Semua Bab คุณชายมาเฟียร้ายรัก (NC 18+): Bab 21 - Bab 30

“เจ ผ้ากันเปื้อนเฮียอยู่ไหน”“อยู่ในตู้ตรงนั้น” เจนิตาชี้ไปทางตู้เก็บของมุมด้านบน ชวีหยิบออกมาสวมอย่างง่าย ๆ หันหลังให้เจนิตาผูกให้ ภาพนั้นทำเอาพลอยใสต้องแอบกดชัตเตอร์แล้วส่งไปให้รริดากับลลิตา[1]ห้องแชตกลุ่มนางฟ้าซาตานพลอยใส : (ส่งรูป) สงสัยจะได้พี่สะใภ้ รริดา : เรื่องจริงเหรอ ฉันนึกว่ามันทำเพื่อฉันลลิตา : ดูจากท่าทางแล้วน่าจะจริงนะพี่ว่า พลอยใส : ตอนนี้รู้สึกเป็นส่วนเกิน รริดา : แล้วไปนั่งอะไรตรงนั้น ออกมาสิ พลอยใส : ไม่เอา ออกไปก็อดกินสิ รอกินของโปรดลลิตา : แต่ดูเขาเหมาะสมกันดีนะ พลอยใส : ค่ะ เหมาะกันดี คนบ้ากับคนบ้า เจเจ : อีพลอย กูก็อยู่กลุ่มนี้ พลอยใส : พลอยใส (ออกจากกลุ่ม) ส่งสติกเกอร์ออกจากกลุ่ม รริดา : สติกเกอร์คนหัวเราะทุบพื้นและมีเลขห้าสี่ตัวลลิตา : ส่งสติกเกอร์วิ่งหนี พลอยใส : วงแตกจ้า แยกย้ายเจนิตามองเพื่อนอย่างคาดโทษ เผลอไม่ได้ แอบนินทากันดีนัก เอาเกลือโรยข้าวผัดเพิ่มอีกดีไหม ให้เค็มจนโรคไตถามหาเลย“เฮีย ไอ้พลอยมันนินทาเจ” เจนิตาหันไปอ้อนชวี ขณะชวีกำลังวุ่นวายกับการตักข้าวผัดลงจานจนไม่ได้ใส่ใจคำพูดของอีกฝ

“เฮีย! ถ้าจะพูดจาแย่ ๆ ก็พอเถอะ”“ไม่พอ” พอประตูลิฟต์เปิดออกเท่านั้น เธอเพิ่งรู้ว่าเขาไม่ได้พาลงไปชั้นล่าง แต่กลับพาเธอขึ้นมาชั้นเจ็ดของตึกแห่งนี้ ชั้นที่เป็นพื้นที่ส่วนตัวของเขา ชั้นที่เขามีห้องไว้พักผ่อนเวลาไม่อยากกลับคอนโดของตัวเอง“ทำไมไม่กลับห้อง ปล่อยนะ เจไม่เข้าไป เฮียปล่อยเจนะ!” เธอโวยวายขึ้นมาเมื่อถูกเขาอุ้มด้วยท่าเจ้าสาว“จะดิ้นทำไม ตกลงไปเจ็บตัวไม่รู้ด้วย” เสียงของเขายังคงแสดงอำนาจอย่างที่เขามีต่อลูกน้องของตัวเอง“พามาที่นี่ทำไม” เธอถามหลังเข้าห้องมาแล้ว“พามาเอาไง จำไม่ได้แล้วเหรอว่าข้อตกลงของเราคืออะไร อ๋อ ถ้าเจลืม เฮียจะย้ำเตือนให้ เจอยู่ในฐานะแฟนเฮียหกเดือน นอนให้เฮียเอา แล้วเจจะปลอดภัยจากพ่อและพี่ชาย แม่ของเจ เฮียจะหาให้เอง”คำพูดของเขาเสียดแทงเข้าไปในหัวใจของเธออย่างจัง เขาก็ไม่ต่างอะไรกับคนอื่น ผู้ชายที่คิดจะเอาเปรียบผู้หญิง“จำได้แล้ว แล้วเฮียก็ช่วยจำด้วยว่าต้องหาแม่ให้เจอ”“รู้แล้ว รีบ ๆ มาให้เอาเลย แล้วจำไว้ เจเป็นแฟนเฮีย เป็นซ้อใหญ่ของที่นี่ อย่าไปคุยกับใครให้เฮียได้ ‘อาย’ อีก”คำพูดของชวีบาดลึกเข้าไปในใจเธออีกครั้ง สุดท้ายเขาก็อายคนอื่นเพราะเธอ สุดท้ายเขาก็ไม่ต่

