All Chapters of รีเทิร์นรักร้ายนายแฟนเก่า: Chapter 71 - Chapter 77

วิมล....."มลเธอพร้อมหรือยัง" เขาพูดข้างๆหูพร้อมกับเลียหูของฉันเบาๆจนทำให้ฉันรู้สึกสยิว"พะ พร้อมค่ะ" ฉันตอบเขาไปเพราะฉันรู้ว่ายังไงคืนนี้ฉันก็ต้องเป็นของเขา ไม่พร้อมตอนนี้ก็ไม่รู้จะไปพร้อมตอนไหนแล้ว"ถ้าเธอเจ็บเธอกัดมาที่ไหล่ของฉันได้เลยนะไม่ต้องกลัวว่าฉันจะเจ็บเข้าใจไหม" ฉันพยักหน้ารับ"ฉันจะเอามันเข้าไปละนะ" เขาพูดพร้อมกับเอามือจับแท่งร้อนถูไถรอบๆกลีบกุหลาบของฉันเขาทำวนไปวนมาอยู่แบบนั้นจะเอาเข้าก็ไม่เอาเข้าเหมือนเขาแกล้งให้ฉันทรมาน คือตอนนี้ฉันรู้สึกแปลกๆอยากให้เขาเอามันเข้ามาเสียที โดยที่ฉันก็ยังไม่รู้เลยว่ามันจะรู้สึกแบบไหนแต่ที่ฉันรู้ตอนนี้คือฉันอยากให้เขาเข้ามาในตัวฉันแล้ว"คุณมาร์ชมลรู้สึกแปลกๆค่ะ""เสียวใช่ไหม อยากให้ฉันเข้าไปในตัวเธอแล้วใช่ไหม หื้มมม" ฉันพยักหน้าแทนคำตอบเพราะอายถ้าต้องให้เอ่ยออกมา"พูดออกมาว่าอยากให้ฉันเข้าไปในตัวเธอ""...........""ไม่พูดก็ไม่ทำนะ""คุณอย่าแกล้งมลสิคะ""แกล้งอะไร ฉันแค่อยากได้ยิน""แล้วมลต้องพูดยังไงล่ะคะ""พูดว่า...ผัวขาเมียไม่ไหวแล้วผัวเอาเมียสักทีนะคะผัวขา""คุณมาร์ช มลไม่พูดหรอกน่าเกลียด>น่าเกลียดอะไรผัวเมียกันพูดกันแบบนี้ปกติ น่านะ

วิมล...."แล้วรู้มั้ยว่าฉันจะลงโทษเธอยังไง""ไม่รู้ค่ะคุณ เอ่อ พี่ยังไม่บอกมลเลย""วิธีการลงโทษของฉันก็คือ.....ลงโทษบนเตียงไง เรียกคุณหนึ่งครั้งก็หนึ่งยก ถ้าวันนึงเธอเผลอเรียกฉันว่าคุณสักห้าครั้งคืนนั้นเธอก็จะโดนฉันลงโทษห้ายกโอเคนะ""คุณมาร์ชหื่นเหมือนกันนะคะ""เพิ่งรู้เหรอ^^"บนรถ"คุณ..." ฉันพูดได้แค่คำเดียวคุณมาร์ชก็หันขวับมาทางฉันทันที"อยากโดนทำโทษ??""มะ ไม่ค่ะ คือมลเรียกคุณติดปากไปแล้วให้เวลามลหน่อยสิคะ""โอเคครั้งนี้แค่ครั้งเดียวนะ""ขอบคุณค่ะ เอ่อพี่มาร์ชคะเดี๋ยวแวะร้านขายยาหน่อยนะคะ""ทำไม เธอไม่สบายเป็นอะไร" เขารีบเอามือมาแตะหน้าผากฉันทันทีทันใด "มลไม่ได้ป่วยค่ะ คือมลจะไปซื้อยาคุมฉุกเฉิน เมื่อคืนพี่ไม่ได้ป้องกันเลยมลกลัวว่า...""กลัวท้อง??""ใช่ค่ะ" ฉันบอกเขาไปตามตรงเพราะฉันกลัวท้องจริงๆ ฉันยังไม่อยากท้องตอนนี้เพราะอะไรมันก็ยังไม่มีความแน่นอน ฉันไม่รู้ว่าฉันกับเขาจะอยู่ด้วยกันได้หรือเปล่า เราไม่เคยใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมาก่อนไม่ได้เป็นคนรักกันแม้ที่ผ่านมาเราจะไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆแต่นั่นมันเป็นเพราะหน้าที่พี่เลี้ยงน้องมุ่ย บางทีเขาอาจจะไม่ชอบหรือไม่อยากมีฉันอยู่ด้วยก็ได้ ฉัน

