Semua Bab จังหวะรักมาเฟีย: Bab 91 - Bab 100

ปีเตอร์ค่อยๆ ให้แก่นกายเข้าหาความเป็นหญิงของหนูนาและหายเข้าสู่โพรงสาวที่บีบรัดตัวตนเขาทันที ปีเตอร์ขยับสะโพกเข้าออก เรียกเสียงความพึงพอใจจากปากน้อยๆ ที่เจ่อบวมแดงจากการร้องอ้อนวอนขอการกระทำจากเขา ‘จูบ’            “พีท...อ่า...อื้ม...”            “ที่รัก...ผมชอบ...ฟังเสียงหนูนาจัง”  ปีเตอร์ร้องบอกด้วยเสียงที่แหบพร่า    หนูนาคิดว่ามันเซ็กส์ซี่อย่างมาก รวมถึงใบหน้าที่แดงก่ำเพราะความร้อนรุ่มด้วยอารมณ์สวาทที่ก่อเกิดในตัวของเขา            ปีเตอร์ยังคงเร่งจังหวะการขยับสะโพกสอบนั้น เพื่อดึงแดนสวรรค์ลงมาให้กับนางฟ้าตนนี้ของเขา และภาพความทรงจำระหว่างเขากับหนูนาก็ปรากฎในหัวเขาอีกแล้ว “มันดีจริงๆ” เขาคิดอย่างนั้นจริงๆ             “นาย” มาเซลเรียกปีเตอร์ พร

“พีท...ได้โปรดหยุด...หนูนาเจ็บ” ปีเตอร์เหมือนไม่ได้ยินสิ่งที่หนูนาร้องขอ แต่กลับเร่งจังหวะของสะโพกมากขึ้น            “หนูนาอดทนไว้” ปีเตอร์ได้แต่คิด เพราะยาที่เขาได้รับมันทำให้ทุกอย่างในตัวเขามันอยู่เหนือการควบคุมและมากกว่าธรรมชาติ ทั้งขนาดและความอึดของยาตัวนี้กำหนดและควบคุมเขาทุกอย่าง แล้วถ้าฤทธิ์ของมันยาวนานถึงสี่ชั่วโมงหนูนาที่รักของเขาจะเป็นอย่างไรขณะนี้หนูนาน้ำตานองหน้าด้วยความเจ็บปวดตกใจ ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอและพีทที่รักของเธอ            เมื่อเวลาผ่านไปปีเตอร์ยังคงขยับแก่นกายเข้าออกอย่างไม่ลดละความเจ็บปวดของหนูนาเริ่มลดน้อยลง เมื่อหนูนาเลิกขัดขืน ปีเตอร์เอื้อมมือไปบีบเคล้นดอกไม้ตูมภายใต้อาภรณ์ เพื่อดึงความสนใจและสร้างความรู้สึกผ่อนคลายความเจ็บปวดให้กับหนูนาจากเสียงร้องไห้จากความเจ็บปวด และตกใจกลายเป็นเสียงคราง ปีเตอร์ค่อยๆดึงชุดกระโปรงสีขาวออกจากหนูนาและปลดปล่อยดอกไม้ตูมให้เป็นอิสระ     &

“นาย...อยู่ในห้องหนังสือครับ...คุณนีน่าทานเสร็จแล้วเดี๋ยวผมพาไปครับ”  หนูนายิ้มและพยักหน้ารับ และหันไปทานอาหารตรงหน้าต่อทันที            “พีท...หลานจะคุยกับหนูนีน่าตอนไหน” เสียงไมเคิลดังลอดออกมาเมื่อมาเซลเปิดประตูออกเล็กน้อยหนูนาส่งสัญญาณให้มาเซลเงียบและเธอยังยืนอยู่ที่เดิมโดยที่คนในห้องทั้งสามคนไม่รู้ตัว            “ก็คงเป็นวันนี้ครับ...แต่ผมยังต้องการให้เธอไปอังกฤษกับคุณตาสักพัก” เสียงคำตอบของปีเตอร์ทำให้หนูนาขมวดคิ้วเข้าหากันโดยทันที“ทำไมต้องไปอังกฤษด้วย แล้วเหมือนพีทจะไม่ได้ไปด้วย” หนูนาคิดในใจ            “หนูนาต้องการเหตุผล” ทั้งสามคนในห้องหันไปตามเสียงนั้นทันที            “ขอโทษนะคะคุณตา...ที่นีน่าไม่มีมารยาท...แต่เรื่องที่คุยกันมันเป็นเรื่องเกี่ยวกับห

“หลังจากวันนี้ไป...พีทเราสองคนก็จะไม่แยกจากกันแล้วนะคะ”            “ไม่!...ผมจะไม่รอและไม่อดทนอะไรแบบนี้อีกแล้ว”            “พีท!...แล้วจะเอายังไง...หรือว่าเราไม่ต้องเข้าพิธีกันไปเลย” หนูนาโมโหและเริ่มโกรธคนเอาแต่ใจตรงหน้าแล้ว            “ยังมีเวลาอีกตั้งสามชั่วโมง...”             “แล้ว...”            “เอาอย่างนี้ผมขอเวลาหนูนาแค่ห้านาที...ถ้าผมทำให้หนูนาร้องเรียกหาผมไม่ได้...ผมจะหยุดและยอมเดินออกไปจากห้องนี้...และรอเวลาหลังพิธีทุกอย่างเสร็จสิ้น”            “ห้านาที...พีทจะทำอะไร”      &n

และยิ่งทำให้หนูนายิ่งประหลาดใจอีกครั้งเมื่อคุณแม่วันดีกับนีออนบอกว่าทั้งสองได้รู้ถึงความสัมพันธ์ของเธอกับปีเตอร์ตั้งแต่สองเดือนก่อน            “เอ่อ...คือหนูนาต้องขอโทษด้วยนะคะ” หนูนากล่าวอย่างรู้สึกผิด            “อย่าทำหน้าแบบนั้นสิหนูนา” นีออนกล่าว            “ที่แม่เล่า...แม่ไม่ได้โกรธหนูนาเลย...แม่เข้าใจและรู้จักหนูนาดี...อย่าได้กลุ้มใจ” คุณแม่วันดีกล่าวอย่างใจเย็นพร้อมรอยยิ้ม เพราะเธอมีหรือจะไม่รู้จักเด็กที่เธอเลี้ยงมาว่าเป็นคนแบบไหน หนูนาเป็นคนฉลาดและเป็นเด็กดี เธอเองดีใจด้วยซ้ำที่หญิงสาวที่เธอเลี้ยงมาเหมือนลูกสาวคนหนึ่งได้เจอคนที่รักและเป็นคนดี            และหนูนาได้รับข้อมูลเพิ่มเติมอีกด้วยว่าปีเตอร์ยังบริจาคเงินช่วยเหลือและตั้งทุนการศึกษาให้กับน้องๆที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าของคุณแม่วันดีทุ