Semua Bab ลุงขา หนูอยากเป็นเมียลุงจังเลย : Bab 11 - Bab 20

ณ หมู่บ้านร่มไม้ จังหวัดหนึ่งทางภาคกลางเดือน ปีนี้มีอายุ 19 ปีแล้ว เธอกำลังเรียนอยู่มหาลัยปีหนึ่งในกรุงเทพ แต่เพราะช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมเธอจึงกลับมาพักผ่อนยังบ้านที่ต่างจังหวัดบ้านของเดือนเป็นบ้านสวน ตัวบ้านทำจากไม้ทั้งหมดอีกทั้งยังเป็นบ้านไม้ใต้ถุนสูง บรรยากาศของต่างจังหวัดอบอวลไปด้วยกลิ่นดินใบหญ้า ให้ความรู้สึกสดชื่นต่างจากกรุงเทพอย่างลิบลับวันนี้เดือนสวมเสื้อยืดสีขาวบาง ไม่ใส่ชั้นใน และใช้ผ้าถุงพันเอวแทนการใส่กางเกงขาสั้น เรือนผมของเจ้าหล่อนหอมกลิ่นแชมพูสมุนไพรของสาวต่างจังหวัด เธอกำลังนั่งซักผ้าอยู่ใต้ถุนบ้านคนเดียว เพราะใส่ผ้าถุงจึงเผยให้เห็นขาเรียวยาวขาวจนแสงแดดสะท้อนวับวาบเดือนคนสวยปิดเทอมกลับบ้านมาได้ไม่กี่วันก็เจอ “ลุงชิต” เพื่อนพ่อที่เคยอุ้มเธอตอนเด็ก ลุงชิตเป็นชายวัยสี่สิบห้าปี แต่กลับยังดูดีเหมือนผู้ชายอายุสามสิบ แกเป็นหนุ่มโสดไม่มีเมีย และยังชอบมากินเหล้ากับพ่อของเดือนทุกเย็นแม้ลุงชิตจะเคยอุ้มเดือนตอนเด็กอยู่บ่อยครั้ง แต่วันนี้เธอโตขึ้นแล้ว อีกทั้งยังหุ่นสวยอวบอั๋น ผิวขาวอมชมพู หน้าหวานและใจเธอก็เริ่มจะซุกซนกว่าที่ใครจะคาดคิดหลังจากซักผ้าเสร็จแล้ว เดือนก็นำผ้าไปต

แสงแดดตอนสายส่องลงตรงกลางทุ่งเสียงจักจั่นดังระงมผสมผสานกับกลิ่นดิน กลิ่นหญ้าที่ลอยคลุ้งไปทั่วผืนนา เดือนนั่งพักใต้ต้นข่อย เม็ดเหงื่อผุดขึ้นที่ซอกคอของหญิงสาว ใบหน้าสวยขึ้นสีแดงเพราะแดด ผ้าถุงของเธอถลกขึ้นถึงต้นขา หน้าอกที่ไม่มีเสื้อในขยับขึ้นลงตามลมหายใจ“เหนื่อยมั้ยลูก?”ลุงชิตเดินเข้ามามือข้างหนึ่งถือฟ่อนหญ้า อีกข้างยกแก้วน้ำขึ้นดื่ม แล้วส่งแก้วน้ำนั้นให้เดือน เดือนรับมาดื่มและมองเขาด้วยสายตายั่วยวน“เหนื่อยนิดหน่อยค่ะ แต่ร้อนข้างในมากกว่า”“ร้อนอะไร?”“ตรงนี้ค่ะ”เธอยื่นมือของตนเองไปจับมือของลุงชิต แล้วเอามาวางลงตรงกลางหว่างขาของตัวเอง ตอนนี้ผ้าถุงของเดือนเริ่มแฉะจนแนบติดไปทั้งแถบ“โอย เดือน”เสียงลุงชิตต่ำพร่า เมื่อสัมผัสถูกนาผืนน้อยของเดือนเข้า“ลุงเคยเลียหนูใต้ถุนบ้านแล้วว”เดือนเอ่ยอย่างยั่วยวน พร้อมกับเอามือลูกชิดมาสัมผัสของลับตนไม่หยุด“แต่หนูอยากให้ลุงมาเลียใต้ต้นข่อยบ้าง เสียงจักจั่นช่วยกลบเสียงครางได้ค่ะ”ลุงชิตมองเดือนก่อนจะยิ้มออกมา เขาไม่พูดพร่ำทำเพลงก็โยนฟ่อนหญ้าทิ้งลงไปกับพื้นดิน ก่อนจะยื่นมือดันตัวเดือนให้นอนหงายลงไปบนผ้าสาลูผืนเล็กที่เธอปูไว้พักเท้า ผ้าถุงถูกถลกขึ้

