All Chapters of บ่วงรักคนไร้ใจ: Chapter 1 - Chapter 10

สายชล.."อ้าวเธอมาทำความสะอาดเหรอ" พอฉันเปิดประตูออกไปก็เจอเข้ากับเมย์แฟนสาวคนล่าสุดของไฟเข้าพอดีหน้าประตู"อื้มมมใช่เรามาทำความสะอาดน่ะ""แล้วคอเธอไปโดนอะไรมาทำไมมันแดงเหมือน.." ฉันรีบเอามือปิดคอตัวเองทันทีเพราะรู้ว่ามันมีรอยอะไรและใครเป็นคนทำ"เอ่อคือเราโดนแมลงกัดน่ะเราแพ้แมลงมันก็เลยแดงแบบนี้" ฉันต้องโกหกแฟนของไฟเพราะฉันคงบอกความจริงไม่ได้หรอกว่ารอยแดงที่เธอเห็นมันคือรอยดูด"นึกว่าโดนแฟนดูดคอมาซะอีก""มะ ไม่ใช่หรอกเราไม่มีแฟน""ไม่มีแฟน?? ""อื้มม""แล้วไหนไฟบอกว่าเธอมีแฟนแล้ว""ไฟบอกเหรอว่าเรามีแฟน""อื้มใช่เขาบอกว่าเธอน่ะมีแฟนแล้วเพราะแบบนี้ฉันถึงไม่คิดอะไรมากเลยเวลาที่เธอมาทำความสะอาดห้องของไฟตอนที่ฉันไม่อยู่ สรุปยังไงเธอมีหรือไม่มีแฟนน่ะ" น้ำเสียงที่เริ่มเปลี่ยนไปเหมือนจะหาเรื่องของแฟนสาวของไฟทำให้ฉันต้องหาทางออกโดยการโกหก"คือเรากับแฟนตอนนี้ทะเลาะกันน่ะแต่ตอนนี้เขากำลังตามง้อเราอยู่""งั้นก็รีบๆ ใจอ่อนซะล่ะเพราะฉันไม่อยากหาแม่บ้านใหม่""อื้มม งั้นเราไปก่อนนะ"ฉันถอนหายใจโล่งขึ้นมาทันทีเมื่อเดินออกมาจากห้องของไฟ ฉันมองดูเวลาตอนนี้มันสี่โมงเย็นแล้วฉันจะต้องไปหายายที่โรงพยาบาลก่อ

สายชล....ย้อนกลับไปเมื่อสามปีก่อนตอนนั้นฉันเรียนอยู่ปีหนึ่งซึ่งเป็นมหาลัยที่ดีที่สุดและแพงที่สุดแต่ถามว่าทำไมฉันถึงได้มาเรียนที่นี่ก็เพราะฉันโชคดีได้ทุนเรียนฟรียังไงล่ะทุนที่ได้ก็คือทุนเรียนฟรีแต่ยากจนถามว่าอายไหมกับทุนที่ได้รับฉันจะอายทำไมเพราะมันทำให้ฉันได้เรียนต่อตามที่ใจหวังเพราะถ้าให้จ่ายเองฉันคงไม่มีปัญญาจ่ายหรอกค่าเทอมเป็นแสน แต่ในความโชคดีก็มีความโชคร้ายเพราะที่นี่ฉันไม่มีเพื่อนคบเลยแม้แต่คนเดียวเพราะทุกคนรู้ว่าฉันเป็นนักเรียนทุนฐานะยากจนเพื่อนร่วมคณะของฉันแต่ละคนก็เป็นลูกคุณหนูเป็นไฮโซกันทั้งนั้นทุกคนใช่ของดีราคาแพงไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้ากระเป๋ารองเท้ามือถือซึ่งล้วนแล้วแต่มีราคาแพงหลักหมื่นหลักแสนซึ่งฉันคงไม่มีปัญญาไปซื้อตามหรอกแค่ทุกวันนี้มีกระเป๋าใส่สมุดหนังสือไปเรียนก็ดีแค่ไหนแล้วส่วนมือถือฉันฉันก็ใช้รุ่นเก่าๆ ไม่ได้วิ่งตามกระแสขอแค่โทรเข้าโทรออกได้ก็บุญแล้วและในช่วงที่เราต้องทำรายงานกลุ่มก็ทำให้ฉันได้สนิทกับไฟทั้งที่ก่อนหน้านี้เราสองก็เคยเจอกันบ้างเพราะเราเรียนคณะเดียวกันแต่เราไม่เคยคุยกันเขาไม่เคยสนใจฉันเลยหรืออาจจะเรียกได้ว่าเขาไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่ามีฉันอยู่ตรงนี้ซึ่งมันก็

