All Chapters of ท่านรองฯร้อนแรง (NC 18+): Chapter 101 - Chapter 110

ห้องทำงานของภาคี หลังจากย้ายลลิตาออกไปนั่งข้างนอกแล้ว น้องชายตัวดีอย่างภาคก็เดินเข้ามาสำรวจบ่อย ๆ เขากำลังคิดว่ามันว่างเกินไปหรือเปล่า ควรหางานให้มันทำมากกว่านี้ดีไหม “มาทำไม” เสียงของท่านประธานหนุ่มถามทันทีที่น้องชายหรือรองประธานเดินเข้ามาในห้องทำงานของเขา “รองประธานมาหาประธานมันจะไม่ได้เลยเหรอ กูแค่มากินข้าวเที่ยงกับมึงไม่ได้เลยหรือไง” ภาคตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จ เขากับประทีปแค่มาแอบดูมันกับเลขาของมัน จะเรียกเลขาได้ไหมนะ ในเมื่อมันมีเลขาอยู่แล้ว แต่กลับมีเพิ่มมาอีกคน ตำแหน่งก็ไม่ชัดเจน สร้างขึ้นมาเอาใจผู้หญิงชัด ๆ “มึงไม่ต้องเสือกเรื่องของกู” ภาคีบ่นออกไป ถึงจะรู้ว่าน้องเป็นห่วง แต่เรื่องนี้เขาคิดว่าสามารถจัดการได้ เพียงแต่ต้องใช้เวลาเท่านั้น “กูไม่อยากยุ่งหรอก แต่แค่ไม่อยากให้ท่านพายุเสียใจ อย่างไรเขาก็เป็นผู้มีพระคุณกับครอบครัวเรา” ภาคเอ่ยขึ้น นาตาลีเป็นลูกสาวของท่านพายุ คนที่เคยช่วยบริษัทและครอบครัวของเขาในตอนที่เกิดวิกฤติหนัก “กูรู้ ภาค ขอให้มึงเชื่อใจกูได้ไหม” ภาคีนั่งพิงหลังอย่างสบายใจ เขาไม่อยากให้น้องคิดมาก เรื่องนี้มันเป

สองทุ่ม สนามบินสุวรรณภูมิ มาวินมองนาฬิกาเป็นรอบที่สาม เขามายืนรอนานมากแล้ว แต่แม่คู่หมั้นสาวของเพื่อนรักก็ยังไม่ออกมาเสียที เขายกโทรศัพท์โทรหาเธอ แต่ไม่มีเสียงตอบรับจากฝ่ายนั้น นี่ถ้าไม่เห็นว่าเป็นคู่หมั้นของเพื่อน เขาคงจะทิ้งไว้ที่นี่ แต่เพราะเจ้านายหรือเพื่อนสนิทอย่างภาคีขอให้มารับ เขาจึงไม่อยากมีปัญหา แต่ใครจะคิดว่าแม่คุณหนูคนสวยจะเล่นเขาเสียแล้วมาวินนั่งรออยู่สักพัก ก้มมองโทรศัพท์มือถือในมืออย่างหัวเสีย ถ้ามีโทรศัพท์แล้วติดต่อไม่ได้แบบนี้ อย่ามีเลยดีกว่า ยังไม่ทันเงยหน้าจากโทรศัพท์ก็เห็นรองเท้าผ้าใบสีขาวมาหยุดอยู่ตรงปลายเท้า เขาเงยหน้าขึ้นมองเห็นนาตาลียืนยิ้มอยู่“ทำไมแต่งตัวแบบนี้” มาวินเอ่ยถามคนที่มัดผมลวก ๆ ใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดตัวโคร่ง มองดูแล้วไม่ต่างจากเด็กมัธยมปลาย ซึ่งปกติเธอไม่แต่งกายแบบนี้แน่นอน“เป็นไงคะ จำไม่ได้เลยเหรอ” นาตาลีขยิบตาให้เขา เพราะตั้งใจแต่งตัวให้เขาเห็นว่าเธอดูเด็กลงกว่าอายุ“ครับ แปลกตาดี” มาวินตอบอย่างไม่จริงจัง เขารีบพาเธอไปยังรถตู้ที่จอดรออยู่แถวประตูทางออก จุดหมายปลายทางของวันนี้คือคอนโดของนาตาลี“แวะไปเที่ยวก่อนได้ไหมคะ”“เอ่อ คุณคีย

“ลิตากำลังถอดกางเกงคุณนะคะ” เธอพูดเสียงแตกพร่า ตอนที่กำลังดึงกางเกงของเขาออกจากกายท่อนล่าง ส่วนนั้นของเขาเด้งผึงขึ้นทันที เธอจูบเบา ๆ ตรงส่วนนั้นของเขา พร้อมทั้งไล้เลียปลายลิ้นลงตรงส่วนยอดของแท่งร้อน “อ๊า! เสียว ลิตา ผมเสียวมาก” ภาคีพยายามจะดึงมือออกจากพันธนาการ เพราะตอนนี้เขาเสียวแทบขาดใจ เขาอยากจับตัวเธอ อยากเป็นฝ่ายกระแทกเธอมากกว่าให้เธอกระแทกเขา “ใจเย็น ๆ เดี๋ยวลิตาจะทำให้คุณก่อนนะ แล้วคุณค่อยทำแบบนี้กับลิตา” ลลิตาพูดเสียงยั่วยวน พลางเธอปลดผ้าปิดตาเขาออกภาคีสูดลมหายใจแรงเมื่อเห็นภาพตรงหน้า เธอตั้งใจยั่วเขา และบอกเลยว่าเธอทำสำเร็จสองเดือนที่ผ่านมาเธอยิ่งสวยขึ้น เซ็กซี่ขึ้น ภาพในตอนนี้คือหญิงสาวที่ร่างอวบอิ่มมีน้ำมีนวล เอวเธอคอดกิ่ว ส่วนเว้าส่วนโค้งงดงาม เธอทำเขาคลั่งทุกครั้งที่ได้เห็น ร่างขาวกระจ่างในชุดชั้นในที่ปกติควรปกปิดจุดสำคัญ แต่ชุดชั้นในสีดำตัวนี้กลับไม่ปกปิดสิ่งนั้นเลย ปลายยอดถันและเต้างามอวบอิ่มที่ล้นทะลักออกมาจากชุดเมื่อมันถูกดีไซน์เว้าส่วนนั้นไว้ให้ความสวยงามอวดสู่สายตาโดยไม่มีอะไรปิดกั้น เต้าอวบงามของเธอช่างล่อตาล่อปากเขาเหลือเกิน เขาอยากดู