เช้าวันต่อมาหลังจากกลับมาจากตลาด เดือนก็นั่งรับลมอยู่ข้างโอ่งน้ำหลังบ้าน เพราะอากาศร้อนอบอ้าวทำให้กลิ่นเหงื่อจากแดดยังติดอยู่ตามผิวจนเสื้อตัวบางแนบกับกายสาวจนเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งได้ชัดเจนลมเย็นพัดเอากลิ่นใบตอง กลิ่นฝน และกลิ่นกายผู้หญิงสาวลอยคลุ้งลุงชิตกำลังเดินเข้ามาพร้อมขันน้ำ เขากำลังจะตักขึ้นมาอาบ แต่พอเห็นเดือนนั่งอยู่ริมโอ่งก็ชะงักไปในทันที ก่อนจะเอ่ยถาม“มานั่งทำอะไรตรงนี้?”“รอลุง”“รออาบน้ำ?”“รอให้ลุง ‘ปล่อย’ ข้างในหนูอีกค่ะ”สายตาของเดือนยั่วยวนอย่างไม่ปิดบัง อีกทั้งเจ้าหล่อนยังแกล้งถลกผ้าถุงขึ้นมาจนเห็นขาอ่อนขาวนวลเนียนจนลุงยอดถึงกับกลืนน้ำลายลงคอแทบไม่ทัน เขาวางขันลงทันใด ก่อนจะเดินเข้าไปนั่งข้าง ๆและดึงตัวเธอเข้าใกล้ และเอ่ยกระซิบที่ข้างหูของเดือนอย่างแผ่วเบา“แน่ใจนะลูก หนูไม่กลัวท้องเหรอ?”“แน่ใจค่ะ หนูไม่กลัวท้อง เพราะถ้ามีลูกหนูก็อยากให้ลูกเรียกลุงเป็นพ่อ”ลุงชิตเมื่อฟังที่เดือนเอ่ยจนจบก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย เขาไม่พูดอะไรอีกแต่กลับเข้ามาก่อนแล้วจึงดันตัวเธอให้นอนราบลงไปบนพื้นหญ้าข้างโอ่งน้ำใบใหญ่เขาเริ่มจูบต้นคอของเธอแล้วจึงใช้แลบลิ้นเลียไล่ลงมาตามซอกอกแล้วลากลิ้นผ่า

