MALAMIG ang simoy ng hangin na dumadampi sa pisngi ni Mira. Ang alat ng dagat ay sumasabay sa amoy ng matamis na vanilla lotion niya—para bang naghalo ang dagat at langit sa gabing iyon. Sa di kalayuan, dumadagundong ang hampas ng alon, nagsisilbing musika ng katahimikan. Ang buhok ni Mira’y sumasayaw sa saliw ng hangin, at sa ilalim ng bilog na buwan, nagmistulang pelikula ang bawat sandali. Nakasuot siya ng paborito niyang pajama na may printed teddy bear. Simple lang, pero espesyal—unang bili niya gamit ang sahod mula sa Siren’s Bar. Kung ang iba ay gadgets agad, siya ay kuntento sa bagay na may alaala. Ang tela’y medyo kupas na, pero sa kanya’y isa itong kayamanan. Mula sa likod, marahang isinabit ni Rafael ang alampay sa kanyang balikat. “Mahamog na. Baka sipunin ka,” malamig ang tinig, pero may init ng pag-aalala. Napangiti si Mira at tumingin sa gilid. Kita niya ang braso ng lalaki na nakapatong sa railing ng b
Terakhir Diperbarui : 2025-08-23 Baca selengkapnya