อัคนีตอนนี้ผมกำลังนั่งดื่มกับไอ้น็อตอยู่ที่ผับ"คุยไปยิ้มไปเหมือนเด็กหนุ่มเพิ่งเคยคุยกับสาวเลยนะมึง" ผมโดนไอ้น็อตแซวหลังจากวางสายจากชลไป"เสือก" ผมด่ามันไปคำแต่ดูเหมือนมันจะไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไร"มึงจีบยัยนั่นจริงๆ เหรอวะไอ้ไฟ""อืม""เห้ยเอาจริงดิ""อืม""ผู้หญิงสาวๆ สวยๆ หุ่นเอ็กซ์ๆ มีเข้ามาอ่อยมาให้มึงเลือกตั้งเยอะตั้งแยะมึงคิดยังไงถึงไปจีบยัยชลวะกูไม่เห็นยัยนั่นจะมีอะไรดีเลย""เพราะมึงมองผู้หญิงแค่เพียงรูปลักษณ์ภายนอกไงไอ้น็อต""แปลว่ามึงไปสำรวจภายในยัยชลแล้วงั้นเหรอวะ""ไอ้เหี้ยกูไม่ทำแบบนั้นกับชลหรอกเพราะเธอดีเกินไปที่กูจะทำแบบนั้นได้..ในตอนนี้" ถึงตอนนี้ผมไม่คิดที่จะทำแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าผมจะไม่ทำนี่นา ของแบบนี้มันยังไม่ถึงเวลา"หืมมมม?? ""ก็ตอนนี้กูยังไม่อยากทำเรื่องแบบนั้นกับชลเพราะเธอดีเกินไปบริสุทธิ์เกินไปกูทำไม่ลงว่ะ""แล้วมึงรู้ได้ไงว่ายัยนั่นบริสุทธิ์""กูรู้ของกูก็แล้วกันน่ามึงไม่ต้องเสือกเรื่องของกูให้มาก""แล้วเรื่องคู่หมั้นที่ป๊ากับแม่มึงจัดการให้มึงจะเอายังไง""ก็ไม่เอาไงกูไม่หมั้นซะอย่างใครจะบังคับกูได้""แต่ที่กูรู้ๆ มาว่าที่คู่หมั้นมึงก็แซ่บใช่ย่อยเลยนะเว้ย"

สายชล...ฉันเดินตัวสั่นออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่ไปบังเอิญได้ยินเสียงบางอย่างที่ดังลอดออกมาจากในห้องน้ำในผับ ฉันไม่คิดว่าการมาเข้าห้องผับครั้งแรกของฉันฉันจะมาเจออะไรแบบนี้ แต่ที่ทำให้ฉันช็อคไปมากกว่านั้นก็คือผู้ชายคนนั้นคือไฟ ฉันไม่ได้โง่จนไม่รู้ว่าไฟกับผู้หญิงคนเมื่อกี้ทำอะไรกันข้างในถามว่ารู้สึกยังไงที่เห็นมันเจ็บนะเจ็บอย่างบอกไม่ถูกแต่ฉันก็ไม่สามารถทำอะไรได้มากไปกว่าทำเหมือนไม่รู้สึกอะไร และที่ทำให้ฉันต้องช็อครอบสองก็คือเขาเป็นเจ้าของผับแห่งนี้"ผับนี้เป็นของไฟเธอน่าจะรู้จักเค้าอยู่นะเพราะเค้าเรียนอยู่มหาลัยเดียวกันกับเธอ""ของไฟงั้นเหรอคะ" ฉันตกใจมากเหมือนกันที่รู้ว่าผับนี้เป็นของไฟเพราะตอนที่เราคุยกันฉันไม่เคยถามอะไรเขาเลย แล้วแบบนี้เขาจะรับฉันเข้าทำงานหรือเปล่าในเมื่อเขาเป็นเจ้าของพี่นี่"เธอรู้จักใช่ไหม""ค่ะรู้จักค่ะ""เอาล่ะวันนี้พี่สัมภาษณ์เราแค่นี้ก่อนละกันส่วนจะรับเราเข้าทำงานหรือไม่นั้นพี่ขอคิดก่อนนะไม่น่าเกินสองวันพี่ให้คำตอบ""ขอบคุณพี่โรสมากเลยนะคะงั้นชลลาก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ"หลังจากออกมาจากผับตอนนี้ฉันกลับมาที่โรงพยาบาลอีกครั้งเพราะคุณหมอโทรตามบอกว่าอาการของยายแย่ลงและต

สายชล....."ทำไมมึงพูดหมาๆ แบบนี้วะห๊ะ มึงพูดมาได้ไงว่าไม่มี มึงทำงานสองที่สามที่จะไม่มีเงินได้ไง""ชลต้องเก็บไว้เป็นค่าผ่าตัดยาย""นั่นมันเรื่องของมึงแต่เรื่องของกูก็คือมึงต้องเอาเงินมาให้กูใช้ทุกวันเข้าใจไหม!! ""ไม่เข้าใจ ชลไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อถึงต้องเข้าบ่อนทุกวันทั้งที่พ่อไม่เคยได้เลยชลขอร้องให้เลิกเข้าบ่อนเล่นการพนันจะได้ไหมจ๊ะ""มึงอย่ามาสะเออะสอนกูกูเป็นพ่อมึงมึงเป็นลูกมึงมีหน้าที่หาเงินมาให้กูก็พอกูจะเอาไปทำอะไรก็เรื่องของกู""ถ้าอย่างนั้นชลคงจะหาเงินให้พ่อใช้ทุกวันไม่ได้หรอกจ๊ะเพราะตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับชลก็คือยาย""มึงว่าไงนะอีลูกเวร""พี่จัดการมันเลยมันกล้าพูดแบบนี้กับพี่ได้ยังไงกันพี่ต้องตบสั่งสอนมันนะ""มึงมานี่นังลูกทรพี""โอ๊ย!! พ่อจ๋าชลเจ็บ" ฉันถูกพ่อกระชากผมลากออกมาหน้าบ้านแล้วก็ตบฉันซ้ำจนล้มคว่ำลงไปกองกับพื้นถนน"กูจะเอาเลือดชั่วมึงออกมาอีลูกเวร"เพี๊ยะ!! เพี๊ยะ!! เพี๊ยะ!!"พ่อชลเจ็บ ฮือออ พ่ออย่าฮืออออ" ฉันกราบขอร้องพ่อให้หยุดทำร้ายฉันแต่ดูเหมือนตอนนี้พ่อจะไม่ได้สติตบฉันไม่หยุด"ถ้ามึงไม่หาเงินมาให้กูมึงกับยายตาบอดขี้โรคของมึงมึงก็ไสหัวไปจากบ้านกู ไป๊!!! ""