ห้องสมุด
ค้นหา
หน้าหลัก / Romance / The Billionaire’s Temporary Wife / บทที่ 121 - บทที่ 130

บททั้งหมดของ The Billionaire’s Temporary Wife: บทที่ 121 - บทที่ 130

160

Meet

“Anong ginagawa mo dito?” tanong ni Selene habang pababa ng hagdan ng lobby. May bahid ng gulat sa boses niya nang makita ang pamilyar na lalaking nakaupo sa isa sa mga upuan, hawak ang isang bouquet ng puting lilies.Agad na tumayo si Levi nang makita siya. “Good morning,” mahina pero may sinseridad ang tono nito. Ibinaba niya ang bulaklak, saka marahang iniabot iyon kay Selene. “Para sa’yo.”Tumingin si Selene sa bulaklak—hindi niya alam kung matutuwa ba siya o maiinis. “Levi…” huminga siya ng malalim, “hindi mo naman kailangang gawin ‘to.”Bahagyang ngumiti si Levi, pero may lungkot sa mga mata niya. “Gusto ko lang kayong kamustahin,” sagot nito, halos pabulong, na parang natatakot marinig ng kahit sino.“Maayos kami,” sagot ni Selene, maikli at may diin. Hindi niya sinadyang maging malamig, pero ayaw niyang umasa ang lalaki. “Wala kang dapat ipag-alala.”Tumango si Levi, pilit na pinapanatili ang ngiti sa labi. “Alam ko. Pero hayaan mo na akong bumawi kahit konti. Hindi naman ako
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-31
อ่านเพิ่มเติม

Staycation

“Mommy, are we going now?” tanong ni Kiel habang nakaupo sa gilid ng kama, kumikindat-kindat pa sa salamin. Suot niya ang bagong polo shirt na pinili mismo ni Selene. Kulay asul, malinis, bagay na bagay sa kanya. Pinagmasdan ni Selene ang anak, ang inosenteng ngiti nito, at ang ningning sa mga mata niya. Ilang araw na niyang inihahanda ang sarili sa sandaling ito—ang unang pagkikita ng kanyang anak at ng ama nito.“Sandali lang, anak. Ayusin ko lang ‘tong collar mo,” sabi ni Selene, habang marahang inaayos ang laylayan ng suot ni Kiel. May ngiti sa labi si Selene, pero sa loob-loob niya, hindi maipaliwanag ang kaba. Ilang beses na niyang inisip kung tama ba ang desisyong ito. Baka hindi pa handa si Kiel, baka hindi rin si Levi. Pero sa kabilang banda, naaalala niya ang mukha ng anak nang sabihin niyang gusto nitong makilala ang tunay na ama—punô ng pag-asa at ngiti.“Mommy, you’re nervous?” tanong bigla ni Kiel habang nakatingala sa kanya. Napahinto si Selene at napatawa nang mahina.
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-31
อ่านเพิ่มเติม

Ready

“Alright, Kiel. Everything’s set,” sabi niya habang inaayos ang buhok ng anak. “Excited ka na?”“Super po, Mommy!” sagot ni Kiel na nakangiti hanggang tenga. “Saan po ba tayo pupunta ulit?”“Secret,” sabi ni Selene, kunwaring misteryoso habang kinikindatan ang anak. “Pero may surprise ka doon.”Naglakad siya papunta sa pintuan kung saan naghihintay si Aria, Zefron, at Zia. Si Aria ay naka-simple na floral dress, habang si Zefron naman ay naka-casual polo shirt na malinis, relaxed ang itsura, pero halata pa rin ang karisma ng doktor. Si Zia, tulad ni Kiel, ay may dalang maliit na bag, parang ayaw pa sanang iwan ang pinsan.“Ready na ba kayo?” tanong ni Aria habang inaabot kay Selene ang maliit na eco bag na may laman pang dagdag snacks. “Baka magutom ‘yung dalawa.”“Grabe ka, Aria,” natatawang sagot ni Selene. “Puno na ‘yung bag ko.”“Eh di mas mabuti na ‘yung sobra kaysa kulang,” sagot ni Aria sabay ngiti. “Tsaka sino ba naman ang tatanggi sa snacks?”Natawa si Zefron habang isinasara
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-31
อ่านเพิ่มเติม

