Semua Bab Ruthless Storm: Bab 31 - Bab 40

"Aleshca," mahinang sambit niya. "Magtago kayo d'yan sa likod at huwag na huwag kayong lalabas."Halos mawalan na ako ng dugo sa takot at panghihina.Nang makita ko ang pagtanggal ni Valen sa seatbelt niya ay napagtanto ko kung ano ang balak niya."Stay here," he said."N-No... Valen, 'wag kang lalabas! 'Pag lumabas ka, baka kung ano ang gawin nila sa'yo," nanginginig kong sabi kasabay ng paghikbi ko."Don't cry, Aleshca. I will be fine. Hindi ko hahayaang mapahamak kayo."Umiling ako habang umiiyak."Sabing 'wag iiyak, Aleshca. Kasama mo si Adino. Mas lalo pa siyang naaapektuhan sa reaksyon at emosyon mo," kalmadong sabi niya. "Babalik ako, okay?" marahang aniya bago binuksan ang pinto ng sasakyan.He went out and closed the door.Hindi ko na alam ang nangyayari dahil nakayuko lang ako para magtago kasama si Adino."Mama, Dino is scared..." he said while covering his ears.I smiled despite my tears to assure him."We will be fine, alright? We're going home after this," sabi ko at pin

Nanlamig ang buong katawan ko at para akong natutop sa kinatatayuan."Dino sorry, Mama..." malambing na sabi ng anak ko.Hindi ako nakapagsalita. Gano'n din ang dalawa. Gulat na gulat ako. Hindi ko inaasahan na ganito ang mangyayari.Tumingin ako kay Valen na ngayon ay namimilog ang mga mata hindi dahil kay Adino kung hindi sa lalaking kasama ko. Bumaba ang tingin ni Valen kay Adino at pabalik naman kay Brent."Sorry, Mama..." sabi ng anak ko habang humahakbang palapit sa akin at nakatingala. Nilahad niya sa akin ang origami flowers na mukhang gawa nilang dalawa ni Valen.This is a sweet and adorable moment but damn it, I don't know what to do when Brent is here. Nakita na niya si Adino.Bumaling ang tingin ko kay Brent na hindi matanggal-tanggal ang mga mata kay Adino. He was too stunned and frozen from the shock. Hindi ko mabasa ang ibang emosyon na mayroon siya dahil gulat lang ang nakikita ko. Isa pa ay hindi ko namalayan na nabitawan na pala niya ang mga kamay ko.Hinihintay ni A

Matalim na tingin ang iginawad ko sa kaniya at hindi naman nakawala sa akin ang pagdaan ng sakit sa mga mata niya."Wife..."I rolled my eyes."Huwag mo na ulit akong tawagin nang gan'yan. I don't want to hear from you again. Just sign these papers and we're done. Let's live our life like our marriage didn't exist. Like we didn't exist to each other. Saka na lang natin pag-usapan ang tungkol kay Adino."Napalunok siya at mahigpit na napapikit. Nang buksan niya ang mga 'yon ay nakita ko ang pamumula ng mga mata niya at panghihina nito."What's going on?" tanong ni Abrilla pero hindi namin siya pinansin ni Brent.He shook his head desperately."I don't want to," Nabasag ang boses niya.Yumuko siya at muling umiling."I don't want it, Wife..."Natigilan ako sa sinabi niya.Bakit mukha siyang nasasaktan? Bakit parang ako ang nananakit ngayon sa amin?I chuckled sarcastically. Umangat ang tingin niya at napatitig sa akin. He stood there, watching me laugh the pain from the past... he cause

Tinitigan ko siya sa malabong reflection ng pinto ng elevator. Nakita kong magsasalita na sana siya pero bumukas na ang elevator dahil nakarating na kami sa groundfloor. I immediately left and walk away.It was too painful to think that he left me for almost a month just to be with that woman.I tried to compose myself because I can't let Adino see me like this. Like I am close to be torn apart. Mabilis ang hakbang ko pero napahinto ako nang may humawak sa palapulsuhan ko. Nakaramdam ako ng kuryente sa paraan ng paghawak. His hands were hot.Sinubukan kong alisin ang kamay niya pero hindi ko 'yon matanggal. Iritado ko siyang hinarap."It's not like what you think," sabi niya.Matalim ko siyang tiningnan."Hindi ko hinihingi ang paliwanag mo."His jaw clenched as his adam's apple move."Abueme? What's with the..." Natigilan ang babae nang makita ako. Her eyes widen a bit. "You didn't tell me your wife's here," sabi nito. Ngumiti ito sa akin pero hindi ko siya pinansin at ibinalik ang t

"No..." I softly shook my head when he added more foods on my plate.Nasa loob pa rin kami ng kuwarto at medyo umaayos na ang pakiramdam ko. He cuddled me to sleep, and when I woke up, foods are already here. Pinatawag niya na rin si Dayang para dalhin si Adino dito sa kuwarto para makasabay sa amin. Nang makarating naman sila ay nagpaalam nang aalis si Dayang para tulungan si Tita sa pag-aayos ng handa sa labas."Papa! Green!" turo ni Adino sa mga gulay na naroon pero 'yong kulay berde lang ang gusto niyang tikman.Sumulyap sa akin si Brent na para bang sinasabi niyang alam na niya kung saan natutunan ng anak namin ang pagkain ng gano'n. Gumuhit ang maliit na ngiti sa labi niya bago subuan si Adino ng kaunting pechay na may sauce."Dahan dahan... Brent," sabi ko.Valen already trained Adino. Kung nalunok na niya ang pagkain ay saka lang niya e a-awang ang bibig niya para magpasubo. But Brent didn't know about it, so I was hesitating. Hindi pa niya alam ang tungkol sa kalusugan ni Adi