บทที่ 11 คนรักไม่ใช่คนเคยรักลลิตานอนแช่น้ำอุ่นสบายอยู่ในห้องอาบน้ำขนาดใหญ่ เขาและเธอพิงคนละฝั่งของอ่างอาบน้ำ สายตายังจ้องมองกัน ปลายนิ้วเท้ากำลังเขี่ยเล่นไปมาบนส่วนนั้นของเขา น้องชายของเขาชอบผงกหัวให้เธอ ไม่ว่าจะบนน้ำหรือในน้ำแบบนี้“ลิตา พอก่อน ผมไม่มีน้ำแล้ว วันนี้คุณจับผมกินไปสามรอบแล้วนะ ยังไม่เที่ยงเลย นี่คุณจะไม่ให้ผมพักผ่อนเลยเหรอ” ภาคีบ่นไม่จริงจัง แค่อยากล้อคนบางคนที่หื่นตลอดเวลา จะว่าเธอจำใจก็คงไม่ใช่ เพราะเธอแฉะทุกครั้งที่ทำ“คุณยังไม่เคยเล่าเลยว่าทำไมถึงเรียนช้า” เขาบอกจะเล่าให้ฟัง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เล่า วันนี้มีโอกาส เธอก็อยากรู้ว่าเพราะอะไร“ตอนนั้นเข้าเรียนได้ปีเดียว พ่อไม่สบายหนักมาก เลยต้องหยุดเรียนแล้วไปช่วยแม่ทำงาน” ภาคีเล่าถึงเหตุการณ์สำคัญที่เขาต้องหยุดเรียนไปถึงสองปี“หนักขนาดต้องหยุดเรียนเลยเหรอคะ ตอนนั้นคุณอายุเท่าไหร่” ลลิตามองหน้าเขาอีกครั้ง เขาเหมือนคุณชายที่ไม่ต้องกังวลสิ่งใด ไม่คิดว่าจะมีเรื่องถึงต้องหยุดเรียน“ตอนนั้นสิบเก้า กำลังขึ้นปีสอง เลยต้องลาออก พอทุกอย่างโอเคก็กลับมาเรียนใหม่” และนั่นก็ทำให้เขาได้เจอยายหลานเทก เพราะถ้าเขาเรียนตามเกณฑ์ปกติ ไม่มีทา

“ตื่นเร็วจัง” เสียงของหญิงสาวงัวเงียตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของชายหนุ่ม เธอมองดูแสงแดดข้างนอกหน้าต่าง ดูแล้วตอนนี้น่าจะประมาณหกโมงเช้า “เหนื่อยไหม” “อืม เพลีย ๆ ค่ะ” เสียงหวานพูดขึ้น เธอกำลังจะลุกไปเข้าห้องน้ำ ภาคีรวบเอวเธอไว้ “ปวดฉี่ คุณคีย์ ปล่อยลิตาก่อน” “เดี๋ยวพาไป” เขาช้อนอุ้มเธอ เดินตรงไปเข้าห้องน้ำ การกระทำของเขาทำให้เธอนึกย้อนไปถึงตอนนั้น ตอนที่ยังเป็นแฟนกัน‘พี่คีย์ หนูปวดฉี่’ แล้วเขาก็จะอุ้มเธอพาไปห้องน้ำเหมือนตอนนี้ ในตอนนั้นเพียงคิดว่าเธอกับเขาจะอยู่ด้วยกันตลอดไป ไม่เคยคิดว่าจะต้องเลิกรากัน‘พี่รักหนู’ คำบอกรักที่เขาเคยบอกเธอเสมอ แต่แล้ววันหนึ่งก็ไม่เหลืออะไร การรักใครสักคนควรเผื่อใจไว้ เหมือนอย่างที่ใครต่อใครเคยบอก ในวันนั้นซึ่งเป็นเพียงเด็กสาววัยสิบแปดกำลังจะสิบเก้า กับรักครั้งแรก กับผู้ชายที่เธอตกหลุมรักครั้งแรก ผู้ชายคนแรกของเธอ เธอรักเขาอย่างหมดใจ ไม่เคยเผื่อใจไว้สำหรับความผิดหวังหลังจากนั้นไม่ว่าเธอจะคบใครก็ไม่เคยให้ใจเต็มร้อยอีกเลย สุดท้ายก็ลงเอยด้วยการเลิกรา เพราะหัวใจที่ไม่กล้ารักใครเต็มร้อย“เป็นอะไร” เสียงทุ้มเอ่ยถาม เขาวางเธอลงตร