Daddy

Tahimik na nakamasid si Selene habang binabaybay ng kotse ni Levi ang kalsada palabas ng siyudad. Banayad lang ang takbo, parang sinasadya ni Levi na mabagal ang biyahe—marahil ay gusto niyang namnamin ang sandaling ito, o baka naman kinakabahan lang siya sa susunod na mangyayari. May driver pala siyang kasama, kaya silang tatlo—si Selene, Levi, at Kiel—ay magkasama sa likod.Pinagigitnaan nila si Kiel, na hindi pa rin mapakali sa kinauupuan niya. Tila gusto niyang magtanong, pero hindi alam kung paano magsisimula. Ilang saglit pa, siya na rin ang unang bumasag ng katahimikan.“Dada Handsome…” tawag niya habang tumitingala kay Levi. “You’re with us?”Ngumiti si Levi, bahagyang tumango. “Oo, buddy. I’m with you today.”Namilog ang mga mata ni Kiel. “But… Mommy said we’re with my real daddy today.”Napatigil si Selene sa narinig. Alam niyang darating ang sandaling ito, pero hindi pa rin niya napigilang kabahan. Narinig niya ang bahagyang paghinga ni Levi, tila nagulat din sa tanong ng b
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-31
อ่านเพิ่มเติม

Another Guy

Tahimik ang loob ng van, tanging ugong lang ng makina at marahang tunog ng mga gulong sa kalsada ang maririnig. Sa labas ay palubog na ang araw, kumikislap na ang mga ilaw ng mga gusali habang dumadaan sila sa highway. Si Kiel ay nakahilig na ngayon sa dibdib ni Levi, mahimbing na natutulog. Magkahawak pa ang kamay ng bata at ng lalaki, na para bang matagal nang magkakilala.Si Selene, tahimik lang sa kabilang upuan. Pinagmamasdan niya ang dalawa, at sa unang pagkakataon matapos ang ilang taon, nakita niyang buo ang larawan ng isang pamilya. Ang eksenang ito, kung tutuusin, matagal na niyang inasam pero hindi niya alam kung darating pa.“Antok na antok siya,” mahinang sabi ni Levi, halos pabulong. “He must’ve been really excited for today.”“Hindi nga natulog kagabi,” nakangiting sagot ni Selene. “Sabi niya gusto daw niyang maaga gumising para hindi ma-late sa meeting niya with his real Dad.”Bahagyang napangiti si Levi, pero napayuko rin kaagad. “Real Dad…” mahinang sambit niya, par
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-31
อ่านเพิ่มเติม

Helicopter

Pagkabukas ng pinto ng van, sumalubong agad sa kanila ang ihip ng hangin at ingay ng mga makina. Ang paligid ay malawak, sementado, at sa gitna ay naroon ang isang helicopter na tila naghihintay sa kanila. Napahawak si Selene sa buhok niya dahil sa malakas na bugso ng hangin habang buhat-buhat pa rin ni Levi si Kiel, na mukhang bagong gising.“Dada Handsome…” garalgal na bungad ni Kiel habang nakasiksik pa sa dibdib ng ama. “Are we here already?”“Yes, son. We’re here,” sagot ni Levi, bahagyang ngumingiti habang hinahaplos ang likod ng bata.“Levi, baka mabigatan ka na diyan,” sabi ni Selene, lumapit ng bahagya sa kanila. “I can carry him.”Umiling lang si Levi, halos hindi man lang nag-atubiling sagutin. “He’s fine. Besides, I don’t think he wants to let go.”Tama siya—dahil nang subukang abutin ni Selene si Kiel, ay mas lalong kumapit ang bata sa leeg ng ama.“No, Mommy! Dada is strong!” masiglang sabi ni Kiel, at sabay silang natawa ni Levi.Napailing na lang si Selene, pero sa loo
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-31
อ่านเพิ่มเติม

Isla

Habang lumilipad ang helicopter, bakas sa mukha ni Kiel ang sobrang tuwa. Hindi ito mapakali, palipat-lipat ng tingin sa labas ng bintana habang halos mangiti pati tenga. Hawak niya ang kamay ni Selene, habang ang kabilang kamay ay nakahawak sa braso ng ama.“Mommy, ang liit ng mga tao sa baba! Look! The cars are like toys!”Tumatawa siya habang nakadikit ang noo sa salamin.“Careful, Kiel,” sabi ni Selene, pero hindi mapigilang ngumiti. Ang tawa ng anak niya ay parang musika, at kahit paano, nawawala ang bigat sa dibdib niya.Si Levi, tahimik lang na nakatingin sa mag-ina. Paminsan-minsan ay makikita sa kanyang labi ang bahagyang ngiti—yung ngiting parang puno ng pag-aalala at pananabik.“It’s his first time riding a helicopter,” sabi ni Selene, pilit na binabasag ang katahimikan.“I can tell,” sagot ni Levi, nakatingin pa rin sa anak. “He’s just like you when you first rode one.”Napakunot ang noo ni Selene. “Like me?”Pero bago pa siya makasagot, bigla na lang lumapit ang piloto. “
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-31
อ่านเพิ่มเติม

