Semua Bab เมียแต่งจำเป็น : Bab 11 - Bab 20

กอดกันทั้งคืนพอตื่น กลายเป็นเพื่อนร่วม ห้อง🙄" อื้อ.."ฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้ฉันไร้เรี่ยวแรงที่จะต่อต้านมือเรียวจับขยุ้มผมของอีกฝ่ายเบาๆพร้อมตอบรับเรียวลิ้นร้อนที่แทรกซ้อนเข้ามาในปากนุ่มอย่างยินยอมความฝันที่เคยฝันแแบบเมื่อคืนก่อนกลับมาอีกครั้งฉันสัมผัสถึงมือหนึ่งจับบั้นท้ายก้นงอนงามบีบจับเต็มแรงเขาพยายามใช้นิ้วปลดตะขอบราจากด้านหลัง ไม่นานก็จัดการมันอย่างว่องไว แล้วตามมาจัดการกับเบื้องล่างกางเกงขาสั้นรสจูบหวานฉ่ำที่ส่งฉันให้วูบไหวมันช่างแปลกประหลาดใจเมื่อมีอะไรบางอย่างคลอเคลียร์อยู่หว่างขาปากหนาถอนจูบเปลี่ยนจุดประสงค์มุ่งตรงมายังเต้างามสองข้าง บีบเคล้นผสมกับริมฝีปากสัมผัสพร้อมกับจุดบอบบางที่ถูกคลอเคลียช่างรู้สึกสยิวเสียวซ่านไปทั่วทั้งร่างกับความฝันที่พิลึกพิลั่นแบบนี้สัมผัสร่างกายผ่านเสื้อผ้าตั

 ยิปแซงปัญหาชีวิต ความกลัว ความเหนื่อย ต้องปลดล๊อกชีวิตเพื่อเอาชนะความรู้สึกที่เป็นอยู่ หนังบางเรื่องโน้มน้าวตัวเรา ให้เข้าไปอยู่กับมัน แต่ตัวเราต้องดึงตัวเองออกมาจากหนังเรื่องนั้นถ้ามันไม่สนุกทุกเรื่องบนเกาะนี้ที่เกิดขึ้น ไม่เป็นไรยังไงมันก็เป็นช่วงเวลาที่ดีมาก ๆ ในชีวิตเรา ฉันไม่เสียดายหรอกขณะที่เรือสปีดโบ้ทกำลังแล่นออกจากฝั่งโดยฮาเดนเป็นคนขับ สายตาของฉันมองไปยังบ้านพักแห่งความทรงจำ ความจริงกลับไปที่บ้าน ฉันก็ไปอยู่ด้วยกันกับเขานะ แต่ทำไมความรู้สึกเหมือนมันไม่ใช่ก่อนมารู้สึกอีกอย่างตอนกลับรู้สึกอีกอย่าง เหมือนเราอยู่ที่นี่เราได้เป็นตัวของตัว เราได้ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน แต่ตอนกลับแล้วเหมือนเรากำลังจะแยกจากกันชอบกล" ยัยหน้าแมว เมาเรือหรือเปล่า? "" เปล่า "" ถ่ายรูปอีกหรือเปล่าจะได้จอดเรือ "ฮาเดนพาฉันแวะถ่ายรูปสวย ๆ ตรงอ่าวปิเละลากูนซึ่งสวยงามราวกับอยู่บนสวรรค์ บางทีเขาก็รู้ใจโดยไม่ต้องบอก ฉันนั่งแอคชั่นถ่ายรูป วันนี้มาในชุดสายเดี่ยวคล้องคอ โชว์แผ่นหลัง กางเกงขาสั้นสีขาว ฉันใส่เสื้อคลุมเอาไว้ ถอดออกเฉพาะแค่ตอนถ่ายรู

จุดที่หนาวที่สุดไม่ใช่ดอย แต่เป็นจุดที่รอคอยใครสักคน ลึก ๆ ในใจ" จะขยับไปไหน จะตกเตียงแล้วเนี่ย " ไอ้หน้าจิ้งจกปากดี" เจ็บ " ฉันก็ยังบ่นไม่หยุดสงสัยฮาเดนมันเริ่มรำคาญ ที่ฉันพยายามที่จะขยับตัวถอยหนีจนผ้าปูที่นอนยับยู่ยี่ไปหมด เลื่อนตัวแทบจะตกเตียง แต่ฮาเดนก็ยัง ตามเบียดร่างกอดเอาไว้แน่น ตรงนั้นมันเจ็บไม่รู้ว่ามีฉีกหรือมีเลือดออกหรือเปล่า แต่พอเข้าไปสักพัก เหมือนความเจ็บนั้นเริ่มจะคลายเป็นความรู้สึกแปลก ๆ บางอย่าง" อย่าเกร็ง "ฉันกอดร่างหนาฮาเดนไว้แน่นตามที่มันบอก แล้วลองปล่อยตัวออกธรรมดา มันหาว่าฉันเกร็ง เกร็งยังไงฉันไม่เข้าใจที่เขาพูด เดี๋ยวถีบร่างลงเตียงเสียให้รู้แล้วรู้รอด" อ้า อ้า " นี่หรือเปล่าที่เค้าเรียกมันว่า ความเสียวซ่าน เมื่อว่าตรงนั้นของฉันเริ่มปรับตัวเข้ากับ ความเป็นชายของฮาเดน

