All Chapters of รักสุดร้าย: Chapter 41 - Chapter 45

อิฐ...."กูเคยเหี้ยยังไงมึงไม่ต้องมาตอกย้ำซ้ำเติมกูไอ้แม็ก ถ้าตอนนั้นกูรู้ว่ากูจะรักเมียกูขนาดนี้กูไม่มีทางทำเหี้ยแบบนั้นหรอก" มันคือสิ่งที่ผมอยากจะลืมว่าเคยทำเลวยังไงกับนารีผมอดคิดไม่ได้จริงๆ เวลาที่มองนารีตอนที่เธอหลับหรือตอนที่เธอเผลอมันก็คิดถึงสิ่งที่ตัวเองเคยทำ นารีร้องไห้เพราะผมมากี่ปีเจ็บตัวเพราะผมมากี่หนคิดแล้วก็เกลียดตัวเองบางครั้งที่ผมจับมือเธอขึ้นมาจูบมาหอม แล้วเห็นรอยแผลเป็นจากการโดนแก้วบาดที่มันเกิดจากการกระทำของผมในตอนนั้นมันก็ยิ่งตอกย้ำให้ผมเจ็บ ผมเคยไล่ให้เธอไปตายแต่มาตอนนี้ผมกลัวที่สุดกลัวเธอจะเป็นอะไรไปกลัวเธอจะตายไปจริงๆ แล้วทิ้งผมไว้ตรงนี้ถ้าเป็นไปได้ผมขอตายก่อนเพราะผมคงรับไม่ไหวถ้าเธอมาทิ้งผมไปอย่างไม่มีวันกลับ"หึ กูไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ว่าคนอย่างมึงจะรักใครเป็นโดยเฉพาะนารีที่มึงเกลียดนักเกลียดหนาทั้งที่นารีก็ไม่เคยทำอะไรมึงเลย" ผมมองหน้าไอ้แม็กแล้วก็ก้มหน้าลงหัวเราะให้กับตัวเอง"อย่าว่าแต่มึงไม่เชื่อ ตัวกูเองยังไม่อยากจะเชื่อว่ากูจะรักนารีได้มากขนาดนี้ อยู่บ้านเดียวกันมากี่สิบปีกูทำนารีร้องไห้เสียใจมากตั้งมากมายเท่าไหร่แต่เธอก็ยังรักกูไม่เคยเปลี่ยน กูไม่รู้จะตอ

อิฐ...ผมอุ้มเมียรักเข้ามาในห้องนอนก่อนจะใช้เท้าถีบประตูให้มันปิดเพราะมือผมไม่ว่าง ที่ผมต้องปิดประตูทั้งที่เราไม่ต้องปิดก็ได้เพราะบ้านทั้งหลังมีแค่เราสองคนแต่ผมต้องกันไว้ก่อนเพราะผมกลัวว่าอีกเดี๋ยวพอเราเข้าด้ายเข้าเข็มกันแล้วเสียงครางของเราสองคนมันจะเล็ดลอดออกไปข้างนอกจนคนทั้งเกาะแตกตื่นถึงแม้บ้านพักแต่ละหลังจะอยู่ห่างกันแต่ผมก็ต้องกันเอาไว้ก่อนเพราะไม่รู้ว่าที่นี่ห้องนอนมันเก็บเสียงได้ดีหรือเปล่า ที่ผมระแวงเรื่องนี้ก็เพราะมันเคยเกิดเหตุการณ์รักล่มกลางอากาศตอนนั้นที่เรามีอะไรกันในห้องแล้วเสียงของนาที่ร้องออกมามันคงจะดังมากไปหน่อยลูกอินถึงกับเดินมาเคาะประตูห้องถามว่าเมื่อกี๊แม่นาเป็นอะไรทำไมเสียงฟังดูแปลกๆ ผมถึงกับรีบตะโกนบอกลูกออกไปว่าพ่อกับแม่กำลังดูหนังผีกันอยู่แล้วแม่ของลูกก็กลัวเลยร้องเสียงดังพอแกเข้าใจว่าเราดูหนังผีแกก็วิ่งแจ้นเข้าห้องตัวเองทันทีเพราะลูกสาวผมแกกลัวผียิ่งกว่าอะไร ตั้งแต่วันนั้นผมให้ช่างมาทำห้องให้ผมใหม่ให้มันเก็บเสียงได้ตั้งแต่นั้นมาต่อให้นารีกรีดร้องดังแค่ไหนก็ไม่มีใครได้ยินกลับมาที่ตอนนี้กันดีกว่าครับ พอวางเมียลงเตียงปุ๊บผมก็เริ่มบรรเลงเพลงรักทันทีเพราะตอนนี้ไอ

อิฐ...."พี่อิฐคะแม่ของเด็กเค้าไม่ยอมค่ะที่น้องอินไปต่อยลูกเค้าๆ บอกจะให้โรงเรียนไล่น้องอินออก" นารีเดินมานั่งข้างๆ แล้วกระซิบเพราะคงไม่อยากให้น้องอินได้ยิน"ออกก็ออกดิโรงเรียนมีเยอะแยะถ้าโรงเรียนจะเข้าข้างไอ้เด็กเวรนั่นก็ออกเลยไม่ต้องรอให้เค้าไล่ออกเดี๋ยวพี่จะพาไปลาออกเอง ถ้าหาโรงเรียนดีๆ ไม่ได้ก็ส่งไปเรียนอเมริกาเลย""พี่อิฐใจเย็นๆ ค่ะทางโรงเรียนยังไม่ได้ว่าจะไล่ลูกเราออก""ไม่ต้องไปเรียนที่นั่นละลูกเดี๋ยวพ่อจะพาไปหาโรงเรียนใหม่เอง" ผมหันหน้ามาบอกลูกสาวคนโตที่ยืนทำตาปริบๆ อยู่ข้างๆเวลาต่อมา...หลังจากพาลูกๆ เข้านอนแล้วผมก็มานั่งอ่านเอกสารที่เลขาของผมเพิ่งส่งมาให้เมื่อเย็นบนเตียง เมียตัวดีและขี้งอนก็เดินขึ้นมานอนบนเตียงโดยหันหลังให้ผมผมรีบเก็บเอกสารทันทีแล้วโอบเอวเมียก่อนจะหอมไปหลายๆ ฟอด ไม่รู้เป็นไงวันไหนไม่ได้หอมผมจะนอนไม่หลับ"พี่อิฐไม่ต้องมาหอมเลยนาโกรธพี่อิฐอยู่นะคะ""ไม่โกรธสิครับเมีย พี่ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะ""ค่ะพี่อิฐผู้ไม่เคยทำอะไรผิด" มีประชดครับ"เมียจ๋าาาา" ผมซุกใบหน้าเข้าที่ลำคอของเมียรักแล้วกัดเบาๆ เพื่อให้รู้ว่าเวลานี้เราควรจะทำอะไร"คืนนี้อดค่ะออกไปไกลๆ เลย""อะไรอ่ะ