All Chapters of รักวุ่นวายของยัยนักเขียน: Chapter 11 - Chapter 20

หลังจากที่กลับออกมาจากห้องน้ำของลูกค้าโซนVIP สายตาคมของหนุ่มเซอร์ผมยาวที่มีส่วนสูงถึง187เซนติเมตรก็มองไปบริเวณโซนโต๊ะลูกค้าVIP ซึ่งก็มองเห็นสามสาวสามสไตล์ที่ดูจะโดดเด่นที่สุดในค่ำคืนนี้กำลังนั่งพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ขายาวๆ พาร่างสูงตรงไปยังโต๊ะของเป้าหมายทันที“ขอโทษนะครับ ขอผมนั่งคุยด้วยได้ไหมครับ” เสียงทุ้มดังมาจากหนุ่มเซอร์ในชุดเสื้อยืดคอกลมสีขาว กางเกงยีนสีเข้ม หากแต่หุ่นล่ำๆ กับใบหน้าหล่อๆ นั้นทำเอาสองสาวที่ยังไม่เคยพบชายหนุ่มถึงกับนั่งอึ้ง ก่อนที่ลี่หลินจะเป็นฝ่ายเชิญเขาให้มานั่งลงตรงเก้าอี้ตัวที่ว่าง เจียวจ้านโค้งศีรษะลงเล็กน้อยก่อนที่จะเดินไปนั่งลงตรงที่หญิงสาวเชื้อเชิญ สองสาวหันไปมองใบหน้าสวยของเพื่อนสนิทสลบกับหนุ่มเซอร์ผมยาวผู้มาใหม่“นี่ไง คนที่ฉันเล่าให้พวกเธอฟังเมื่อกี้น่ะ” หวงลี่หลินรีบบอกเพื่อนทั้งสองทันที“อ่ะ...เอ่อ ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการค่ะ ดิฉันชื่อลี่หลิน เป็นนักเขียน นั่นชื่อเยว่หรู ฉันไม่แน่ใจว่าคุณรู้จักเธอไหมเพราะเธอเองก็ค่อนข้างที่จะมีชื่อเสียงในเมืองเอแห่งนี้ เธอเป็นนักแข่งรถน่ะค่ะ และนั่นชื่ออ้ายฉิง เธอทำงานเป็นนักพัฒนาบุคลิกภาพ แล้วคุณชื่ออะไร ตอ

หลังจากที่ทั้งสองสาวตกลงกับแฟนหลอกๆ ได้แล้ว แผนการที่คิดเอาไว้ตั้งแต่ต้นก็เริ่มขึ้นทันที ยกเว้นก็แต่เยว่หรูที่ไม่ยอมตกลงไหว้วานชายหนุ่มอีกหนึ่งคนในกลุ่มของพี่ชายเพื่อนที่เคยตามจีบและเหยียดหยามความเป็นผู้หญิงของเธอในสนามแข่ง แม้จะเป็นการคบกันหลอกๆ เพื่อตบตาคนอื่น แต่เธอก็ยังรู้สึกตะขิดตะขวงใจอยู่ดี“เยว่หรู เธอจะเอาไง วันนี้ฉันกับยัยลี่หลินจะชวนพี่ตงหานกับพี่เจียวจ้านไปออกเดตกันแล้วนะ ขืนอยู่ๆ มีแฟนโผล่ไปโดยไม่มีใครเคยเห็นว่าเราควงพวกพี่ๆ เขามาก่อน ต้องไม่มีใครเชื่อแน่นอน หาสักคนเถอะน่า เธอก็ถือว่าเก่งและสวยที่สุดในสนามเลยนะ ทำไมไม่เลือกมาสักคนล่ะ ก็แค่ตัวหลอกไม่ใช่ตัวจริงของพวกเราสักหน่อย ดูๆ พี่อวี่ซินก็ออกจะเต็มช่วยเหลือเธอดีออก ทำไมเธอไม่รับน้ำใจของเขาล่ะ”อ้ายฉิงเอ่ยถามเพื่อนขึ้นมาด้วยความกังวล กลัวว่าเพื่อนจะหาแฟนหลอกๆ ไปสงบปากสงบคำของถิงถิงกับเยว่หรูไม่ทัน ถึงแม้ระยะเวลาจะยังอีกนาน หากแต่หกเดือนมันก็เร็วมากพอหากไม่ทำอะไรเลย“ก็ฉันไม่ถูกชะตากับอีตานั่น พวกเธอไม่รู้อะไร นายคนนั้นน่ะฉายาคาสโนว่าประจำสนามเลยนะ และอีกอย่างเขาเคยมาจีบฉันด้วย พอฉันไม่เล่นด้วยก็ปากหมาใส่ หาว่าฉันไม่ชอบผ

