All Chapters of Wala Kasing KATULAD: Chapter 231 - Chapter 240

Lumapit si Larry kay James at magalang na sinabing, "Mr. Alvarez, dali-dali akong pumunta pagkatapos kong malaman na hinahanap mo ako." Maliban kay Olivia, nalaglag ang panga ng lahat sa ipinakita ni Larry. Bakit parang VIP ang kausap ng tagapagmana ng pamilya Johnson kay James? Hindi ba magkaribal sila sa pag-ibig? Nilibot ng tingin ni James ang natulala niyang audience bago siya nanunuya. Tinuro niya si Leroy at sinabing, "Narinig ko na may ilang pakikitungo sa kanya ang mga Johnson." Napatingin si Larry kay Leroy. Bumaba ang kanyang tingin sa namamagang pisngi ng huli, at tila nahuli niya ang hindi nasabi na pahiwatig ni James. Sagot niya, "Mr. Alvarez, nag-outsource kami sa kanya ng mga bahagi ng dalawang property development projects. Gayunpaman, tatapusin na namin ang partnership namin sa kanya sa lalong madaling panahon, at magsasagawa ako ng mahigpit na inspeksyon sa kalidad ng kanyang trabaho. Kapag may nakita kaming hindi kasiya-siyang trabaho, ibabawas namin ang kan

Natigilan si Virgil. Nauutal niyang sabi, "J- James, t-sobra ito. Wala akong ideya kung paano mamahala ng kumpanya!""Walang ipinanganak na alam kung paano pamahalaan ang isang kumpanya. Maaari kang laging matuto." Ipinasok ni James ang mga kontrata sa mga kamay ni Virgil at iginiit, "Magtrabaho nang husto, at inaasahan kong tawagin kang CEO, Mr. Hancock!"Nanginginig ang mga kamay ni Virgil habang hawak niya ang mahahalagang kontrata. Namula siya, napuno ng pasasalamatNa-absorb siya sa mga daydream ng kanyang hinaharap na buhay bilang isang CEO.Si Virgil na ngayon ang kinaiinggitan ng bawat kaklase. Pagkatapos ng lahat, siya ay naging CEO ng dalawang multimillion na kumpanya sa isang kisap-mata.Ang ilan sa kanila ay nagsisi sa kanilang desisyon na kutyain si James sa halip na suportahan siya, tulad ni Virgil, mula sa simula.Maya-maya lang, may sumipa sa pinto ng kwarto. Pumasok ang isang binata na nakasuot ng matulis na suit, na sinundan ng ilang matitinding security guard.Si Le

Isang nakakaiyak na hiyaw ang napuno ng hangin nang putulin ni Benji ang kanyang kaliwang kamay. Ang madugong eksena ay natakot sa lahat sa katahimikan, higit sa lahat si Leroy. Hinawakan ni Benji ang kanyang dumudugong pulso at lumabas, "Salamat sa pagligtas sa buhay ko, Mr. Fernandez!" Malamig na sinabi ni Gabriel, "Huwag mo akong pasalamatan. Salamat Mr. Alvarez!" "Salamat, Mr. Alvarez. Hindi ko makakalimutan ang iyong kabutihan!" Lumingon si Benji at lumuhod sa harap ni James Nauutal na sabi ni Leroy sa lubos na hindi makapaniwala, "B-Benji?" Napatitig siya sa pinsan, natulala sa nakakakilabot na mga pangyayari. Sinigawan siya ni Benji, "F*cker! Lumuhod ka ngayon!" Dahil sa pagsuko, dali-daling napaluhod si Leroy. Nanatiling nakayuko ang kanyang ulo at nakatikom ang kanyang bibig. Tumayo si James at naglakad papunta sa exit. Sinundan siya ni Gabriel at malamig na hinarap si Benji, "Ang iyong pinsan ay walang galang kay Mr. Alvarez. I'll trust you to teach him a

"Sasabihin ko sa iyo ang isang listahan ng mga halamang gamot ngayon. Ang mga ito ay mga ordinaryong halamang gamot at hindi mahal. Mangyaring bilhin ang mga ito para sa akin. Gayundin, gumawa ako ng ilang pampasiglang mga tabletas. Pumunta at ibenta ang mga ito. Maaari kang magpasya sa presyo!" Nang matapos ni James ang kanyang pangungusap, hiniling ni Gabriel sa kanyang mga tauhan na kumuha ng isang piraso ng papel upang maisulat niya ang pangalan ng mga halamang gamot. Sa isang pagkakataon, pinangalanan ni James ang higit sa sampung sangkap, ngunit lahat sila ay mga ordinaryong halamang gamot na madaling mabili. "Isinulat mo ba silang lahat?" tanong niya. "Panginoon ko, oo, ginawa ko. Lahat sila ay mga ordinaryong halamang gamot. Ang botika sa Horington ay mayroon nito, ngunit hindi maramihan. Magpapadala ako ng ilang mga lalaki sa Yeringham. Mayroong isang medicinal base doon. Mayroon itong lahat ng uri ng mga halamang gamot, mas mura kaysa sa ibang mga lugar! Sa pamamagit

"Mr. Montenegro, nabalitaan kong hindi maganda ang pakiramdam mo noon, kaya sinadya kong magdala ng isang libong taong gulang na ugat ng ginseng mula sa Yeringham. Kapos na kakaunti ang gayong halamang-gamot! Binili ko ito sa mataas na presyo mula sa isang magsasaka, at tila, nakakapagpagaling ito ng lahat ng sakit at nagpapahaba ng buhay!" Nang sabihin iyon, kinuha ni Frederick ang isang napakagandang kahon na nakabalot sa pulang tela. Tinalian pa ito ng pulang tali. "Sinasabi na ang isang libong taong gulang na ginseng ay naglalaman ng espirituwalidad. Kung hindi natin ito ibalot ng pulang tela at itali ng pulang kurdon, baka maubusan ito sa kahon!" paliwanag niya sabay abot ng box kay William. "Fred, napakabait mo." Masayang kinuha ni William ang kahon. "Kamusta ang papa mo kamakailan? Busy ba siya? Balak ko sanang bisitahin siya, ngunit hindi ako makahanap ng oras!" "Mr. Montenegro, medyo abala ang tatay ko kamakailan. Narinig mo ba ang isang negosyanteng gustong mag-inv