Lahat ng Kabanata ng คุณหมอโฮสต์ สุดที่รัก: Kabanata 21 - Kabanata 30

ช่วงบ่ายแก่ ๆ เรือได้มาจอดเทียบท่าเกาะส่วนตัวของครอบครัวของสามีต้นข้าวให้กลุ่มของต้นข้าวและสามีลงกว่า 10 คน เพราะเย็นนี้จะมีปาร์ตี้กันที่นั่นอีกครั้งเป็นการเลี้ยงขอบคุณกลุ่มเพื่อนที่มาจากต่างประเทศของสามีต้นข้าว“ฉันจะบอกฝ่ายบุคคลว่าแกขาดงานโดยใช่เหตุ” พลอยมนยังไม่วายตะโกนตามหลังขณะที่แองจี้กำลังจะลงจากเรือ“เชิญ!” แองจี้ตะโกนกลับก่อนจะแลบลิ้นใส่เหมือนเด็กแล้วเดินลงไปพร้อมกับทอย“นี่ล่ะน้า...วาสนาหว่างขาไม่ดี กีไม่อัปเกรด ก็ได้แต่อิจฉาเขาไปวัน ๆ ของนอกมันก็ต้องคู่ควรกับของนอกนั่นแหละว้า...ของข้างทางนั่งอ่อยจนยานเขาก็ไม่แลหรอกย่ะ” เอลซี่ว่าขึ้นลอย ๆ ก่อนจะเดินลงจากเรือไปอีกคนท่ามกลางเสียงหัวเราะของต้นข้าวกับลูกอ้อนและเพื่อนผู้หญิงของสามีเธอที่เห็นเป็นเรื่องขบขัน“นัง! ... อ๊าย...” “อุ๊ย! รีบลงค่ะพวกเรา พี่ขา...พาขึ้นฝั่งไปเลยนะคะอย่าให้น้ำลายนางหยดลงทะเลล่ะเดี๋ยวปลาจะติดโรค” เอลซี่ว่าขึ้นก่อนจะเบะปากแล้วยกมือขึ้นบ๊ายบาย ก่อนจะเดินยักย้ายส่ายสะโพกไปกอดคอแองจี้ที่เดินนำหน้าสุดลงจากท่าไปตกเย็นงานปาร์ตี้สังสรรค์กันในกลุ่มเพื่อนจัดขึ้นอย่างสนุกสนาน ทอยเข้ากับกลุ่มเพื่อนของเจ้าบ่าวและเจ้าสา

รวิแบรนด์ สำนักงานใหญ่รถสปอร์ตสีดำคันหรูวิ่งเข้ามาจอดที่หน้าบริษัทในช่วงบ่าย หนุ่มหล่อหน้าขาวใสสไตล์โอปป้าสวมแว่นกรองแสงกรอบเงิน ในชุดลำลองก้าวลงมาจากรถพร้อมกับถุงกระดาษใบไม่ใหญ่มากนักเดินยิ้มเข้ามาในบริษัทก่อนจะตรงดิ่งไปที่ประชาสัมพันธ์ด้านหน้าทันที“สวัสดีครับ ผมมาขอพบคุณหญิงจันทร์เจ้าขาครับ” ชายหนุ่มบอกพร้อมกับโปรยยิ้มให้ (อ่อยเก่งจนจะไม่ใช่หมอแล้วคุณพี่)“คุณเจ้าขานะคะ เอ่อ...ได้นัดไว้มั้ยคะ” พนักงานสาวถามยิ้ม ๆ พร้อมกับก้มหน้าหลบตาฉ่ำเยิ้มหลังเลนส์ใสคู่นั้น“นัดเป็นการส่วนตัวครับ รบกวนแจ้งว่า ธี เอ้อ ทอย ธีรดามาขอพบครับ” ชายหนุ่มว่าพลางหันไปมองผู้มาใหม่ที่เดินเข้ามาทางประตูหน้าก่อนจะยิ้มกว้างแล้วหันไปหาพนักงานสาวคนเดิม “ไม่ต้องแล้วครับ ขอบคุณ”“พ่อโรมครับ” ทอยรีบเรียกก่อนที่ชายวัยกลางคนรูปร่างภูมิฐาน ผมสีดอกเลาทั้งศีรษะทั้งที่อายุไม่ถึง 60 จะเดินถึงหน้าลิฟต์พร้อมก้าวตาม“อ้าว...นึกว่าใครเรียก ลูกชายนี่เองแวะมาหาอาเจ้าหรือลูก” ท่านดอกเตอร์รวัชหรือที่นี่เรียกกันว่าคุณโรมหันมาทักทายอย่างอารมณ์ดีพร้อมกับอ้าแขนโอบไหล่หนุ่มหล่อลูกชายเพื่อนรักอย่างสนิทสนม“ครับตั้งใจเอาของฝากมาฝากให้น้