ทันทีที่รถเบนซ์คันหรูของโหรวโหรวจอดสนิทที่หน้าร้านเสื้อผ้าสุดหรูของถิงถิงเพื่อนรัก เธอก็รีบเดินเข้าไปหาอีกฝ่ายแทบตัวปลิวด้วยความร้อนใจกันเลยทีเดียว ด้วยไม่คาดคิดว่าเพื่อนแค้นอีกฝ่ายจะหาแฟนได้รวดเร็วขนาดนี้ และมันยังอีกตั้งหกเดือนกว่าจะถึงงานแต่งงานของเธอ“อุ้ย!! ลมอะไรหอบเธอมายะ” เสียงหวานหากแต่แหลมนิดๆ เอ่ยทักเพื่อนสนิทที่พุ่งเข้ามาในร้านของเธอราวกับจะวิ่งเข้ามา“ฉันมีเรื่องจะเม้าท์” โหรวโหรวรีบบอกเพื่อนทันทีด้วยความร้อนใจ“เดี๋ยวๆ ค่อยๆ พูด ไปข้างหลังร้านกันเถอะ เดี๋ยวลูกค้าของฉันแตกตื่น ฝากดูลูกค้าด้วยนะจ๊ะ” เจ้าของร้านคนสวยรีบบอกกับเพื่อนรัก ก่อนที่จะหันไปสั่งพนักงานในร้าน“ค่ะคุณถิงถิง”สองสาวเพื่อนซี้ที่ดูสวยไปคนละแบบพากันเดินหายเข้าไปทางหลังร้านก่อนที่โหรวโหรวจะยกน้ำที่พนักงานนำเข้ามาเสิร์ฟให้กับเธอขึ้นมาดื่มเพื่อสงบจิตสงบใจ สยบไฟริษยาที่มันกำลังสุมอยู่ในอก“ไง มีอะไรก็ว่ามา ท่าทางอย่างกับไปเจออะไรที่รับไม่ได้มาอย่างไรอย่างนั้น” ถิงถิงเอ่ยขึ้นก่อนอดที่จะขำกับอาการของแม่เพื่อนรักคนเดียวของเธอไม่ได้“ก็ยัยลี่หลินน่ะสิ วันนี้ฉํนเห็นยัยนั่นควงผู้ชายไปเปิดตัวที่ห้องสมุดใจกลางเมืองเอ