“กลับไปคิดดูว่ามึงอยากเห็นหน้าแม่อีกไหม” สามารถพูดและยิ้มอย่างโหดเหี้ยม เขาไม่เคยมองลูกคนนี้ของพ่อเป็นน้องสักครั้ง เพราะแม่มันทำให้แม่เขาช้ำใจ เพราะมีมัน อาม่าเลยไม่รักเขา“พ่อ เจขอเถอะ พ่ออยากได้อะไร ที่ดิน หุ้น เจโอนให้หมดเลย อย่าทำอะไรแม่ อย่าให้เจแต่งงานกับเขาเลยนะพ่อ เจกราบละพ่อ” เจนิตาก้มลงกราบเท้าผู้เป็นพ่อเพียะ! เสียงฝ่ามือหนาฟาดลงใบหน้าลูกสาวอย่างโมโห“อีนี่ มึงมีสิทธิ์ต่อรองกับกูตั้งแต่เมื่อไหร่ กูบอกอะไรมึงก็ต้องทำ” สมบูรณ์จิกผมเธอให้เงยหน้ามองเขา ฝ่ามือหนาหยาบกร้านกำลังจะฟาดลงบนหน้าของหญิงสาวอีกครั้ง“ถ้ามึงตบกูยิง!” เสียงของชวีดังก้องห้องรับแขก“เฮีย!” เจนิตาเบิกตากว้าง คนที่บอกว่าจะรอแค่สามสิบนาที เขารอแค่นั้นจริง น้ำตาของเธอไหลอาบสองแก้ม“มึงเข้ามาในบ้านกูได้ยังไง” สมบูรณ์ปล่อยมือจากเจนิตา อยากจะเข้าไปกระทืบไอ้กระจอกตรงหน้า แต่เพราะเกรงใจลูกน้องของมันที่มาด้วยเกือบสิบคน“กูจะแจ้งความจับพวกมึงทุกคน” สามารถชี้หน้าพวกที่บุกรุกเข้าบ้านมาอย่างอุกอาจ มิหนำซ้ำยังพกปืนเข้ามาขู่เจ้าของบ้านอย่างพวกเขา“เก็บเลยดีไหมครับนาย ไปแจ้งความเดี๋ยวเป็นเรื่องอีก” เจมส์ถามผู้เป็นนายหน้าตาเฉ

