All Chapters of สัญญารักมาเฟียร้าย: Chapter 231 - Chapter 240

พิษรักมาเฟีย : ตอนที่ 58หลังจากจัสตินพูดจบก็ขับรถออกจากตรงนั้นทันที ฉันไม่รู้ว่าเขาจะพาไปไหน ได้แต่นั่งอยู่เงียบๆ มองทางในยามค่ำคืน ต่อให้ดึกแค่ไหนฉันก็ไม่มีความรู้สึกง่วงเลยสักนิด แววตาวูบไหวมองไกลออกไป อยู่ดีๆน้ำตาก็ไหลออกมาเอง ถึงแม้ฉันกับชาร์ลจะเจอกันในรูปแบบที่ไม่เหมือนคู่รัก แต่ระยะเวลาทำให้ฉันผูกพันกับเขา ความรักเริ่มก่อตัวมาเรื่อยๆจนตอนนี้ฉันยอมรับว่ารักผู้ชายคนนั้นมาก ไม่คิดว่าการที่เราทุ่มเทกับใครมากๆจะย้อนกลับมาทำร้ายเราขนาดนี้ ไม่ใช่แค่ชาร์ลที่ฉันรัก ทิวาเองฉันก็รักมากเช่นกัน เพื่อนที่คอยดูแลเอาใจใส่กันมาโดยตลอด เสียงหัวเราะของฉันกับทิวาดังก้องอยู่ในหู เหมือนเราผ่านร้อนผ่านหนาวมาด้วยกัน มีสอบทีไรเราจะมานั่งติวหนังสือให้กัน ทิวารู้ว่าฉันต้องประหยัดเงินแต่เธอก็มักจะหาข้ออ้างมาเลี้ยงข้าวฉันจนได้ รอยยิ้มของคนที่ฉันหลงรักทั้งสองคนฉายขึ้นผ่านม่านน้ำตา"อึก" ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่น พยายามข่มเสียงตัวเองเอาไว้ไม่อยากให้เสียงสะอื้นของตัวเองดังรบกวนคนข้างๆ"ร้องออกมาเถอะ เรื่องมันพึ่งผ่านมาไม่กี่ชั่วโมง ไม่มีใครเข้มแข็งได้หรอก เธอเสียใจมันไม่ใช่เรื่องผิด วันนี้เธออ่อนแอ ใช่ว่าต

พิษรักมาเฟีย : ตอนที่ 60เพ้นท์เฮ้าส์สุดหรูชาร์ลเดินเข้ามาในเพ้นท์เฮ้าส์ด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง ตั้งแต่เขาออกมาจากคอนโดเธอก็ตรงกลับเพ้นท์เฮ้าส์ตัวเองทันที สายตาคมมองไปรอบๆห้อง ภาพต่างๆที่เห็นหญิงสาวอยู่ในห้องนี้ฉายขึ้นทันที ภาพที่เธอนั่งเล่นโทรศัพท์บนโซฟา ภาพที่เธอกำลังอุ่นอาหารพร้อมกับหันมายิ้มให้เขาด้วยรอยยิ้มที่เขาหลงใหล ภาพที่เธอกำลังนั่งเคี้ยวอาหารแก้มตุ้ยๆอยู่ที่โต๊ะกินข้าว ทุกส่วนของเพ้นท์เฮ้าส์เห็นแต่ภาพของอลินดา สิ่งที่เขาไม่อยากเข้าไปเห็นที่สุดคือห้องนอน ห้องนอนที่เขาและเธอกอดกันทุกคืน เราหลับพร้อมกันทุกคืน ต่อให้คืนนั้นเขาจะกลับดึกแค่ไหนก็ต้องกลับมานอนกอดเธอ มือหนาจับลูกบิดประตูห้องนอนแต่เขากลับไม่กล้าที่จะเข้าไป เพราะก่อนที่เขาจะทำเรื่องเลวร้ายนี้เธอต้องนอนอยู่คนเดียว เธอต้องอยู่อย่างอ้างว้างเหมือนที่เขากำลังรู้สึกอยู่ตอนนี้"ทั้งที่เมื่อก่อนก็อยู่คนเดียวได้ แต่ทำไมตอนนี้ความรู้สึกฉันเหมือนโดดเดี่ยว" ชาร์ลพูดกับตัวเองหน้าประตูห้องนอน มือหนาจับลูกบิดประตูไว้แน่น เขาไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้มาก่อน เธอมีอิทธิพลกับเขาเหลือเกิน ชาร์ลสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ก่อนจะเปิดประตูห้องนอนเ