สองหนุ่มกับสองสาวลงมือรับประทานอาหารกันทันทีที่อาหารเข้ามาเสิร์ฟ แต่ทั้งหวงลี่หลินและอ้ายฉิงยังไม่ทันที่จมีความสุขกับอาหารตรงหน้า เสียงหวานๆ ดัดๆ ที่คุ้นหูก็เอ่ยขึ้นดังขัดจังหวะ“อุ๊ย!! บังเอิญจัง ไม่คิดว่าจะเจอเธอสองคนที่นี่”สองสาวเงยหน้าขึ้นมามองคนที่พูดพร้อมกัน ก่อนจะเห็นว่าเป็นเพื่อนร้ายที่เธอทั้งสองคนและเยว่หรูไม่คบเพราะทั้งสองสาวตรงหน้านั้นหน้าไหว้หลังหลอก ชอบแหกหน้าและดูถูกเพื่อนๆ เป็นที่สุด และที่เข้ามาทักเธอทั้งสองคนในตอนนี้ก็คงจะเป็นเช่นนั้นอีกเช่นกัน“นี่..แฟนเธอสองคนหรอ” โหรวโหรวหันไปมองทั้งสองหนุ่มก่อนที่จะเอ่ยถามสองสาวขึ้น“ใช่!! นี่พี่เจียวจ้าน แฟนของฉันเอง ส่วนนั่นก็พี่ตงหาน แฟนของอ้ายฉิง” สาวสวยไม่รอให้สองสาวรอนาน เธอรีบตอบออกไปทันที“สวัสดีครับ” สองหนุ่มเอ่ยทักทายสองสาวไปพร้อมๆ กัน“อ่ะ..เอ่อ สวัสดีค่ะ”สองสาวยังอึ้งไม่หายกับสถานะที่ลี่หลินแนะนำมา ‘เป็นแฟนยัยสองคนนี้จริงๆ หรอนี่’ ถิงถิงคิดในใจพรางมองไปที่ใบหน้าที่หล่อเหลาไปคนละแบบของสองหนุ่ม“พี่ตงหาน ฉันก็นึกว่าพี่จะไม่พิศวาสผู้หญิงซะอีก ไม่นึกเลยว่าจะมีรสนิยมแบบนี้” ถิงถิงเอ่ยทักฝ่ายชายที่เธอเคยอยากได้แต่เขาไม่เล่

เสียงดังอื้ออึงภายในสนามแข่งรถขนาดใหญ่ของสโมสรอันดับหนึ่งในเมืองเอ ร่างบางสูงโปร่งในชุดนักแข่งสีน้ำเงินเข้มเดินเยื้องย่างเข้ามายังที่ข้างสนามเพื่อเตรียมตัวในการลงแข่งรอบต่อไป หากแต่ครั้งนี้เป็นเพียงการซ้อมเท่านั้น เพราะการแข่งขันจริงๆ ยังเหลือเวลาอีกเกือบสองสัปดาห์“เป็นไรวะ หน้านี่บึ้งเชียว”ลู่เฉียว สาวห้าวแห่งสนามเอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัยเมื่อเห็นนักแข่งสาวที่เธอดูแลอยู่ทำหน้าเครียดๆ“เปล่าพี่ ฉันแค่เครียดๆ”หญิงสาวที่มีใบหน้าสวยเฉี่ยวตอบก่อนที่จะเดินไปดูเจ้าเป่าเป้ลูกชายของเธอที่เธอพาลงสนามมานานนับเกือบห้าปี ตั้งแต่อายุ21ปี“ไม่จริงอะ เธอไม่เคยทำหน้าเครียดแบบนี้เวลาที่มาสนามแข่ง มีอะไรไม่สบายใจเล่าให้พี่ฟังก็ได้นะ อีกสองอาทิตย์ก็จะถึงวันแข่งจริงๆแล้ว ถ้ายังไม่มีสมาธิและเครียดอยู่แบบนี้มีหวัง ผลงานออกมาไม่ดีแน่ๆ” สาวห้าวเอ่ยถามเยว่หรูด้วยความเป็นห่วง“ขอบคุณค่ะพี่ลู่เฉียว แต่ฉันไม่เป็นอะไรจริงๆ พี่ไม่ต้องเป็นห่วงและกังวลอะไรนะคะ รับรองว่าฉันจะตั้งใจทำผลงานออกมาให้ดีที่สุด” นักบิดสาวคนสวยประจำสนามแห่งนี้เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่จริงจังจนคนฟังค่อยเบาใจขณะที่ร่างระหงในชุดแข่งกำลังจะใส่ห