All Chapters of Wala Kasing KATULAD: Chapter 251 - Chapter 260

Umuwi si Glen sa bahay na mukhang maputla at kaawa-awa. "Ano ang nangyari, Glen? Hindi ka masyadong maganda," sabi ni Helen na may pag-aalalang tingin nang makita siya sa ganoong estado. "Tumigil ka nga sa pagtatanong! Mas mabuting bantayan mong mabuti ang bastos na iyon. Bawal siyang humakbang palabas ng bahay na ito. Kapag nalaman kong naglakas-loob siyang lumabas at manggulo pa kay James, babaliin ko ang magkabilang paa niya!" he snapped while waving his hand dismissively, not knowing how to explain everything to her. Sa sinabi nito, pumasok siya sa kwarto at humiga sa kama nang mahabang panahon. Saglit na natigilan si Helen, mabilis na bumalik sa kanyang katinuan at nagmamadaling umakyat. Kailangan kong paalalahanan si Frederick na huwag lumabas ng bahay. Kung hindi, gagawin ni Glen ang kanyang pagbabanta. Sa sandaling iyon, nasa itaas si Frederick sa kanyang silid, may kausap sa telepono. Nagalit siya dahil nagkaroon ng lakas ng loob si James na magkwento matapos maba

Tinawagan ni James si Gabriel at pinasundo siya. Binalak niyang ibigay sa kanya ang mga nakapagpapasiglang pills na ginawa niya, pagkatapos ay magpareserba ng mesa sa Meadow Restaurant. Hindi nagtagal ay dumating na ang huli, at sabay-sabay silang nagtungo sa Meadow Restaurant. Noong nasa opisina sila ni Gabriel, ipinasa sa kanya ni James ang mga nakapagpapasiglang pills at sinabing, "May dalawampung pills dito. Ang halaga na ginastos mo sa mga halamang gamot ay ang gastos. Hindi ako makikialam sa kung paano mo pipiliin na ibenta ang mga ito at ang kanilang presyo ng pagbebenta. Ipaubaya ko na sa iyo iyon. Kung maganda ang tugon, maaari tayong magpatuloy upang taasan ang laki ng produksyon." Uminom si Gabriel ng mga pills at sumagot, "Ok. By the way, I've reserved Majestic Hall for you. It's the best room here. Siguradong hahanga ang mga bisita mo." Nang marinig ang kanyang sinabi, umiling si James. "Hindi na kailangan iyon. Isang pangunahing pribadong silid lang ang magagawa. K

"Nay, malapit nang mabuo ang lugar kung saan matatagpuan ang lumang tirahan. Magkakahalaga ito ng malaking pera sa hinaharap!" Sa totoo lang, hindi interesado si James sa kakaunting halagang iyon. Ayaw lang niyang makinabang dito si Benedict at ang kanyang pamilya. "Ano? Mabubuo na? Sigurado ka?" Agad na bumalot ang tuwa sa loob ni Hannah nang marinig niya ang balitang iyon. Kung totoo yan, kikita tayo ng malaki pagkatapos ibenta ang bahay! "Of course I am! Nasa planning stage na ito ngayon! Nakita ko na ang report sa bahay ni Mr. Lowe!" Sumagot ng totoo si James. "Anong pinagsasabi mo James? Nagpapahiwatig ka ba na sinusubukan kong agawin ang lupa sa iyo? Sabi mo nakita mo ang ulat sa bahay ni Mr. Lowe? Napakalaking sinungaling! Bakit hindi mo sabihin na kumain ka sa bahay niya noon?" Bakas sa mukha ni Benedict ang galit habang sinisigawan ang kanyang pamangkin. "Kumain ako noon sa bahay ni Mr. Lowe!" Tumango si James bilang pagsang-ayon. Nagtawanan ang lahat nang marin

"Itay, Nanay, hayaan mo akong buhusan ka ng isang baso bawat isa. Ito ay isang mamahaling alak. Kung hindi dahil kay Simon, hindi tayo magkakaroon ng pagkakataong subukan ang limitadong edisyong Sauvignon Blanc na alak na ito!" Habang sinasabi iyon, tinanggal ni Gianna ang takip ng bote at sinimulang ihain sina Stella at Benedict kasama nito. "Gianna, buhusan mo ako ng baso para masubukan ko rin! Hindi pa ako nakakatikim niyan!" Ngumisi si Javier habang pinupulot ang kanyang wineglass. "Tabi ka! Bata ka pa, paano ka makakainom ng alak?" Pinandilatan ni Gianna si Javier bago niya ipinagpatuloy ang pagbuhos ng isang buong baso para sa kanilang sarili ni Simon. "Simon, tulungan mo ako dito." Nagsusumamong tingin si Javier sa kanyang bayaw. Humalakhak si Simon. "Ibuhos mo ang isang baso para kay Javier. Ito ay isang pambihirang alak, at iyon lang ang mayroon kami. Walang paraan na ito ay muling gagawin sa hinaharap." “Salamat, Simon!” Nang marinig iyon, masayang hinablot ni Javi

sombrero noon, pusheul ang pinto, pumasok si Gabriel, nakahawak ang mga kamay sa isang bote ng alak Nang makita ng karamihan na si Gabriel iyon, nagulat sila. Pagkatapos ng lahat, sa kaibuturan, alam na alam nila kung ano ang kanyang ginawa para sa ikabubuhay, Bilang isang marangal na tao na patas at makatarungan, si Glen ay dating antipatiko sa pakikisalamuha sa isang tulad ni Gabriel, Gayunpaman, personal niyang hiniling na imbitahan si Gabriel sa panahong iyon. Mr. Lowe, salamat sa pagbisita sa maliit kong restaurant na ito. Bilang pasasalamat, ang pagkain ngayong araw ay sa akin!” Ngumiti si Gabriel habang tinatanggal ang takip ng alak. Dahil siya ay isang batikang miyembro ng lipunan, hindi kataka-taka na alam niya ang paraan ng pakikitungo sa kanyang bisita. Ang hindi niya maisip ay kung bakit bigla siyang tinanong ni Glen *Gabriel, hindi kita hiniling dito na magbayad ng bill. Maupo ka; mag-chat tayo.” Sumenyas si Glen kay Gabriel Walang pag-aalinlangan, ang huli