All Chapters of เสน่หาภรรยานอกทะเบียน: Chapter 11 - Chapter 17

“ค่ะ ดิฉันอยู่ที่นี่ต่อก็ไม่มีประโยชน์เพราะคุณท่านไม่ค่อยได้อยู่บ้าน หน้าที่ของฉันที่มาอยู่ที่นี่ก็คือดูแลคุณแทนไทตามที่คุณท่านขอเอาไว้แต่อีกไม่นานคุณกับคุณแทนก็จะแต่งงานกันแล้ว ฉันก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องอยู่ที่นี่เพราะหน้าที่นั้นคงต้องยกให้กับภรรยาที่จะมาดูแลสามีของเธอในอนาคต ดังนั้นฉันก็เลยคิดว่าจะลองออกไปใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองต้องการดูบ้างนะคะ” กานดาบอกพร้อมกับยิ้มขื่นให้กับตัวเอง พูดเองเจ็บเองโดยแท้“อืมถ้าเป็นแบบนั้นก็แล้วไป”“คุณไม่ต้องห่วงหรือกังวลอะไรเกี่ยวกับฉันเลย ถ้ายังไงฉันขอตัวก่อนนะคะ” กานดาบอกพร้อมกับยิ้มบางส่งไปให้หญิงสาวก่อนจะเดินออกมาจากตรงนั้น แต่เมื่อเดินเข้ามาในบ้านก่อนต้องชะงักเมื่อเจอกับสายตาคมที่มองมา“ไปไหนมา” แทนไทถามเพราะชายหนุ่มตามหาตัวหญิงสาวอยู่“คุณแทนมีอะไรหรือเปล่าคะ” กานดาไม่ตอบแต่เลือกจะถามชายหนุ่มกลับแทน“ผมขอคุยด้วยหน่อยเรื่องปารมี” กานดาพยักหน้าเบาๆ แทนไทจึงเดินนำหญิงสาวไปที่ห้องทำงานแต่กานดากลับคว้าแขนแกร่งเอาไว้ แทนไทหันมามองอย่างไม่เข้า“ขึ้นไปคุยกันบนห้องได้ไหมคะ” ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจนักแต่ก็ยอมทำตามที่หญิงสาวขอ กานดายิ้มให้ชายหนุ่มเล็กน้อย ‘

แสงแดดยามเช้าไม่ได้มีผลทำให้ร่างหนาที่นอนหลับอยู่บนเตียงอย่างมีความสุขจากเหตุการณ์เมื่อคืนรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเลยสักนิดก๊อกๆ ก๊อกๆเสียงเคาะประตูทำให้คิ้วหนาขมวดเข้าหากันเล็กน้อยแต่ยังไม่ยอมลืมตา มือหนาควานหาร่างบางที่กกกอดเมื่อคืนแต่กลับมีแต่ความว่างเปล่า ตาคมลืมขึ้นมามองข้างกายก็ไม่เห็นคนที่กอดเมื่อคืน จึงคิดว่ากานดาคงลงไปทำอาหารเช้าเมื่อทุกวัน จึงไม่ได้คิดอะไรแต่เสียงเคาะประตูยังคงดังไม่หยุดชายหนุ่มจึงตัดรำคาญโดยการลุกขึ้นไปเปิด แต่พอเห็นคนที่เคาะประตูแทนไทก็อยากจะปิดประตูลงซะตอนนี้เลย“แทนค่ะทำไมเมื่อวานคุณไม่ลงไปทานข้าว แม่เลขานั้นก็ด้วย” แทนไทยังไม่ได้พูดถามอะไรก็เจอคำถามรัวจากสาวเจ้าซะก่อน ทำเอาคนที่ตื่นขึ้นมาอย่างอารมณ์ดีเริ่ม หงุดหงิดขึ้นมาแล้ว“ผมจะลงไปหรือไม่ลงไปแล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณละปา” แทนไทถามขึ้นเสียงเย็น สายตามองหญิงสาวอย่างไม่พอใจ“กะ ก็ปาเป็นห่วงกลัวว่าคุณจะไม่สบาย เมื่อวานปาก็ว่าจะขึ้นมาดูแต่พ่อคุณก็ไม่ยอมเอาแต่บอกว่าคุณไม่เป็นไรอยู่นั่นแหละ เป็นพ่อยังไงไม่ห่วงลูกตัวเองเลยถ้า…”“ปารมี! ที่คุณกำลังว่าอยู่คือพ่อของผม!! คุณลงไปได้แล้ว แล้วไม่ต้องหวังดีเสนอหน้าขึ้นมา

