All Chapters of BAD ENGINEER ถ่านไฟเก่าวิศวะ : Chapter 1 - Chapter 10

นิยาย โดย ballamira ⚠️ Trigger Warning ⚠️ Dirty Talk (การใช้คำพูดหยาบโลน), Blood (เลือด), Violence (ความรุนแรง), Mental Abuse (การทำร้ายจิตใจ), Profanity (คำหยาบคาย), Yandere (ตัวละครมีอาการหึงหวงอย่างรุนแรง และปรารถนาที่จะครอบครองอีกฝ่าย), ก้ำกึ่ง Dubious Consent (การมีเพศสัมพันธ์โดยที่ฝ่ายหนึ่งไม่มีสติสัมปชัญญะครบถ้วน) BAD ENGINEER | ถ่านไฟเก่าวิศวะ ( แบดซ์ x กอหญ้า ) ‘เขา’ และ ‘เธอ’ คือแฟนเก่าที่กลับมาเจอกันอีกครั้งในฐานะ เฮดว๊ากและรุ่นน้องปีหนึ่ง… แบดซ์ อคิรา เทวพรวิพรหม 🇹🇭 วิศวะเครื่องกล ปี 3 ( เฮดว๊าก ) ลูกชายเพียงคนเดียวของผู้พิพากษาชื่อดังและ ท่านผู้หญิง ศีรสกุล เทวพรวิพรหม ตระกูลที่รํ่ารวยติดอันดับต้น ๆ ของโลก นิสัยค่อนข้างเอาแต่ใจ เจ้าคิดเจ้าแค้น จำฝังใจ กอหญ้า กรกนก วรนัฐตยา 🇹🇭 วิศวะเครื่องกลปี 1 พ่อแม่เสียตั้งแต่เด็ก เธออาศัยอยู่กับคุณยายเพียงสองคน กอหญ้าไม่สู้คน กลัวแฟนเก่ายิ่งกว่าผี นิสัยขี้กลัว ยอมแบดซ์ทุกอย่างเพราะกลัวมาก หุ่นซ่อนรูป บุคลิกน่ารัก เรียบร้อย ·٠•●♥ ♥●•٠· •♥•*•♥ ·•●ﾞ❤ “กอหญ้าอยากให้พี่ลืมมันไป แล้วทำเหมือนว่าเราไม่เคยรู้จักกัน ดะ…ได

2กลิ่นหอมที่คุ้นเคยในขณะที่แบดซ์กำลังพูดอยู่นั้นสายตาของเขาก็คอยเหลือบมองมาที่กอหญ้าเป็นระยะและทุกครั้งที่มีสายตาคู่นั้นมองมาเธอก็แทบอยากจะมุดแผ่นดินหนีแต่ก็ไม่สามารถทำแบบนั้นได้เพราะหน้าที่ของรุ่นน้องปีหนึ่งคือต้องทำกิจกรรมให้ครบเท่านั้นถึงจะผ่านเข้าไปเรียนได้ หากไม่ผ่านการเข้ากิจกรรมรับน้องก็ไม่สามารถเข้าไปเรียนในมหาลัยแห่งนี้ได้ ซึ่งการรับน้องในแต่ละรุ่นจะแตกต่างกันออกไปว่ารุ่นไหนจะจัดกิจกรรมยังไง ส่วนของปีนี้เท่าที่กอหญ้าจับใจความได้ทุกคนจะถูกแบ่งกลุ่มกันใหญ่ ๆแล้วแยกย้ายกันกลับไปเพื่อจะเก็บข้าวของมานอนค้างที่มหาลัยตลอดระยะเวลาหนึ่งสัปดาห์เพื่อเตรียมซ้อมเชียร์และกิจกรรมยิบย่อยต่าง ๆ“เข้าใจที่พวกผมพูดกันใช่ไหม ถ้าเข้าใจแล้วเชิญพวกคุณแบ่งกลุ่มกลุ่มละยี่สิบคนได้ตามความต้องการ หลังแบ่งกลุ่มเรียบร้อยรบกวนส่งรายชื่อมาให้ผมด้วย” สิ้นเสียงพูดของเฮดว๊ากอย่างแบดซ์เหล่ารุ่นน้องปีหนึ่งก็ต่างขานรับกันเป็นอย่างดีแล้วไม่นานทุกคนก็ต่างพากันจับกลุ่มกัน ส่วนกอหญ้าก็ยืนงงอยู่ เธอไม่รู้ว่าตอนนี้ควรทำตัวยังไง ต่างจากแบดซ์ที่เดินห่างออกมาจากลานเกียร์พร้อมกับนั่งลงตรงม้าหินอ่อนใต้ร่มไม้พร้อมกับเหล่าก