มาร์ช...."พิมพ์คิดถึงแกมาตลอดแต่พิมพ์กลับมาไม่ได้ พิมพ์กลัวว่าแกจะเป็นอันตราย""หมายความว่าไง"หลังจากนั้นพิมพ์ดาวก็เล่าทุกอย่างให้ผมฟังว่าตอนที่เราคบกันเธอถูกผู้ชายคนหนึ่งชื่อมาคัสซึ่งเป็นสามีใหม่ของพ่อเธอข่มขืนโดยที่เธอถูกขู่ว่าห้ามบอกเรื่องนี้กับใครไม่อย่างงั้นเธอจะไม่ปลอดภัยรวมถึงแม่ของเธอด้วย ตอนนั้นที่ผมชวนเธอไปเรียนต่อด้วยกันเธอเองก็อยากไปเพราะอยากหนีไปให้พ้นจากผู้ชายคนนั้นแต่พอผู้ชายคนนั้นรุ้ว่าเธอจะไปเรียนต่อกับผมผู้ชายคนนั้นไม่ยอมพร้อมกับขู่ว่าถ้าเธอไปเขาจะทิ้งแม่ของเธอซึ่งตอนนั้นแม่ของเธอรักผู้ชายคนนั้นมากเธอไม่อยากทำให้แม่เสียใจก็เลยตัดสินใจที่ไม่ไปกับผม จนกระทั่งวันหนึ่งเธอท้องแต่เธอไม่กล้าบอกใครว่าเธอท้องกับพ่อเลี้ยงของเธอเธอก็เลยตัดสินใจโทรมาหาผมที่ตอนนั้นเรียกอยู่ต่างประเทศเธอบอกว่าเธอท้องกับผมได้หลายเดือนแล้วซึ่งตอนนั้นผมก็ยังงงๆและสับสนเพราะผมจำได้ว่าทุกครั้งที่เรามีอะไรกันผมป้องกันทุกครั้งแต่ด้วยตอนนั้นผมคิดว่าอาจจะเกิดการผิดพลาดเธออาจะท้องกับผมจริงๆก็ได้ผมก็เลยโทรบอกให้ที่บ้านช่วยดูแลพิมพ์ดาวแทนผม พิมพ์ดาวบอกว่าตอนนั้นพอเธอท้องเธอหนีออกมาจากบ้านแล้วมาอยู่บ้านผมจนก

วันต่อมา....หลังจากไปส่งน้องมุ่ยที่โรงเรียนเสร็จฉันกับพี่มาร์ชเราก็มากันที่โรงพยาบาลเพื่อมาตรวจและฝากครรภ์ค่ะหลังจากที่เมื่อคืนทุกคนรู้กันหมดแล้วว่าฉันท้องแต่ไม่แน่ใจว่าท้องได้กี่เดือนแล้ว คุณแม่ก็เลยโทรนัดคุณหมอให้เพื่อให้ฉันมาตรวจเพื่อความแน่ใจ"ยินดีด้วยนะคะคุณแม่ตั้งครรภ์ได้7สัปดาห์แล้วค่ะ""แล้วลูกผมแกแข็งแรงดีมั้ยครับ แกเป็นเด็กผู้หญิงหรือผุ้ชายครับ""ตอนนี้ยังไม่สามารถรู้เพศได้นะคะคุณพ่อคงต้องรอให้อายุครรภ์มากกว่านี้ก่อน ส่วนเด็กแข็งแรงมั้ยเท่าที่ตรวจดูแกแข็งแรงดีค่ะ^^""ขอบคุณนะครับคุณหมอ แล้วต่อจากนี้ผมต้องทำยังไงบ้างครับต้องปฏิบัติตัวยังไงดูแลภรรยายังไงบ้าง" ฉันยิ้มออกมาด้วยความสุขที่เห็นพี่มาร์ชห่วงฉันกับลูก เขาคอยถามทุกอย่างแทนฉันโดยที่ฉันแทบไม่ต้องทำอะไรเลยหลังจากได้คำแนะนำจากคุณหมอแล้วพี่มาร์ชก็พาฉันออกมารับยาบำรุงครรภ์ด้านนอกเขาแทบจะอุ้มฉันออกมาจากห้องเลยทีเดียวจนฉันต้องคอยปรามเขาว่าอย่าเวอร์ให้มันมากคือฉันอายคนไข้คนอื่นๆที่มองมาที่ฉันกับพี่มาร์ชเพราะเขาเอาแต่ถามว่าฉันเป็นยังไงบ้างเจ็บท้องปวดหลังปวดขาไหม "มลเป็นยังไงบ้างเดินไหวมั้ยพี่ไปเอารถเข็นมาให้นั่งดีมั้ยจะได้ไม