ตลอดหลายวันที่ทอยเข้าไปช่วยป๊าทำงานในโรงพิมพ์และเข้าไปดูรีสอร์ตกับท่าน เพื่อเรียนรู้งานและแบ่งเบาภาระท่านให้ได้มากที่สุด เขายังพาคุณย่าออกไปด้วยเพื่อให้ท่านได้ผ่อนคลายแทนการอยู่บ้านเฉย ๆ ภาพหนุ่มหล่อพยุงคุณย่าวัย 70 กว่าเดินดูโรงพิมพ์ที่เป็นสมบัติตกทอดของสามีท่าน ชี้ชวนให้ดูนั่นนี่ ยิ้มแย้มให้พนักงานอย่างอารมณ์ดีเป็นที่เจริญหูเจริญตาของโรงพิมพ์มาก และบางวันเขายังขึ้นไปเป็นแพทย์อาสาบนดอยช่วยเพื่อนเพื่อจะได้ทำความรู้จักกับทีมแพทย์ พยาบาลที่ร่วมโครงการเป็นการผูกมิตรก่อนเริ่มงานที่น่ารักกับแพทย์รุ่นพี่ ตกเย็นคาเฟ่หน้ารีสอร์ตอุ่นรักก็จะคึกคักขึ้นมา เมื่อบรรดาทีมแพทย์และพยาบาลเข้ามาใช้บริการและพักที่นี่ โดยที่แม่เลี้ยงลูกพีชได้ให้ความอนุเคราะห์เข้าพักฟรีตลอดโครงการ ทุกคืนก่อนนอนชายหนุ่มก็ไม่ลืมที่จะวีดีโอคอลหาแองจี้ไม่เคยขาดเหมือนที่เขาเคยสัญญากับเธอไว้ก่อนกลับ และแอบไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมเขาถึงมีความสุขมากทุกครั้งที่ได้ยินเสียงของเธอ“อาทิตย์หน้าพี่จะกลับไปทำงานที่กรุงเทพแล้ว อยากได้อะไรจากเหนือหรือเปล่า” เสียงทุ้มเอ่ยถามตามองหน้าจอที่ตอนนี้ปลายสายตั้งมือถือไว้ข้าง ๆ แล้วกำลังวาดภาพลงบนกระ

