Semua Bab สัญญารักมาเฟียร้าย: Bab 151 - Bab 160

พลั้งรักมาเฟียร้าย : ตอนที่ 44ตกดึกวันเดียวกันบนเตียงคิงไซซ์เราทั้งสามคนนอนอยู่ด้วยกัน ไม่ได้แยกไปนอนที่ไหนเพราะต้องการนอนกอดลูก หลังจากพวกเราออกจากบ้านของอลินดา ตลอดทางจัสตินก็ไม่ยอมคุยกับใครเลยแม้แต่กับอันดา ภายในรถเงียบความง่วงก็เข้าครอบงำลูกสาวจนหลับมาตลอดทาง พอมาถึงบ้านเขาก็จัดการอุ้มลูกน้อยเข้าบ้านโดยไม่พูดไม่จากับใคร และยังเช็ดตัวให้อันดาแทนการปลุกไปอาบน้ำ เขาทำให้ลูกทุกขั้นตอนโดยไม่บ่นสักคำ เมื่อฉันทำภารกิจตัวเองเสร็จก็มานอนกอดลูกไม่นานจัสตินก็มานอนอีกฝั่งกอดอันดาเหมือนกัน อยู่ๆจัสตินก็กลายเป็นคนเงียบไปหลังจากโดนแซวโดนแกล้ง ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงงอนหนักขนาดนี้และตอนนี้ฉันรู้ดีว่าเขายังไม่หลับ เพราะความเงียบในห้องทำให้ได้ยินเสียงถอนหายใจของเขาเป็นระยะ บ่งบอกว่ามีเรื่องไม่สบายใจ ฉันไม่รู้จะพูดกับเขายังไงตั้งแต่รู้จักจัสตินมาเขาไม่เคยเงียบและอยู่ในอาการแบบนี้ ฉันไม่รู้ว่าตัวเองพูดอะไรผิดไปหรือเปล่าถึงทำให้เขาโกรธ พยายามพูดคุยด้วยก็เหมือนถามคำตอบคำ"ยังไม่หลับเหมือนกันใช่ไหม" จัสตินพูดขึ้นเพราะรู้ว่าอีกคนก็คงยังไม่หลับเหมือนกัน"ค่ะ""พี่ไม่อยากให้ลูกโต พี่กลัวมีผู้ชายมาทำให้

พลั้งรักมาเฟียร้าย : ตอนที่ 46 จัสตินนิ่งไปเมื่อเห็นแววตาแข็งกร้าวของนับดาว อยู่ๆความอ่อนโยนก็หายไปทั้งที่เมื่อเช้าเธอยังปกติดี ยังเป็นนับดาวที่เอาอกเอาใจเขาในทุกๆวัน ยกเว้นแค่ตอนนี้"ไปเจอใครมา" จัสตินพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เพราะวันนี้ช่วงบ่ายเธอออกไปข้างนอกมาทั้งที่ตอนคุยโทรศัพท์น้ำเสียงยังดีอยู่ แต่พอวางสายไปเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นไม่มีรายงานจากลูกร้องที่คอยติดตาม"ก็แค่ถามว่าพี่จัสตินใส่ถุงยางไซซ์อะไรต้องเจอใครด้วยเหรอคะ หรือว่าทุกคนรู้ยกเว้นแค่นับคนเดียว""คาร่า" จัสตินพูดชื่อนี้ขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นท่าทางไม่พอใจของนับดาว มีคนเดียวที่เขาพัวพันอยู่ก่อนที่จะมีนับดาว และคนอย่างคาร่าไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ ยิ่งต้องการยิ่งทำทุกทาง ในเมื่อเขาสั่งให้ลูกน้องกันเธอออกจากชีวิต เธอคงหาวิธีอื่นเข้ามาแทน และเป้าหมายถัดจากเขาก็คือผู้หญิงที่เขาควงอยู่ตอนนี้"หึ...จำชื่อนี้แม่นจังเลยนะคะ ออกไปเลยค่ะ นับอยากอยู่คนเดียว" ฉันรีบลุกออกจากเตียงทันที ฉันพยายามไม่โกรธเขาแล้ว พยายามไม่ใส่ใจผู้หญิงคนนั้น แต่พอเห็นหน้าเขาและคำพูดของผู้หญิงคนนั้นลอยมาทำให้ฉันควบคุมอารมณ์โกรธไม่ได้"มันไม่ใช่อย่างนั้นเลยนับ ฟัง

พลั้งรักมาเฟียร้าย : ตอนที่ 4811.59 PM. (ห้าทุ่ม.ห้าสิบเก้านาที)ดวงตากลมโตนอนมองประตูห้องนอนที่จะเปิดเข้ามาอีกในไม่ถึงหนึ่งนาที ตั้งแต่ฉันกลับมาถึงบ้านก็ลงมือทำอาหารเย็นด้วยตัวเองเพื่อรอเขากลับมา และทุกอย่างก็ยังคงเป็นเหมือนเดิมที่ฉันกับเขานั่งกินข้าวพร้อมหน้ากัน ตั้งแต่จัสตินกลับมาเขาแสดงความสุขออกมาอย่างเปิดเผย จากที่เคยหงุดหงิดทุกคนกลายเป็นคนอารมณ์ดี ได้เห็นรอยยิ้มของจัสตินกันทั่วหน้า จนเราแยกย้ายกันเข้าห้อง และฉันก็เตรียมรับมือสำหรับช่วงเวลาต่อจากนี้แล้วเหมือนกัน"ห้า...สี่...สาม...สอง...หนึ่ง"แกร่กปัง!เสียงประตูเปิดออกและปิดอย่างรวดเร็ว ใบหน้าคมคายแสดงความหื่นกระหายออกมาชัดเจน และปลดผ้าขนหนูออกจากเอวสอบทันทีพรึบ"ใจร้อนจัง" ฉันนอนมองร่างสูงที่ตอนนี้เขาขึ้นคร่อมตัวฉันเรียบร้อยในเวลาเพียงไม่กี่วินาทีสายตาคมกริบไล่สายตามองร่างกายคนตัวเล็กที่นอนแผ่หลาอยู่บนเตียง ชุดนอนลูกไม้สีขาวซีทรูบางๆเป็นชุดที่เขาไม่เคยเห็นเธอใส่ ความบางเรียกว่าเห็นสีเนื้อด้านในอย่างชัดเจน และไม่มีตรงไหนอำพรางร่างกายเธอได้เลย โดยเฉพาะเต้าอวบที่มีเม็ดสีชมพูแกมน้ำตาลตั้งสง่าอยู่บนภูเขาทั้งสองลูกล่อตาล่อใจ ยอ

