยิบผ้ามาซับหน้าที่เปียกน้ำจนแห้ง ก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำครืด ครืดเสี
Terakhir Diperbarui : 2025-07-15 Baca selengkapnya