“ไปอาบน้ำกันก่อนนะคะ เดี๋ยวรักถูหลังให้พี่ธีเอง โอเคมั้ยคะ” หญิงสาวว่าพลางยกแขนขึ้นคล้องคอเจ้าของตักอ้อน ๆ“งั้นลุกครับพี่ถอดเสื้อผ้าให้” ว่าพลางจับหญิงสาวลุกขึ้นยืนก่อนจะถอดเสื้อผ้าให้เธอจนเปลือยเปล่า มองหน้าอกคู่สวยที่แสนคิดถึงอย่างหื่นกระหายแล้วช้อนร่างบางเดินเข้าห้องน้ำไปยืนใต้ฝักบัวอาบด้วยกัน กิจกรรมอาบน้ำและทัวร์ห้องน้ำใหม่ของคนทั้งคู่โรมรันพันตูอย่างเร่าร้อนกว่าที่ชายหนุ่มจะยอมอาบน้ำให้เสร็จก็ทำเอาหญิงสาวขาสั่นแทบจะเดินไม่ไหว มือบางฟาดลงที่แขนล่ำ ๆ ตรงหน้าไม่แรงนักก่อนจะซบอกแกร่งอย่างหมดแรง“พอก่อนพี่ธี รักจะตายให้ได้แล้วนะ”“ก็คิดถึงที่รักนี่คะ” ชายหนุ่มว่าพลางหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันหญิงสาวไว้อย่างหมิ่นเหม่ก่อนจะหาผ้าเช็ดตัวมาพันรอบเอวตัวเอง“ถ้าจะคิดถึงแบบนี้ อนุญาตไปคิดถึงคนอื่นด้วยก็ได้นะคะ พี่จะสูบพลังงานจากรักเยอะไปแล้ว”“พูดง่ายจัง พี่มีเมียอยู่ตรงนี้พี่จะไปคิดถึงใครอีก พี่ไม่ใช่คนที่จะคุยกับใครไปทั่วได้หรอกนะ วันไนต์คือวันไนต์แต่เรามันเกินคำนั้นมานานแล้วนี่” ชายหนุ่มว่าพลางกดจมูกฝังหน้าผากอย่างมันเขี้ยว“งั้นพี่ธีก็ช่วยออมแรงหน่อยสิคะ ตอนนี้รักเหนื่อยมากตาจะลืมไม่ขึ้นแล้วนะ

“ท้องก็เลี้ยงไงวะ ก็กูตั้งใจแบบนั้นอยู่แล้วถึงแม่ไม่ใช่แต่ลูกใช่ไง ถึงวันนึงไม่ใช่คนรักแต่ก็ยังเป็นพ่อกับแม่ของลูกอยู่ดี ถึงตอนนี้กูจะยังไม่รู้ว่าเขาคือใครบ้านจริงอยู่ไหน แต่เราก็สามารถจะเรียนรู้กันจนมั่นใจก่อนจะถามเรื่องนั้นไม่ใช่หรือวะ ยังไงกูก็ไม่ได้จะหวังไปเกาะเขาแดกอยู่แล้วมั้ย ถ้าใช่อยู่กันได้ค่อยรู้จักญาติ ถ้าไม่ใช่ก็รู้จักแค่สองคนนั่นแหละจบ” ทอยตอบเพื่อนง่าย ๆ ซึ่งความคิดของเขานั้นทำเอาเพื่อนถึงกับกระพริบตาปริบ ๆ เพราะทอยไม่คิดจะถามหรือดูประวัติคนที่เขาบอกว่าอาจจะเป็นแม่ของลูกคนแรกของเขาเลย จนกว่าจะมั่นใจว่าอยู่ด้วยกันได้จริง ๆ ก่อนถึงจะรู้จักญาติพี่น้องอีกฝั่ง“มึงพูดง่ายไปมั้ยไอ้ทอย มึงควรให้เกียรติเขาควรไปหาไปบอกพ่อแม่เขาว่ามึงจะคบลูกเขามั้ยวะ”“กูมาปรึกษาไม่ใช่มาให้มึงอบรมความคิดไทย ๆ ของมึงนะไอ้เจ ในเมื่ออนาคตยังไม่มั่นใจแล้วจะไปเพิ่มญาติเขามาในความทรงจำเราทำไมให้หนักสมองวะ เกิดรู้จักเยอะแล้ววันนึงเลิกกันไปเวลาเจอญาติเขา กูต้องทำหน้ายังไงคิดสิวะเพื่อน แล้วเกิดกูควงผู้หญิงคนอื่นอยู่แล้วญาติเขามาทักกูต้องตอบยังไง เขาจะมองผู้หญิงคนปัจจุบันยังไงคิดเพื่อนคิด” ทอยพูดกับเพื่อนสี