พิษรักมาเฟีย : ตอนที่ 62@โกดังชาร์ลเดินเข้ามาในโกดังอย่างเช่นทุกวัน เขาจะไปซุ่มดูเธอจนมั่นใจว่าเธอกลับถึงคอนโดปลอดภัย หลังจากนั้นก็จะมานั่งทำงานที่โกดังต่อ บางครั้งอาจนั่งดื่มไปพลางๆ ถ้าบรรดาเพื่อนสนิทเข้ามาที่โกดังก็จะนั่งดื่มเป็นเพื่อน กว่าเขาจะกลับเพ้นท์เฮ้าส์ก็ราวๆตีสองตีสามและตื่นเช้าเข้าบริษัท ชีวิตชาร์ลวนเวียนอยู่แบบนี้มาตลอดสองเดือนแกร่กมือหนาเปิดประตูในห้องทำงานออก แต่ก็ต้องชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเห็นบรรดาเพื่อนสนิทอยู่ครบทุกคน ทั้งที่ก่อนหน้านี้จะแวะเวียนกันเข้าโกดัง นานๆครั้งจะเข้าพร้อมกัน"นี่เรียกว่าหมาหรือยังวะ""ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง" คาไลน์ตอบกลับคำพูดของโนอาร์พลางยกยิ้มเมื่อเห็นสภาพอิดโรยเพื่อนสนิท"มึงยังไม่เลิกตามน้องเขาอีกเหรอวะไอ้ชาร์ล" คริสเตียนถามด้วยความสงสัยเพราะพวกเขารู้ว่าทุกวันชาร์ลจะไปซุ่มดูอลินดา"....." ชาร์ลเดินผ่านหน้าเพื่อนไป และหยิบเบียร์ในตู้เย็นขนาดเล็กก่อนกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงานตัวเอง เขาจัดการกระดกเบียร์เข้าปากอึกใหญ่"เมียไม่ได้ทิ้งก็เหมือนเมียทิ้งมันเป็นแบบนี้เองสินะ""แต่ถ้ากูเข้าไปเจอแบบนั้นคงทิ้งเหมือนน้องลินนั่นแหละ คนเหี้-อย่างมันต้องโดนแบบนี้

พิษรักมาเฟีย : ตอนที่ 64ฉันเดินฉับๆออกมาอยู่ด้านหลังมหาวิทยาลัยโดยที่ลืมไปเลยว่าตัวเองกำลังมีลูกน้อยที่อยู่ในช่วงเฝ้าระวัง ระยะสามเดือนแรกตัวอ่อนจะหลุดง่ายที่สุด พอฉันนึกได้ก็ชะงักฝีเท้าลง พลางก้มดูหน้าท้องตัวเอง ดวงตากลมโตมองซ้ายมองขวาไม่เห็นเขาตามมาก็รู้สึกโล่งอก ที่ฉันยืนอยู่ไม่ค่อยมีผู้คนพลุกพล่าน ส่วนใหญ่คนจะไปอยู่ในมหาวิทยาลัยกันหมดแล้ว แต่พอหนีเขาออกมาตรงนี้กลับรู้สึกว่าตัวเองหายใจสะดวกขึ้น ไม่แออัดเหมือนข้างใน"วันนี้เหนื่อยหน่อยนะตัวแสบของแม่ พรุ่งนี้เราจะได้กลับไปหาตากับยายแล้วนะลูก เราจะได้กลับไปอยู่ในที่ที่เราควรอยู่""ลิน"เสียงเรียกที่คุ้นหูทำให้ฉันสะดุ้งโหยงและรีบหันไปยังต้นเสียงที่เรียกชื่อฉัน ดวงตากลมโตวูบไหวเมื่อเห็นคนตรงหน้า"ทิวา" ทุกทีฉันจะดีใจเมื่อเห็นเพื่อนสนิท แต่ครั้งนี้ความรู้สึกที่ฉันมีต่อทิวามันเปลี่ยนไปหมดแล้ว และรอยยิ้มที่ทิวาส่งมาหาฉันมันเหมือนกับคืนนั้น คืนที่เธอเป็นทิวาคนที่ฉันไม่รู้จัก"ทำไมทำหน้าตาตกใจขนาดนั้นล่ะ ไม่ดีใจเหรอที่เจอเรา" ทิวาเดินเข้ามาใกล้เพื่อนสาวเรื่อยๆ แต่อลินดากลับก้าวถอยหลังออกไป ริมฝีปากอวบอิ่มถูกเคลือบด้วยลิปสติกสีแดงเพลิงฉีกยิ้

พิษรักมาเฟีย : ตอนที่ 66ภายในห้องพักฟื้นร่างบางที่กึ่งนั่งกึ่งนอนกำลังทอดสายตาออกไปอย่างเหม่อลอย ฉันนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ พลางใช้มือลูบหน้าท้องตัวเองเบาๆ ความทรงจำครั้งสุดท้ายคือทิวากำลังจะลั่นไกปืนใส่ฉัน แต่ด้านหลังของทิวามีเทเลอร์กำลังเล็งปืนใส่เธอเช่นกัน หลังจากนั้นทุกอย่างก็ดับไปแกร่ก ครืด...เสียงประตูเปิดออกพร้อมกับสามหนุ่มทยอยเดินกันเข้ามาในห้อง เทเลอร์กับจัสตินเดินเข้ามาหาอลินดา ส่วนชาร์ลยืนมองเธออยู่ห่างๆ เพราะรู้ว่าเธอไม่อยากให้เขาเข้าไปใกล้"คิดอะไรอยู่""ขอถามได้ไหมว่าหลังจากลินเป็นลมไปแล้วเกิดอะไรขึ้น"ทุกคนที่อยู่ในห้องนั้นนิ่งเงียบไปชั่วขณะ ก่อนที่จัสตินจะพยักหน้าให้กับเทเลอร์เพื่อตอบคำถามของเธอ"ทิวาตายแล้ว พี่คงยอมไม่ได้ถ้าทิวายิงลินกับหลาน มันคือสิ่งที่พี่ต้องทำโดยที่ไม่มีทางเลือกอื่น"ฉันนิ่งไปกับคำตอบของเทเลอร์ ถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้จะทำให้ฉันเลิกคบกับทิวา แต่มันก็อดใจหายไม่ได้ที่รู้ว่าจุดจบของเธอเป็นแบบนี้ วันนั้นฉันเห็นแววตาของทิวาขัดกับการกระทำของตัวเอง ต่อให้การกระทำของเธอช่างโหดร้ายสำหรับฉัน แต่แววตาเธอกำลังเศร้าหมอง เหมือนเธอรู้อยู่แล้วว่าจุดจบของตัวเ