Semua Bab Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย...อย่าท้าทายกัปตัน: Bab 121 - Bab 130

ฉันรถติดกับพี่ฮาวายบนทางด่วน มาถึงตอนนี้ก็ร่วมชั่วโมงแล้วที่ฉันนั่งคุยไปร้องไห้ไป ฉันไม่คิดเลยว่าจะมีวันนี้อีก เพราะตั้งแต่พี่ฮาวายหายไปไม่ติดต่อมา ฉันก็คิดมาตลอดว่า..พี่เขาโกรธพวกเรามาก โกรธจนไม่อยากข้องเกี่ยวอะไรกันอีกแต่เรื่องนี้ฉันไม่โทษใคร ฉันแค่น้อยเนื้อต่ำใจที่เกิดเป็นลูกเมียน้อยเท่านั้น ลูก

"พี่ฮาวายไงไทเป พี่ฮาวายเองครับ^^" พี่ฮาวายยิ้มจนตาหยี ฉันกลัวว่าไทเปจะทำอะไรมิดีมิร้าย..จึงเดินไปใกล้ๆน้องและรีบสวมเสื้อคลุมให้ ตอนนี้ร่างบางกำลังยืนจ้องพี่ฮาวายน้ำตาคลอ ริมฝีปากที่ปิดสนิทสั่นระริก..เหมือนมือทั้งสองของเธอ"กลับมาทำไม? พี่ทิ้งไทเปไปแล้วนี่ ไม่รักไทเปแล้วนี่" มือฉันที่จับผมไทเปทัดหูล

"ไม่เป็นไร..ดูแลแฟนแค่นี้ สบาย^^" สายตาที่มองมาฉันเห็นมันส่อแววเศร้า เชนคงจะเหนื่อยมากจริงๆ"อดทนนะเชน พี่ฮาวายกลับมาแล้วไทเปดีขึ้นชัวร์^^""อื้ม ขนาดวันแรกเรายังรู้สึกได้เลย กัปตันต้นไม้คงบอกเจแปนแล้วสินะว่าไปเจอเรามา""ใช่..เขาบอกแล้ว เชนเรื่องที่ผ่านมาน่ะช่างมันเถอะนะ ตอนนี้โฟกัสที่ไทเปดีกว่า เรา

พอบรีฟงานเสร็จ..ฉันก็เดินไปประจำครัวหน้าก่อนเลย เลือกครัวหน้าแบบนี้มันต้องได้เจอกันซึ่งๆหน้าบ้างล่ะ เฮ้อ..ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้พอรับผู้โดยสารขึ้นเครื่อง Take offเสร็จ ฉันก็เตรียมของเสริฟ์ เครื่องบินลำนี้เป็น A380 ลำใหญ่สองชั้น Economy Class จะเหมาชั้นหนึ่งรวมคอมฟอร์ทโซนหรืออะไรก็ว่ากันไป แต่แบ่งชนชั้

ถึงเซ็กส์ในห้องน้ำจะเกรี้ยวกราด แต่กัปตันก็แลนด์ได้นิ่มมาก ไม่อยากจะเชื่อ..มีผู้โดยสารปรบมือชมเขาด้วยเรามาถึงตามเวลาท้องถิ่นก็เย็นพอดี หลังจากยืนไหว้และยิ้มส่งผู้โดยสารจนเหงือกแห้ง พี่นาเดียร์ก็ลงจากชั้นสองมาควงแขนฉันลากกระเป๋าออกไปส่วนกัปตันต้นไม้เขาก็เดินคุยกับนักบินผู้ช่วยมาห่างๆ ฉันเหลือบมองเข