Lahat ng Kabanata ng Niloko Ako Ng Ex Ko, Kaya Tito Niya Ang Pinakasalan Ko: Kabanata 41 - Kabanata 50

“Mukhang gusto ko na nga siya,” biglang ani ni Alyana habang iniinom ang unang lagok ng alak, naramdaman niya ang init na dumadaloy sa bawat galaw ng katawan niya. Napatigil si Kyllie, sumulyap sa kanya, at saka inirapan na parang finally, inaamin mo rin, halos nabuo ang isang sabayang kiliti ng kasiyahan at pang-aasar sa pagitan nila.“Hindi ka naman aaktong ganyan kung hindi mo siya gusto,” ani ni Kyllie habang iniiling-ilingan siya, may malikot na ngiti sa mga mata na nagpapakita ng kaunting pang-aasar.Mabilis lumampas sa isa, dalawa, hanggang tatlong baso ang nainom ni Alyana. Ramdam niya ang init sa pisngi, ang bahagyang pagkahilo sa ulo, at ang kakaibang kuryente sa dibdib habang iniisip si Gabriel.Each sip of the alcohol felt like opening a door to her emotions—mixing nervousness, excitement, and a faint sense of anticipation. Just then, Kyllie put the plan into action—she carefully but firmly took Alyana's phone and called Gabriel.Habang dinidial niya ang numero, naramdaman

Halos habol-hininga na siya, ramdam ang pag-init ng pisngi at panginginig ng kamay sa gigil. “Aba, wala pa lang kwenta iyong mga pinermahan mo na walang ibang babae at lalake habang kasal tayo, edi sige! Itapon na lang natin lahat at maglokohan na lang tayo pareho tutal smimulat sapul ay lukohan naman ito." Mariing ani niya.Patuloy siyang pumupiglas pero parang walang epekto — hawak pa rin siya ni Gabriel. Ngayon, mas malinaw na sa lahat ng sandali, kitang-kita niya ang seryosong tingin nito. Hindi ito yung tipikal na tingin na nakikita niya sa tuwing nakikipagtalo sila. Ito ay tinging mabigat, matalim, at tila may halong bagay na hindi niya mabasa — galit ba iyon, selos, o baka… takot?Ramdam ni Alyana ang init ng hininga nito sa pagitan nilang dalawa, at sa kabila ng lahat ng inis at galit, may bahagi ng utak niya na ayaw umamin kung bakit parang hindi siya makaalis.Ang kaninang plano ng "pang-aakit" ay natabunan ng halo-halong emosyon: sama ng loob, pride, at ang hindi matukoy na

Walang salitang lumabas kay Gabriel, pero ang bigat at lagkit ng tingin nito ay parang mainit na balabal na bumabalot sa kanya, mabigat pero nakakaakit. Para siyang nadadarang kahit wala pa itong ginagawa. Ramdam niya ang init na umaakyat mula leeg hanggang pisngi, habang ang puso niya ay tila lumalagabog sa dibdib. Pilit siyang naglakad patungo sa kusina, bahagyang naiiling, nanginginig ang kamay sa pagpigil sa sarili, pinapakalma ang pusong parang mabibiyak sa bilis ng tibok.Sa bawat hakbang, dama niya ang mainit na titig na parang sumusunod sa kanya, gumagapang mula batok hanggang talampakan, hanggang sa tuluyang mawala siya sa paningin nito. Pakiramdam niya, kahit hindi siya nakatingin, ay nasa ilalim pa rin siya ng mapanuring mga mata ni Gabriel.Binuksan niya ang ref at uminom ng malamig na tubig, pilit pinapakalma ang sarili. Ramdam niya ang malamig na likido na dumadaloy sa lalamunan niya, ngunit hindi nito mapawi ang init na nanunuot sa balat niya. Halos mabuhusan niya ang s

Kabanata 46“I just want to say… Sorry… about everything…” Halos patigil-tigil ang bawat pagsasalita ni Gabriel sa harap ng mga empleyado niya, pero parang gusto na nitong tumalikod dahil sa sobrang tahimik ng lahat ng empleyado niya. Pakiramdam niya ay nagmukha siyang tanga sa pagsabi iyon, siguro dahil na rin sa hindi siya sanay na sabihin ang katagang iyon sa ibang tao.Walang kumikilos, walang umuubo, walang naglalakas-loob na magsalita—para bang pati paghinga ay bawal. Ang katahimikan na iyon ay nagsilbing malakas na dagundong sa tenga ni Gabriel.Well, this is not him. He was the one who didn’t know the word sorry, pero hindi niya alam kung bakit umabot sa ganito at ginagawa niya ang lahat ng ito ngayon para kay Alyana.Hindi siya iyong tipo na nagsosorry. Sa totoo lang, imbes na sorry, dapat ngayon ay sumisigaw na siya. At lahat ng empleyado niya ay alam iyon, alam nilang ang Gabriel na nasa harap nila ngayon ay hindi ang karaniwang Gabriel na kilala nila. Kaya siguro wala ni is

Pagpasok niya ay nadatnan niyang nakaupo na sa sofa ang asawa niya—na boss niya rin. Nakayuko ito at nakatingin sa cellphone, para bang wala siyang pakialam sa pagdating ni Alyana.Napansin niya pa ang bahagyang kurba ng labi nito, parang may binabasang nakakatawa o baka may ka-chat na iba, dahilan para mapasimangot siya. Ramdam niya ang bahagyang sipa ng selos sa dibdib niya.“Sino nanaman iyan?” Hindi na niya maiwasang maitanong.“It’s just a meme,” sambit naman nito nang hindi siya tinitignan kaya naman naapirap si Alyana.Napanguso si Alyana pero hindi nawala ang kumpiyansa niya sa sarili. Agad siyang naupo sa sofa sa tapat ni Gabriel. Napansin niya na mabilis siyang sinulyapan nito, bago muling bumalik ang tingin sa phone. Ngunit nang muli siyang tingnan ni Gabriel, kahit ilang segundo lang iyon, sapat na para mapasaya siya.Gusto niyang magdiwang nang tuluyan nang alisin ni Gabriel ang tingin sa phone at inilapag pa iyon sa tabi niya, na parang sinasabing mas mahalaga ang presens