4ไม่ชอบคำเตือน : มีเนื้อหาด้านพฤติกรรมที่รุนแรง อาทิ บุหรี่จี้ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ( หากรับไม่ไหวให้เลื่อนผ่านตอนนี้ก่อนค่ะ )———————————————————17.00 น.ตกเย็นในวันเดียวกันกอหญ้าก็กลับมารวมตัวกันที่คณะอีกครั้ง คราวนี้พวกรุ่นพี่ก็แนะนำที่พักกัน ซึ่งที่พักก็คือตึกของคณะวิศวะ ห้องหนึ่งสามารถนอนกันได้หลายคนแต่ด้วยความง่ายของการแบ่งสมาชิกในแต่ละห้องเลยเอาตามจำนวนของกลุ่มที่แบ่งกันก่อนหน้า และแน่นอนว่าห้องของกอหญ้าก็มีกันแค่สิบคนเลยทำให้ภายในห้องค่อนข้างกว้างกว่าห้องอื่นและมีพื้นที่มากกว่าเดิม ส่วนพวกห้องนํ้าก็จะเป็นตามตึกที่มีประจำทุกชั้นหรือจะเป็นห้องนํ้าข้างล่างตึกที่ต้องเดินห่างออกไปหน่อย“กิจกรรมของวันนี้มีอะไรบ้างอ่ะ” นินิวเอ่ยถามในขณะที่เธอกำลังขนของออกจากกระเป๋าเดินทางของตนเองอยู่“เห็นบอกในไลน์กลุ่มกันมีแค่ทำป้ายแสตนเชียร์กับป้ายชื่อนะ นอกนั้นก็ไม่มีอะไรแล้ว” เมษาพูด“กำหนดเหลืออีกสิบนาที ทางที่ดีไปรวมตัวก่อนเวลานัดจะดีกว่า” คราวนี้เป็นควีนที่ตอบพลางก้มมองนาฬิกาข้อมือของตนเองไปด้วย ส่วนกอหญ้าก็นิ่งฟังเพราะเธอเอาแต่คิดเรื่องข้อความนั้น ว่าตกลงแล้วใครกันแน่ที่เป็นคนส่งมาใช

6ครั้งนี้แค่เตือน NC++(TW : ความรุนแรง , ข่มเหง )—————————————————-
 หมับ…!มือหนาคว้าหมับเข้าที่เรียวแขนเล็กก่อนจะกระชากร่างบอบบางเข้ามาใกล้ตนเอง ทำเอาร่างเล็กปลิวไปตามแรงกระแทกกระทบกับอกแกร่งอย่างแรงจนเธอรับรู้ได้ถึงความเจ็บ กอหญ้าอยู่ในชุดนอนกางเกงขายาวและทับด้วยเสื้อคลุม เสื้อตัวข้างในที่สวมอยู่เป็นสายเดี่ยวสีขาวรัดรูป ใบหน้าเรียวใสเริ่มเบ้ด้วยอาการหวาดกลัวแล้วไม่นานคางมนก็ถูกบีบด้วยมือหนาก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาจะก้มลงประกบจูบกับเธอ แบดซ์สอดลิ้นเข้ามาในโพรงปากนุ่มแล้วกวาดเลียชิมความหวานอย่างมูมมามฟันคมก็คอยกัดกลีบปากบางไปด้วยเมื่อลิ้นนุ่มพยายามผลักไสตน“อ…อื้อ!” กอหญ้าครางประท้วงในลำคอกำปั้นน้อย ๆ ยกทุบอกแกร่งก่อนที่ร่างเล็กจะถูกผลักให้นอนราบบนโซฟาแล้วตามด้วยร่างหนาที่ตามเข้าไปดูดเลียริมฝีปากของเธออย่างป่าเถื่อนและดุดัน การกระทำรุนแรงของแบดซ์ทำให้กอหญ้ารู้สึกเจ็บปวดกลีบปากไม่น้อย มันรู้สึกระบมและปวดไปหมด“อย่าทำแบบนี้ค่ะ ฮึก!…อย่า” เมื่อกลีบปากเป็นอิสระกอหญ้าก็พยายามร้องขอคนตรงหน้า มือของเธอยังคงจับอยู่ที่คอเสื้อของแบดซ์ กลีบปากสีหวานบวมเจ่อจากการถูกดูดเม้มอย่างรุนแรง“เธอขอร

8น้องเฟรชชี่เสียงรถจักรยานยนต์รุ่น ducati panigale v4s คันสีแดงดำขับเคลื่อนเข้ามาจอดยังหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ซึ่งเป็นที่พักอาศัยของครอบครัวแบดซ์ ในรอบหลายเดือนแล้วที่เขาไม่ได้กลับมาเพราะชายหนุ่มไม่ค่อยอยากกลับมาสักเท่าไหร่นัก เนื่องจากถูกกดดันจากครอบครัวในเรื่องของการใช้ชีวิตและการหาคู่ แต่ในวันนี้เป็นวันเกิดของท่านผู้หญิง ศีรสกุล เทวพรวิพรหม ที่มีศักดิ์เป็นแม่ แบดซ์เลยยอมมา แต่กลับไม่มีของขวัญติดไม้ติดมือมาเลยแม้แต่ชิ้นเดียว“คุณชายเชิญข้างในค่ะ คุณหญิงกับคุณผู้ชายรออยู่” แม่นมอย่าง ‘อรนุช’ ที่คอยยืนต้อนรับแขกอยู่หน้าประตูทางเข้าบ้านเอ่ยเชิญ แบดซ์เป็นลูกชายคนเดียวของศีรสกุลและพันเชษเขาจึงถูกยกย่องเป็นถึงคุณชายของตระกูล“ผมฝากดูรถด้วย” แบดซ์เอ่ยตอบเพียงเท่านั้น มือหนาถอดหมวกกันน็อกออกแล้วฝากไว้กับแม่นมก่อนจะก้าวเดินเข้ามาภายในงาน บนร่างกายสวมชุดที่ไม่ได้ดูเหมาะสมกับงานวันเกิดของคนเป็นแม่สักเท่าไหร่“ดะ เดี๋ยวค่ะคุณชาย” ไม่ทันที่อรนุชจะได้เอ่ยเรียกร่างสูง แบดซ์ก็เดินกลืนหายไปกับแขกภายในงานแล้วชายหนุ่มไม่ได้สนใจสายตาที่มองตามหลังตนเองมาแม้แต่น้อย เป้าหมายของเขาคือคนเป็นแม่ที่ยืนคุยกับแ