Fun Time

Pagkababa nila mula sa helipad, agad tumakbo si Kiel papunta sa buhanginan. Parang batang unang beses makakita ng dagat na tumatalon at humahagalpak ng tawa.“Mommy! Daddy! Ang lambot ng sand! Look, look!” sigaw niya habang sinasadyang itapak ang mga paa sa buhangin at hinahayaang lumubog.“Careful, Kiel! You’ll trip,” sabi ni Selene, pero hindi rin napigilang matawa nang makita kung gaano kasaya ang anak.Sa tabi niya, si Levi ay nakamasid lang may ngiting hindi niya maipinta. Para bang bawat halakhak ni Kiel ay tunog ng musika sa pandinig niya. “He’s just like you,” mahinang sabi niya, sabay sulyap kay Selene.“Huh?” balik ni Selene, nakataas ang kilay.“Matigas ang ulo kapag masaya,” tugon ni Levi na may halong biro.Napailing na lang si Selene. “You haven’t changed,” sabi niya, pero sa loob-loob niya baka nga hindi lang siya ang hindi nagbago.Pagpasok nila sa loob ng malaking bahay, napanganga si Kiel. “Whoa…” Halos mabitawan niya ang sapatos na hawak.Ang loob ng bahay ay para
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-31
อ่านเพิ่มเติม

Family Night

Nang gumabi na, hindi pa rin nauubos ang sigla ng mag-ama. Si Kiel ay parang hindi napapagod dahil patakbo-takbo pa rin sa buhanginan, habang si Levi ay nakaupo lang sa gilid, pinapanood silang mag-ina ni Selene na nagtatawanan habang nagbubuo ng sandcastle. Ang hangin ay malamig at amoy alat ng dagat, at ang tunog ng mga alon ay parang himig ng katahimikan.“Daddy! Look oh! Mommy made the tower crooked!” reklamo ni Kiel habang tawa nang tawa si Selene.“Excuse me,” sabay turo ni Selene sa buhangin, “siya kaya ‘yung bumagsak ng shovel.”“Hindi ah! Kasi—kasi nilagay mo ‘yung seashell sa tuktok! Mabigat ‘yon!” depensa ni Kiel habang nakapamewang.Lumapit si Levi, nakangiti at bahagyang yumuko para silipin ang gawa nila. “Hmm… I think both of you are right.”“Ha?” sabay na tanong ng mag-ina.“Selene’s shell is too heavy,” paliwanag ni Levi habang inaayos ang tuktok ng sandcastle, “and Kiel, you also made the base too small.”Pareho silang natahimik sandali, bago sabay na napatawa.“Fair
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-31
อ่านเพิ่มเติม

Uwian Na

Pagbalik nila sa siyudad ay iba ang ningning sa mga mata ni Kiel. Wala pa silang isang oras sa daan pero hindi pa rin ito nauubusan ng ikukuwento. Kanina pa ito tumatalon-talon sa upuan, hawak pa rin ang maliit na seashell na nakuha niya sa tabing-dagat.“Daddy! Did you see the fish earlier? The one that jumped near the boat? It was so big!” tili ni Kiel habang nilalaro ang seashell sa kamay.Tumawa si Levi, nakasandal sa upuan habang pinagmamasdan ang anak sa rearview mirror. “Of course, I did. You were so brave, Kiel. I thought you’d get scared when it splashed water.”“Me? Scared? No way!” proud na sagot ni Kiel, sabay ngiti ng malaki. “I’m brave like Daddy!”Sa tabi niya, ngumiti si Selene, hindi maiwasang mapahawak sa dibdib habang pinagmamasdan ang dalawa. Ramdam niya pa rin ang init ng mga sandaling magkasama silang tatlo sa isla—ang tawanan, ang habulan nila sa buhangin, at ang tawa ni Levi habang tinuturuan si Kiel mag-skimming stone. Para silang isang tunay na pamilya.“Momm
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-31
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
111213141516
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status