Semua Bab Wala Kasing KATULAD: Bab 241 - Bab 250

"Of course, I did. Hindi ako tanga. Pero sumilip lang ako sa pulang tela para hindi makatakas ang ginseng," agad na paliwanag ni Frederick. Ang kanyang tugon ay nagsilbi lamang upang kumbinsihin sina James at Jasmine na siya ay dinaya. Maging si William ay patuloy na umiiling, nagpapakita ng isang ngiti na nagbibitiw. Si Frederick ay ipinanganak sa isang may-kaya na pamilya at hindi pa nakarating sa totoong mundo, kaya wala pa rin siyang muwang. Kung tutuusin, walang maglalakas-loob na saktan ang anak ng alkalde. Kaya, wala siyang ideya kung gaano kalupit ang lipunan. Ang Audi na iyon sa labas ng Montenegro residence mag-isa ay hahadlang sa lahat na makalapit sa kanya. Sa Horington, tatakas ang mga tao sa kanya kahit saan man niya imaneho ang kotseng iyon. "Naniniwala ako na hindi ka nagsisinungaling. I mean it!" Biglang naging seryoso ang tono ni James. Habang nalilitong nakatingin sa kanya si Frederick ay muling tumawa si James. "Pero wala akong tiwala sa magsasaka na nagb

"The thing is, si Frederick is too used to having his way all the time because of his social status. Although his father, Mr. Lowe, is an honest and upright man, he's too busy with work to keep track of his son's behavior. At the same time, no one around him dared to tell him anything bad about his son. That's how Frederick has become so bumptious from Mr. and getrangeers. Umalis si William para hanapin si Walter pagkatapos sabihin iyon. "Hindi ka dapat naging makulit! Baka magkaproblema tayo ngayon!" Tinapunan ni Jasmine si James ng walang magawang tingin. “Well, ganyan ang nangyayari kapag may umakit sa iyo!” diretsong sabi ng lalaki habang nakatitig sa kanya. Nang makita kung gaano ka-protective si James sa kanya, hindi napigilan ni Jasmine na ma-touch. Matapos ipikit ang mga mata sa kanya, iminungkahi niya, "Mabuti pang umalis ka muna at humiga muna. Hayaang kumonsulta muna ang tatay ko kay Mr. Grange. Bumalik ka na lang kapag naayos na nila ang bagay na iyon." Pagkatapos

“Hindi, hindi iyon…” Umiling si William bago bumaling kay James at inutusan, “Humihingi ka muna ng tawad kay Mr. Lowe, James.” Maganda ang unang impression ni James kay Glen. Base sa kanyang nakita, masasabi niyang isang matuwid na opisyal ng gobyerno si Glen. Pagkatapos makipagkita sa kanyang mga magulang, sa tingin ko si Frederick ay isang ampon! "Masyado nang malayo ang ginawa ko kahapon nang mabali ko ang pulso ng anak mo, Mr. Lowe. Gayunpaman, hindi ito permanenteng pinsala. Magagamit pa rin nang buo ang pulso niya," walang emosyong sabi ni James. Ang kanyang saloobin ay kalahating puso dahil pakiramdam niya ay wala siyang dapat ihingi ng tawad. Ang tanging dahilan kung bakit siya magiliw kay Glen ay dahil iginagalang niya siya bilang isang mabuting opisyal ng gobyerno. Nang marinig na nabali ang pulso ni Frederick, parehong napasimangot sina Glen at Helen. Nang makita iyon, agad na ipinaliwanag ni William at ikinuwento sa kanila ang lahat ng nangyari noong nakaraang

"Mr. Lowe, maraming alam si James sa medisina. Sa katunayan, siya ang nagpagaling ng aking sakit!" pagmamalaki ni William kay Glen. Magiging manugang na rin si James sa kalaunan, kaya ipinagmalaki niya ang mga kakayahan ng binata "Ganun ba? Hindi ko masabi dahil bata pa siya!" Hindi sineryoso ni Glen ang sinabi ni William. Sa kanyang palagay, aabutin ng maraming taon ang pagiging mahusay sa medisina, Dahil parang nasa twenties pa lang si James, itinuring niyang hindi niya akalain na maging isang medikal na eksperto. Gayunpaman, hindi niya sinagot si William Sa sandaling iyon, sinabi ni Helen kay William, "Montenegro, mangyaring manatili para sa tanghalian. Magluluto ako ngayon." Agad namang tumugon si William, “Mrs. Lowe, hindi na kailangan ng gulo—” "Montenegro, hindi ito isang abala. Dito, umupo at makipaglaro sa akin ng dalawang round ng chess. At uminom tayo sa tanghalian!" interjected Glen, waving his hands at him. Nang makita iyon, hindi na tumanggi si William. U

Samantala, pabalik sa tirahan ng Lowe, biglang nagmulat ng mata si Glen, na natutulog. Nakatitig siya mismo sa kisame na may nanlilisik na mga mata. Pagkaraan ng ilang segundo, tumayo siya, sinuot ang kanyang amerikana, at naglakad palabas nang matigas ang lakad. Naglilinis si Helen ng sala nang makita niya itong naglalakad palabas ng kwarto. Naguguluhan siyang nagtanong, "Glen, may nangyari ba? Bakit bigla kang nagising sa iyong pagtulog?" Gayunpaman, hindi niya ito pinansin at binuksan ang pinto para lumabas ng bahay. "Bakit hindi niya ako sinasagot?" Nagmamaktol si Helen ngunit hindi ito binasa. Pagkatapos ay ipinagpatuloy niya ang kanyang mga gawain. Pagkalabas ng bahay ay sumakay si Glen sa kanyang sasakyan at umalis. San "Mr. Alvarez! Lumabas siya. Lumabas siya!" Nakita ni Gabriel si Glen na nagmamaneho palayo at agad na kinurot si James. Umupo ng tuwid si James at pinagmasdan ng mabuti si Glen. Agad naman niyang naintindihan ang nangyayari. “Sundan mo siya!”