ทั้งสองห้องใช้สระว่ายน้ำร่วมกัน ความเป็นส่วนตัวนี้ใช่ว่าจะหาได้กับทุกคน แต่เพราะชวีและพลอยใสชอบความเป็นส่วนตัวจึงเลือกที่นี่ การเดินทางสะดวกสบาย อยู่ใกล้ที่ทำงานของพลอยใส และไม่ห่างจากไนต์กู๊ด สาขาแรกสัปดาห์นี้ทั้งสัปดาห์พลอยใสต้องไปทำงานที่พัทยากับประทีป ชั้นบนสุดของตึกนี้จึงมีเพียงสองหนุ่มสาวอยู่กันตามลำพัง “ผู้ชายอะไรขี่หลังผู้หญิง” เจนิตาบ่นตอนเขาขึ้นมาบนหลังเธอ แต่เพราะอยู่ในน้ำจึงทำให้เธอไม่หนักอย่างที่คิด แต่ก็ยังอดบ่นไม่ได้กับผู้ชายบนหลัง“ขี่หน้ายังขี่มาแล้ว ขี่หลังแค่นี้ทำไมจะขี่ไม่ได้ล่ะ” ชวีพูดอย่างยียวนพร้อมทั้งบีบหน้าอกเธอเบา ๆ แถมสะกิดปลายยอดถัน“เฮีย เคยคิดว่าเจเป็นผู้หญิงบ้างไหมเนี่ย” เจนิตาแหวเสียงดัง ตีมือคนนิสัยไม่ดี“เฮียไม่เอาผู้ชาย” คำตอบนั้นบ่งบอกว่าเขามองเธอเป็นผู้หญิงตลอด เพียงแต่เขาไม่ใช่คนอ่อนโยน ไม่รู้ว่าเจนิตาจะเข้าใจความหมายที่เขาสื่อออกไปหรือเปล่า“หนัก ลงไปเลย” เธอปล่อยมือจากขาเขา จากนั้นก็ลอยตัวบนน้ำเกาะขอบสระ มองไปยังวิวเบื้องหน้า ไม่ได้รู้สึกหนักอย่างปากบ่น เพียงแต่สัมผัสชิดใกล้ที่เกิดขึ้นซ้ำ ๆ ทำให้เธอใจสั่น ยิ่งตอนนี้อารมณ์เธอยิ่งอ่อนไหวง่าย“พ

ผ่านไปหลายวันแล้วที่เธอไม่ได้รับสายจากพ่อและพี่ชาย พวกเขาเงียบหายเหมือนคนไม่รู้จักกัน เธอเองไม่เคยคิดจะติดต่อกับพวกเขาอยู่แล้ว ไม่มีความจำเป็นอะไรต้องติดต่อกัน เขาไม่ได้เห็นเธอเป็นคนในครอบครัว เธอเองก็ไม่เห็นพวกเขาเป็นคนในครอบครัวเช่นกัน ถึงจะมีสายเลือดเดียวกัน แต่การกระทำของทั้งสองคนสร้างบาดแผลทั้งใจและกาย จนตอนนี้เธอยังต้องเข้ารับการบำบัดตามที่คุณจิตแพทย์บุญรักษา[1]แนะนำไม่น่าเชื่อว่าความรุนแรงในครอบครัวยังมีมาในทุกยุคทุกสมัย และแนวโน้มเหมือนจะเพิ่มมากขึ้นตามความเจริญทางวัตถุ ไม่น่าเชื่อว่าเรื่องพวกนี้กลับไม่ถูกหยิบยกเอามาแก้ไขอย่างแท้จริงวันนี้เธอแวะมาหาพลอยใสที่ร้านทำเล็บ อยู่คอนโดของชวีก็แทบไม่มีอะไรทำ พลอยใสเพิ่งกลับมาจากพัทยา เธอเลยตั้งใจจะไปชวนยายเพื่อนจอมแรดคุยแก้เหงา“ไง ไปพัทยากับผู้มาได้ผู้ไหม” เจนิตามาถึงก็ทักแรง พลอยใสถึงกับถลึงตาใส่เพื่อน ได้ผู้อะไรกัน“ผู้ฉันไม่ง่ายเหมือน ‘เฮียชวี’ ของแกหรอก” พี่ทีปของพลอยใสรักนวลสงวนตัวจะตาย ไม่ได้ง่ายเหมือนเฮียชวีสักนิด“อีพลอย นั่นพี่มึง” เจนิตาค้อนให้เพื่อน พี่ชายของตัวเองแท้ ๆ ยังจะมาว่าพี่ชายง่ายอีก“เพราะพี่กูไง ถึงได้รู้ว่าเข