บททั้งหมดของ ล่ามรักมาเฟีย: บทที่ 41 - บทที่ 50

ฉันไม่แน่ใจในสิ่งที่เขาพูดเลย ว่าหมายถึงรักฉันหรือข้างล่างของเรากำลังเข้ากันได้ดี แต่แน่ใจว่าตัวฉันกำลังจะตาย...รู้สึกแบบนั้นจริงๆ ร่างกายที่ไร้เรี่ยวแรงกำลังคลอนจนตัวสั่น อีกทั้งเอวหนาที่กดลงทับก็ฝังความเป็นชายของเขาอย่างแนบแน่น จึงได้แค่เอี้ยวมือไปข้างหลังจับแขนแข็งแรงของเขาแทน และส่งเสียงครางอู้อี้ฟุบหน้าลงหมอนเท่านั้น ก่อนไม่นานเขาจะหยุดชะงัก...แช่มันค้างไว้ หายใจหอบแรงอยู่ข้างหลัง เฝ้ากระตุกปล่อยหยาดน้ำรักไว้ในตัวฉันอีกระลอกสั้นๆ"น้ำหมดตัวแล้ว นอนกัน""อื้อ...""เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าพี่ต่อนะครับที่รัก" ฉันจะปฏิเสธได้ยังไง เพราะเขาว่าพลางค่อยๆถอดถอน และก้มลงจุมพิตเบาๆที่แก้มก้นงอนของฉัน แล้วหลังจากนั้นฉันก็กลายเป็นเด็กขี้อ้อนโหยหาไออุ่นอัตโนมัติ พลิกตัวตามเขาขยับไปซบอกกว้าง และนอนยิ้มคนเดียวจนผล็อยหลับไป•••"เช้าแล้วครับ..." เสียงทุ้มกระซิบข้างใบหูเรียกฉันตื่นขึ้นมาจากการหลับไหล แต่เมื่อฉันเปิดตาขึ้นก็ได้รับรู้ว่าตัวเองกำลังนอนตะแคงหันหลังให้พี่องศาอยู่ แต่ขาข้างหนึ่งถูกยกขึ้นพาดกับสะโพกเขา และเขาก็สอดใส่ความเป็นชายเข้ามาแล้ว ไม่เคยพัก ไม่เคยมีวันหยุดเลย"แต่เช้าเลยเหรอ?""อื้

รถหรูเคลื่อนออกจากคาสิโนไปถนนใหญ่ ขณะที่ฉันมองออกไปนอกหน้าต่างรถอย่างเหม่อลอย น้ำตาหยดใสเฝ้าไหลลงมาไม่ขาดสาย ไม่หลงเหลือความเป็นแทนขวัญควีนแห่งดรากอนอีกต่อไปที่ผ่านมามีอะไรที่เขาทำมันด้วยใจและความรู้สึกจริงๆบ้าง ไม่มีเลยงั้นสิ...ที่หอม ที่ลูบหัว ที่เข้าใจกัน ก็แค่อยากให้ฉันตายใจ และอยากเอาชนะฉันแล้วฉันรู้สึกอะไรอยู่... ไปหลงรักความจอมปลอมแบบนั้นได้ไงรู้ไหม...วันนี้ฉันวางแผนไว้หมดแล้วว่าจะทำอะไรบ้าง ไปหอมแก้มเขาเหมือนเมียคนอื่นไปให้กำลังใจผัวที่ทำงาน ชวนเขาไปไหว้พ่อ และฉันจะขอบคุณพ่อที่ส่งผู้ชายคนนี้มาให้ฉัน จากนั้นฉันจะตั้งโต๊ะดินเนอร์ที่บ้านดื่มไวน์กันสองผัวเมียแต่ตอนนี้ทุกอย่างพังทลายไม่เป็นท่า ความรู้สึกต่างๆของฉันก็ด้วยฉันไม่หลงเหลือใจจะรักใครอีกแล้ว ไม่เชื่อในการกระทำของใครอีกแล้ว อุตส่าห์อดทนจะไม่รัก ทนถึงที่สุด แต่ฉันก็มาเจอกับความผิดหวังทำไมการมีความรักมันเจ็บแบบนี้วะ ตอนนี้ฉันปวดหัวใจทุกครั้งที่คิดว่าเขาไม่เคยรู้สึก และโคตรโกรธตัวเองที่โง่ไปหลงรักเขาจนเกือบถอนตัวไม่ขึ้น แกโง่มากแทนขวัญ! โคตรโง่เลย!"นายหญิงครับ...ให้ผมไปส่งที่ไลออนไหมครับ" ฉันพยักหน้า บอดี้การ์ดที่ดูแ