  จงเลือกอยู่กับคนที่ใช่ ใช่เลยควรอยู่คนเดียว..ถึงหน้าไม่หวาน..ส่วนปากไม่ต้องถาม...หมาแน่นอน..🙄🥺ผมเมาแล้วก็เปิดโทรศัพท์โพสต์เล่นไปมั่ว ๆ รูปที่ยัยหน้าแมวถ่ายให้ตอนไปเที่ยวด้วยกัน จากนั้นหยิบมันเก็บใส่กระเป๋าแล้วยกเหล้าเข้าปากต่อไปอีกหลังจากที่ฉันวางสายจากฮาเดน ครั้นจะนอนก็ดันนอนไม่หลับพะวงว่า เขาจะกลับบ้านยังไงเสียงเมาแอ๋ขนาดนั้น..แถมชอบมีด่านด้วย" ไปดูหน่อยดีกว่า "ชื่อไนซ์คลับที่เขาบอกก็อยู่ไม่ไกลเท่าไหร่ ในเมื่อมันนอนไม่หลับ ฉันตัดสินใจลุกขึ้นแต่งตัว แล้วขับรถออกไปดูเขาหน่อยดีกว่า ไม่ใช่อะไรนะไม่ได้ห่วง จะไปดูว่านอนข้างถนนจริงหรือเปล่าเมื่อเปิดGoogle map ไปร้านตามที่ฮาเดนบอก น่าจะใช่ร้านนี้เพราะรถแลมโบกินี่สีเหลืองของเขาจอดอยู่..ไหนอ่ะข้างถนนไม่เห็นมีฉันเดินเข้าไปในร้านเพื่อมองหาฮาเดน ในมือพรางกดเบอร์โทรศัพท์โทรหาเขาด้วย อ้อนี่ไงเจอละ

ความรัก ก็เหมือน เกมกีฬา ตัวสำรอง จะมีค่าก็ต่อเมื่อ ตัวจริง เจ็บ..." อ้อ ฮา ขากลับซื้อชาเขียวปั่นนมสดไปฝากเธอด้วยล่ะ " ฉันเอ่ยบอกฮาเดนขณะที่เดินได้เพียง 3 ก้าว แซงเธอจะได้ไม่สงสัยว่าฮาหายไหนผมก็สงสัยว่าม่านฟ้า กับยิปแซงเธอสามารถคุยดีกันได้เหรอ ปรกติถ้าเกิดเรื่องแบบนี้เท่าที่ผมเจอ มีแต่งตบตี ทะเลาะเอาชนะกัน แต่ทำไมเธอแปลกจัง เมื่อตอนที่เรียนมหาวิทยาลัยด้วยกัน เวลาม่านจำได้ว่าผมแอบมีกิ๊ก ก็เห็นมีแต่กิ๊กอีกคนหนึ่งทะเลาะกันม่านฟ้าเหมือนอยู่เหนือคนพวกนั้น มาวันนี้เธอก็สามารถคุยกับยิปแซงได้แม้เธอจะโกหกเรื่องชื่อ ก็ตาม หรือว่าเธอมีแผนอะไรหรือเปล่านะ จิตใจผู้หญิงยากแท้หยั่งถึง แต่สิ่งนี้ที่ผมชอบเธอไม่เอาตัวเองไปตบตีแย่งชิงกับใครก็เอาชนะใจผมได้ ผมยืนมองแผ่นหลังของม่านฟ้าขณะที่เธอเดินไปขึ้นรถ"อุ้ย !! ลมแรงจังสงสัยจะเข้าหน้าหนาว ว้าย ผ้าปลิว " ขณะที่ฉันเปิดกระเป๋า เพื่อหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าไม่ทันระวัง ด้วยลมที่พัดแรงทำให้ผ้าคลุมไหล่ที่คลุมไว้อย่างหลวม ๆ ปลิว ไปติดที่หัวใครก็ไม่รู้ตอนนี้ ฉันต้องรีบวิ่งไปขอโทษเขาก่อน