พลั้งรักมาเฟียร้าย : ตอนที่ 50@สวนสาธารณะย่านชานเมืองหญิงสาวร่างเล็กเดินมาตามทางที่นัดกับคาลอสไว้ สวนสาธารณะนี้ไม่ไกลจากบ้านแม่ของฉันทำให้คุ้นชินกับที่นี่ดี ดวงตากลมโตมองร่างสูงที่ยืนสูบบุหรี่อยู่ไม่ไกลก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปหาด้วยท่าทางมาดมั่นตึก ตึก ตึก ฝีเท้าเดินบางๆบ่งบอกว่าเป็นผู้หญิงเดินเข้ามาใกล้จนทำให้คาลอสยกยิ้มมุมปากก่อนจะหันมาประจันหน้ากับเธอ"ตรงเวลาดีนิ" คาลอสยกท่อนแขนแกร่งดูนาฬิกาเรือนหรูและโยนบุหรี่ลงพื้นพร้อมกับใช้รองเท้าหนังราคาแพงบดขยี้"ฉันไม่ชอบพูดพร่ำทำเพลง รีบจัดการให้เสร็จตามที่ตกลง ฉันจะได้กลับ" ฉันแสดงสีหน้าเรียบนิ่งไม่สนใจว่าเขาจะส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาแบบไหน"จิ๊ จิ๊...อยู่กับไอ้จัสตินมากเลยติดนิสัยมันมาเยอะใช่เล่นนะ อีกไม่นานคงติดนิสัยฉันแทน ว่าแต่ทำไมเธอถึงมั่นใจว่าวิธีนี้จะทำให้มันเจ็บปวดละ" คาลอสจิ๊ปากราวกับเห็นจัสตินในร่างของหญิงสาว ทั้งคำพูดและสีหน้าที่กำลังทำอยู่ตอนนี้บอกอย่างชัดเจน"คงไม่มีใครทนเห็นคนรักตัวเองนัดเจอกับศัตรูหมายเลขหนึ่งลับหลังแถมยังพลอดรักกันในที่สาธารณะได้หรอก และฉันเชื่อว่าจัสตินไม่หาเหตุผลต้นเหตุปลายเหตุเพราะความหึงหวงกำลังบังตา" น

พลั้งรักมาเฟียร้าย : ตอนที่ 52หญิงสาวร่างเล็กนั่งกอดเข่ามองลอดออกไปนอกหน้าต่างบานเล็ก พระจันทร์ดวงกลมโตส่องแสงสว่างเป็นสง่าอยู่บนท้องฟ้าในยามค่ำคืน แสงสว่างของดวงจันทร์ส่องลงมากระทบกับใบหน้าหวานที่เลอะไปด้วยคราบน้ำตาตั้งแต่ชาร์ลกับอลินดากลับไปฉันก็เก็บของทุกอย่างเข้าที่ และจัดการตัวเองให้เรียบร้อยหวังจะพักผ่อน แต่สุดท้ายฉันก็ต้องออกมานั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นของบ้านเพราะไม่สามารถข่มตาหลับลงได้ ยิ่งเงียบเรื่องราวทุกอย่างประเดประดังเข้ามาไม่หยุด ฉันควรดีใจที่ช่วยคนรักได้ แต่มันกลับไม่ได้รู้สึกแบบนั้น ฉันรู้สึกถึงความอ้างว้าง รู้สึกถึงความโดดเดี่ยววนกลับมาหาฉันอีกครั้ง ถึงแม้ครั้งนี้เขาจะไม่ใช่คนที่ทำให้ฉันเสียใจเลยก็ตาม"ป่านนี้แล้วคุณคงหลับฝันดีบนที่นอนนุ่มๆ อย่าลืมห่มผ้าด้วยนะรู้ไหม เพราะคุณเป็นคนไม่ชอบใส่เสื้อผ้านอนและเปิดแอร์เย็นฉ่ำมันจะทำให้คุณเป็นหวัดได้ง่าย แต่พออันดาไปนอนกับด้วย คุณจะปรับแอร์ให้อยู่ในอุณหภูมิปกติและใส่เสื้อผ้านอน ถึงแม้คุณจะร้อนจนเหงื่อออก แต่คุณก็ยอมทำเพื่ออันดาทุกอย่าง คุณและอันดาเหมือนกันมากทั้งนิสัยและการกิน ฉันไม่คิดว่าลูกจะแพ้ปูเหมือนคุณด้วยซ้ำ แต่อันดาได้ท