[องศา]ผมถูกตัดสาย พร้อมกับความสัมพันธ์ของเรา และตอนนี้ผมก็ทำได้แค่จอดรถหน้าตึก มองขึ้นไปชั้นเกือบบนสุดที่เธออยู่เท่านั้น แทนขวัญเธอไปจากผมแล้วจริงๆ และผมก็รับรู้ได้ว่าทุกอย่างระหว่างเรากำลังยากขึ้นเรื่อยๆแต่ผม...ไม่ได้หมายถึงแบบนั้นไม่ว่าจะได้ยินอะไรมา ผมไม่ได้ตั้งใจทำให้เธอรู้สึกแย่ หรือเจ็บ สิ่งเดียวที่ผมตั้งใจคืออยากให้เธอรักผม และมีความสุขไปด้วยกันเมื่อเช้าที่คาสิโน"ผมไปรับสร้อยเพชรที่นายท่านสั่งไว้ กับสั่งดอกไม้ให้แล้วนะครับ"บอดี้การ์ดมือขวาผมพูดและวางกล่องกำมะหยี่สีกรมไว้บนโต๊ะ"อืม และบอกไอ้โซ่เข้ามาหากูด้วย กูจะฝากงานหน่อย วันนี้กลับเร็ว""ได้ครับนายท่าน" บอดี้การ์ดก้มคำนับเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไป ระหว่างนั้นผมจึงหยิบกล่องกำมะหยี่สีกรมที่วางอยู่มาเปิดดูความเรียบร้อยพลางๆ และแตะที่จี้ที่ผมสั่งทำเพื่อแทนขวัญโดยเฉพาะ'TK°'มันเป็นของขวัญครบรอบแต่งงานที่ผมตั้งใจทำมากTK คือชื่อของเธอ ส่วน ° ห้อยบนมันแทนความเป็นตัวผม เวลาหนึ่งเดือนของเราผมได้เรียนรู้เกี่ยวกับแทนขวัญหลายอย่าง เราเหมือนกันมาก และเข้ากันได้ดีกว่าที่คิดอีกทั้งผู้หญิงคนนี้มีทุกมุมมองให้ผมได้เห็น และอยากเรียนรู้ควา

"พี่พูดจริงเหรอ" ฉันถามพี่นพตกใจ มันยิ่งกว่าบังเอิญแล้ว ทำไมชีวิตฉันต้องมีอะไรเกี่ยวเนื่องกับผู้ชายคนนี้ตลอดเลย ฉันเป็นแฟนคลับ รับเสือเขามาเลี้ยง แถมเขายังเป็นคู่หมายมาตั้งแต่เด็กด้วย"พี่พูดจริงๆ ไอ้องศาขายต่อพี่เพราะไม่มีเวลาเลี้ยง และพี่ขายต่อแทนขวัญเพราะตั้งใจจะไปเรียนต่อสัตวแพทย์ที่ออสเตรเลีย"ไข่ขาวเงยขึ้นมองฉันกับพี่องศาสลับกัน ก่อนที่มันจะคลานท้องติดพื้นไปหาเขา มิน่า...ถึงเชื่องกับพี่องศาและสนิทใจกับเขามาก ฉันสงสัยมานานหาเหตุผลมาตลอด คิดว่าเขาอาจจะใช้ทักษะพิเศษที่เคยเรียนมาแต่ไม่ใช่...มันเป็นความผูกพันต่างหาก เขานั่งลงลูบหัวไข่ขาว และเกาคางให้ จากนั้นเสือขาวตัวใหญ่ก็หงายท้องทำตัวอ่อนปวกเปียก มันเริ่มร่าเริงขึ้นแล้ว และมันก็เริ่มคุ้นชินกับทุกคน กลิ้งไปกลิ้งมาระหว่างฉันกับพี่องศา แถมยังมองหน้าเราอยู่เรื่อยๆ"สรุปอาการเป็นยังไงไข่ขาว" พี่องศาถาม"ดูแล้วน่าจะเรียกร้องความสนใจ ประชดชีวิต ก่อนหน้านี้มีเวลาให้มันบ้างไหม?" พี่นพถาม แล้วดึงหูฟังหมอมากดฟังตามตัวไข่ขาว ซึ่งมันก็หงายท้องให้ตรวจแต่โดยดี แต่หางกระดิกดุ๊กดิ๊กไม่หยุด"เวลามีให้ตลอด แต่เมื่อวานแม่ไข่ขาวมาขอเลิกกับกู" ฉันผิด

ฉันยิ้มกว้างแล้วยกขาไขว่ห้าง"ถ้าเรื่องนั้นคงไม่ได้""ทำไมเหรอครับ ผมได้ยินมาว่าคุณเองก็แต่งงานกับสามีคนก่อนโดยที่ไม่ได้รักเหมือนกัน" เขารู้เรื่องของฉันมากกว่าที่คิด แต่ไม่ยอมบอกว่าตัวเองเป็นลูกผู้ก่อการร้าย นี่คือสิ่งที่น่ากลัว เขาไม่ได้ชอบฉันจริงๆ...แต่มันเป็นแค่กลอุบายหลอกให้ฉันตายใจเท่านั้น"ฉันกับสามีคนเก่าเรารู้จักกันตั้งแต่เด็ก อยู่ด้วยกันศึกษากันไม่นานก็เข้าใจ และรักกัน แต่กับคนอื่นสำหรับฉันไม่ง่ายค่ะ ฉันไม่ใช่คนรักคนง่าย"เขายิ้มตอบกลับมา"แต่สิ่งที่ผมอยากนำมาต่อรอง คือผมต้องการคุณมาเป็นภรรยาของผม ถ้าคุณตกลงเราจะไม่พูดถึงเรื่องทำการค้าอาวุธอีก คุณจะสุขสบาย มีอำนาจไปถึงฝั่งยุโรป...""ไม่" ฉันปฏิเสธทันที และยิ้มกว้างกว่าเดิม"คุณรู้ไหมคะว่าชีวิตฉันต้องการอะไร ฉันต้องการอิสระใช้ชีวิตปกติเหมือนคนทั่วไป อำนาจไม่ได้จำเป็นสำหรับฉัน ฉะนั้นฉันขอไม่รับข้อเสนอนี้...และขอพูดจากใจว่าถ้าคุณไม่หยุด ฉันก็ไม่หยุดเช่นกัน"นิ้วชี้เรียวที่วางบนโต๊ะเคาะเบาๆ ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะเหยียดยิ้มที่มุมปาก ซึ่งระหว่างนั้นฉันรีบกวาดตามองบอดี้การ์ดของเขาไปด้วย ใช่...ทุกคนมีลายสักที่ข้างคอ นับได้มีสามกลุ่ม ฉ