แทนไทยกมือถือขึ้นต่อสายหาเพื่อนอีกคนที่น่าจะคุ้นเคยและชำนาญพื้นที่มากว่าพวกเขาตู๊ดดดด ตู๊ดดด“ฮัลโหล”(ว่า)“ฉันมีเรื่องให้แกช่วยว่ะ”(อื้มรู้แล้ว พวกไอ้คริสบอกมาหมดแล้ว ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวทางนี้ฉันจะช่วยสืบอีกแรง)“ขอบใจมากราฟ”(ถ้าได้ความคืบหน้าอะไร ยังไงเดี๋ยวฉันติดต่อไป แล้วไนท์ว่าไงบ้าง)“น่าจะรู้เรื่องแล้วละแต่ฉันไม่อยากกวนมันตอนนี้ว่ะ ทางนั้นก็มีเรื่องอยู่” แทนไทว่า เมื่อนึกไปถึงเพื่อนอีกคนที่ตอนนี้ก็กำลังเจอปัญหาอยู่เหมือนกัน(อืม มีอะไรเพิ่มเติมเดี๋ยวติดต่อไป) พูดเสร็จก็วางสายไปทันที การที่ได้ราฟาแอลมาช่วยทำให้การหาตัวกานดาง่ายขึ้นเพราะด้วยธุรกิจของราฟาแอลควบคุมทางฝั่งอเมริกาและยุโรปเป็นส่วยใหญ่ทำให้ราฟาแอลคุ้นเคยกับพื้นที่มากกว่าพวกเขาที่อยู่ทางฝั่งเอเชีย แถมคนของราฟาแอลยังเก่งเรื่องแกะรอยและติดตามมากกว่าหลังจากวางสายจากเพื่อนสนิท แทนไทก็ต่อสายตรงเข้าเครื่องของพ่อตัวเองทันที และรอไม่นานปลายสายก็รับ“พ่อเอาเมียผมไปไว้ไหน” แทนไทถามเสียงราบเรียบ(เมียแกก็อยู่ที่บ้านไง) ปลายสายตอบมาเสียงเรียบไม่แพ้กัน“จะอยู่ที่บ้านได้ไงก็ในเมื่อเมียผมหายไปพร้อมกับพ่อ”(ฉันเปล่า ยัยผู้หญิงคนนั้น

หลังจากเมื่อคืนที่แทนไทฝ่าพายุกลับมาจนเปียกไปหมดทั้งตัว เช้านี้เลยมีอาการครั่นเนื้อครั่นตัวเหมือนจะไม่สบาย“ดาครับ” เสียงชายหนุ่มแหบผิดปกติจนกานดารับรู้ได้ หญิงสาวขมวดคิ้วทันทีเมื่อเดินเข้ามาใกล้ชายหนุ่ม“ไม่สบายหรือเปล่าคะ ทำไมเสียงเป็นแบบนั้น” เธอถามพร้อมกับยกมือขึ้นอังหน้าผากของชายหนุ่ม “ตัวรุม ๆ วันนี้คุณพักอยู่บ้านดีกว่าค่ะ เดี๋ยวฉันจะไปดูคนงานหน่อย”“ไม่เอาครับ ผมจะไปกับคุณด้วย”“แต่คุณป่วย มันจะหนักกว่าเดิมค่ะ ไปนอนพักดีกว่า” กานดาไม่ยอมให้ชายหนุ่มออกไปข้างนอกเพราะเธอรู้ดีว่าถ้าแทนไทป่วยจะหายยากมาก เพราะฉะนั้นต้องให้ชายหนุ่มรักษาตัวเองตั้งแต่ยังไม่เป็นหนัก“ดาครับ…” น้ำเสียงออดอ้อนแบบนี้กานดาไม่เคยใจแข็งได้เลยจริง ๆ“ฉันขอไปดูคนงานแป็บเดียวค่ะแล้วจะรีบกลับมา” สุดท้ายกานดาก็ต้องยอมทั้งที่พยายามใจแข็งแล้วแท้ ๆ“ผมรอนะ” แทนไทยิ้มกว้างทันทีเมื่อได้รับคำตอบที่พอใจ กานดาพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเดินออกจากบ้านไป ชายหนุ่มมองตามจนสุดสายตาก่อนจะรีบปิดประตูบ้านลง เขามองกวาดไปทั่วบ้านแล้วเริ่มลงมือทำอะไรบางอย่าง บางอย่างที่จะตัดสินทุกอย่างต่อจากนี้ไปตลอดชีวิตของเขากานดาเดินตรวจงานจนเสร็จก่อน