Lahat ng Kabanata ng Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย...อย่าท้าทายกัปตัน: Kabanata 11 - Kabanata 20

เมื่อถูกเขาบรีฟงาน บอกสภาพอากาศระหว่างเส้นทางและปลายทาง เราก็ทยอยแนะนำตัวกัน ฉันจึงรู้ว่าเขา คือกัปตัน ต้นไม้ ส่วนกัปตันที่นั่งซึมมีรอยฝ่ามือบนหน้าเขาชื่อ ไคล์ ฉันแอบได้ยินแอร์หลายคน ซุบซิบกรี๊ดใหญ่ แต่กัปตันไคล์นั่งนิ่งไม่มองหน้าใครเลย พระแม่คงคา พระแม่ธรณี เทพพระเจ้าธอร์ ไฟลท์นี้ฉัน

“คุณคิดว่า ผู้ชายคนนั้น จะทำให้คุณยิ้มได้ไหมคะ” “ค่ะ เขาเป็นคนเดียว ที่ทำให้ฉันรู้สึกอยากยิ้ม” “ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ” ฉันหลุดจากภวังค์ทันที เมื่อพยาบาลสาวข้าง ๆ เธอจับไหล่ ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นเดินเข้าไปหาหมอที่อยู่ข้างใน แล้วยื่นที่อัดเสียงกับเอกสารให้เขา

“หนูพูดจริง ๆ นะแม่ หนูชอบไคล์” แม่กวักมือให้ฉันส่งยาดมให้ ก่อนที่จะนั่งลงข้าง ๆ ทั้งสูดยาดม ทั้งนวดขมับ เบื่อจริง ๆ พอพูดตรง ๆ ก็จะเป็นลมเป็นแล้ง “บอกตรง ๆ นะ แม่ไม่รู้มาก่อนว่าใบไม้ชอบไคล์ รู้แต่ว่าไคล์น่ะชอบใบไม้” ห้ะ! “ทำ

หลังจากเครื่องแลนด์ฉันก็รอผู้โดยสารลงจากเครื่องจนหมด ฉันไม่มีอารมณ์ยิ้มแป้นยกมือไหว้ใคร แต่ยังไงต้องฝืน ฉันอึดอัดมาก ถึงเรื่องที่ฉันโดนเมื่อคืนมันจะสอดใส่ได้ไม่สุด แต่ผู้หญิงที่ไม่เคยแม้กระทั่งช่วยตัวเองแบบฉัน มันเจ็บเจียนตายจริง ๆ หลังจากผู้โดยลง ฉันก็เขย่งดึงกระเป๋าลงจากที่เก็บสัมภา

คานะ: อ้าว ถ้าพี่ไคล์ยังไม่มีอยากมีเมียล่ะ แสดงว่าเราคลุมถุงชนนะแม่ ป้าสวย: คลุมแล้วไง เราได้เลือกพี่สะใภ้เอง แม่กลัวพี่ไคล์เลือกมา มันจะไม่เป็นผู้ไม่เป็นคนน่ะสิ พี่ใบไม้พี่ไคล์ก็ชอบนะ เขาไม่ขัดหรอก แม่: ลูกฉันก็ไม่ใช่คนเท่าไหร่ แต่ใจถึงและรักจริง ฉัน: เอ