All Chapters of The Billionaire’s Temporary Wife: Chapter 101 - Chapter 110

“Hindi ka ba napapagod, Mr. Thompson?”Malumanay pero matalim ang boses ni Selene nang sabihin iyon. Nasa harapan niya ngayon si Levi. Dumalaw kasi ito para ito mismo ang magdala ng kung ano-ano. Sakto ay paglabas ni Selene sa may condo kaya nakasalubong niya ito.Maganda pa naman ang hapon. Pero sa kabila ng lahat ng iyon, ramdam ni Selene ang bigat ng presensiya ni Levi. “Napapagod?” ulit ni Levi at marahang natawa pero halatang masakit sa kanya ang tanong. “Hindi ako napapagod, Selene. Hindi ako napagod kahit noong limang taon kitang hinanap.”Napayuko si Selene at umiling nang marahan. “Leviticus, sinabi ko na sa’yo. Ayokong balikan ‘yung mga bagay na hindi ko naman maalala. Hindi ko alam kung sino ka, hindi ko alam kung anong pinagdaanan natin. At sa totoo lang, nakakatakot.”“Alam ko.” Lumapit si Levi nang dahan-dahan at huminto sa isang distansyang mararamdaman pero hindi naman iyong tipong malalagpasan na ang boundaries no Selene, “Hindi ko rin hinihingi na maalala mo lahat n

“Are you serious, Selene?”Napasinghap si Selene nang marinig ang seryosong boses ni Zefron. Inaasahan niya naman ito matapos sabihin ang desisyon niya patungkol sa mensaheng natanggap pero nakakapanindig balahibo pa rin ang reaksyon nito.“Yes,” mahinahong sagot ni Selene kahit nararamdaman niyang tumitibok nang mabilis ang puso niya, “He said someone wants to meet me. Someone who’s been waiting for years.”Lumapit si Zefron sa kaniya, “And you actually said yes?”Nagkibit-balikat si Selene, “I’m not saying yes yet. I just said I’ll think about it.”“Selene…” Hinilot ni Zefron ang sentido niya at napailing, “You don’t even know who that person is. Nag-aalangan ka pa nga kung totoo ba ang sinasabi ng lalaking iyon. Hindi ba pwedeng hintayin muna natin ang resulta ng imbestigasyon? What if it’s something dangerous? Or someone from the part of your past you’re not ready to face?”“Maybe that’s the point, Zef. Maybe I need to face it.”Tumaas ang tono ni Zefron hindi dahil sa galit kundi

“Leviticus, apo… ikaw na ba ‘yan?”Mahina ngunit klaro ang boses na iyon na nagmumula sa isang matandang babae.Bahagyang nagtama ang mga tingin nina Selene at Levi. Pareho silang napatigil, walang makapagsalita sa pagitan ng katahimikan ng malawak na sala ng malaling bahay na ito. Lumapit ang isang babaeng naka-puting uniporme na mukhang nurse at marahang inilapit ang wheelchair ng matanda paharap sa kanila.“Lola Fely, si Sir Levi po,” mahinahong sabi ng nurse habang inayos ang kumot sa tuhod ng babae.Dahan-dahang tumingin si Lola Fely. Kita sa mga mata niyang mapurol na dahil sa edad ngunit may kakaibang kislap doon.“May kasama ka, apo?” tanong ng matanda habang pinipilit idilat nang maigi ang kanyang mga mata. “Hindi ko masyadong makita… sino siya?”Hindi agad nakasagot si Levi. Napatingin muna siya kay Selene saka marahang nagsalita nang halos pabulong.“La, si Selene po…”Biglang humigpit ang pagkakahawak ni Lola Fely sa gilid ng wheelchair.“Ano? Anong pinagsasabi mo? Selene

Dahan-dahang inilapag ni Zefron ang isang brown folder sa ibabaw ng mesa. Napakurap si Selene habang nakatitig doon na may kaba sa dibdib.“Anong… anong laman niyan?” mahina niyang tanong.Huminga muna nang malalim si Zefron bago nagsalita, “It’s about you, Selene. Your past. Lahat ng na-gather namin simula nang makilala kita. And this time… may mga lead na tayo.”Muling tumingin si Selene sa folder. Kita sa mukha niya ang pag-aalangan pero may halong pag-usisa rin. “So… totoong may mga taong kasama ako noon?”Tumango si Zefron. “Yes. You weren’t alone before the accident. May mga kaibigan ka, may mga taong nagtrabaho sa tabi mo.”Hinaplos ni Zefron ang gilid ng folder saka ito binuksan. Hindi na kumibo si Selene. Isa-isang tiningnan ni Zefron ang mga dokumento. Ito ay mga litrato, ilang lumang file, may ilang police report, at medical papers.“Selene,” sabi ni Zefron habang dahan-dahang itinuturo ang isang photo, “this was taken years ago. Ikaw ‘to, kasama si Levi.”Parang biglang

Si Selene ay nakaupo sa kama habang hawak ang kaniyang cellphone. Matagal na niyang binubuksan ang chat box ni Levi pero ilang beses niya ring sinasara bago pa makapag-type. Ramdam niya ang bigat sa dibdib niya na parang may gustong kumawala pero natatakot siyang makita ang sagot nito.“Gagawin ko ba talaga ito?” mahina niyang tanong sa sarili.Paulit-ulit siyang nagta-type tapos buburahin ulit ang mensahe. Hanggang sa tuluyan na siyang huminga nang malalim at sa wakas ay pinindot ang send.“Can we meet? I want to talk.”Halos manginig ang kamay niya matapos pindutin ang send. Inaasahan niyang aabutin ng ilang oras bago ito sumagot pero ilang segundo lang ay nag-vibrate na agad ang phone niya.“Tell me where and when, Selene. I’ll be there.”Napatigil siya. Agad? Nakatutok ba ito sa cellphone at sobrang bilis magreply?***Kinabukasan, mag-aalas tres ng hapon, nasa labas na si Selene ng isang tahimik na cafe. Hindi niya alam kung bakit dito nila napagkasunduang magkita.Nag-insist pa