คืนนี้มีลมแรง เสียงต้นกล้วยข้างยุ้งข้าวเสียดสีกัน ดังเป็นจังหวะชวนสยิว เดือนนัดกับลุงชิตเอาไว้ที่เรือนไม้เก่าๆหลังบ้าน หญิงสาวมาถึงก่อนเวลาเธอไม่ได้นั่งรอเฉย ๆแต่จัดการเตรียมเชือกฟางเส้นหนึ่งมัดเสาไม้กลางห้องเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เมื่อเตรียมทุกอย่างพร้อมสรรพเธอก็ทิ้งกายนั่งลงที่แคร่ไม้กลางห้องพร้อมกับยกมือขึ้นลูบแขนตนไปมาคืนนี้หนาวเหลือเกินไม่นานนักก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังแว่วมา เดือนจ้องประตูด้วยความตื่นเต้น ไม่นานก็เห็นว่าเป็นลุงชิตที่เปิดประตูเข้ามา เดือนที่เห็นว่าคนที่เธอรอมาถึงแล้วก็รีบส่งยิ้มเย้ายวนไปให้เขาทันที“รีบเข้ามาสิลุง หนูมีอะไรจะ ‘ให้’”“อะไรของหนูอีกล่ะ”ลุงชิตหัวเราะเบาๆ และเร่งฝีเท้าก้าวเดินเข้ามาในห้องไม้ สิ่งที่เห็นทำเอาเขาเริ่มมีอารมณพลุ่งพล่านขึ้นมาคืนนี้เดือนใส่แค่ผ้าถุงพันอกเอาไว้หลวมๆ ในมือสาวเจ้าถือเชือกเอาไว้เส้นหนึ่ง พร้อมกับกวักมือเรียกชุงชิตให้รีบเข้าไปหา“มาเร็ว คืนนี้หนูจะมัดลุงไว้กับเสา แล้วหนูจะเป็นฝ่ายทำให้ลุงน้ำแตกเอง”ลุงชิตเมื่อได้ฟังก็หัวเราะในลำคอ แล้วจึงเอ่ยกับเดือนอย่างท้าทาย“อย่าทำเป็นเล่นไปนะเดือน ถ้าลุงน้ำไม่แตก เดือนจะไม่ได้นอน”“ไม่ต้อ

ค่ำวันนั้นลมหนาวพัดโชยมาก่อนฝนแรกจะตก ยิ่งทำให้บรรยากาศขอชนบทยิ่งหนาวเย็นเพิ่มขึ้นมาอีกใต้ถุนบ้านของเดือนตอนนี้มีวงเหล้าเล็ก ๆ ตั้งอยู่ข้างยุ้งข้าว เพื่อนพ่อ 2-3 คนมานั่งกินเหล้าขาวด้วยกันด้วยกัน หัวข้อที่คุยกันวนอยู่ที่เรื่อง “มีเมียใหม่รึยัง?”แล้วเสียงแซวลุงแบนก็ดังขึ้น“ไอ้ชิตเอ๊ย... ไอ้ที่มึงกินอยู่ทุกวันน่ะ มันเหล้าขาวนะเว้ย ไม่ใช่เมีย มึงหาเมียสักคนสิวะ!”ทั้งวงหัวเราะแต่ลุงชิตกลับนิ่งสีหน้าเรียบ ก่อนจะเอ่ยตอบอย่างไม่ใส่ใจ“อยู่คนเดียวก็ดีอยู่แล้ว จะเมียไปทำไมวะ”ตรงมุมหนึ่งใต้ต้นกล้วยเดือนกำลังยืนมองลุงชิตอยู่เธอได้ยินทุกคำที่เขาพูด มือที่ถือขันน้ำแน่นจนข้อนิ้วซีดขาว หัวใจของหญิงสาวเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งไม่ใช่เพราะโกรธคนแซวแต่เพราะ...เธออยากได้คำตอบจากลุงชิตด้วยตัวเองจวบจนเวลาล่วงเลยมาจนถึงกลางดึก วงเหล้าก็แยกย้ายบ้านใครบ้านมัน ลุงชิตกำลังนั่งเก็บขวดเหล้าที่วางระเกะระกะอยู่บนพื้น เมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นว่าเดือนกำลังเดินเข้าหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเขา ใบหน้าของเธอเรียบเฉยแต่ดวงตากลับเต็มความเศร้า“เมื่อกี้...ลุงพูดอะไร”“พูดอะไรลูก”เดือนเม้มริมฝีปากแน่น ก่อนจะเอ่ย“เรื่องที่เขาถา