Semua Bab คุณชายมาเฟียร้ายรัก (NC 18+): Bab 31 - Bab 40

“สวยออก”พลอยใสยังคงชมชุดพร้อมทั้งแนบชุดกับร่างเพรียวบางของเจนิตา พลอยใสมองสักครู่อย่างใช้ความคิด “กูนมไม่มี!” เจนิตากระซิบบอกเพื่อนอีกครั้ง เธอกลัวว่าใส่ไปแล้วชุดจะร่วงลงพื้นเพราะไม่มีนมให้เกาะ“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวเจ้ช่วยโกย” พะพายรีบเสนอตัว เพราะอยากจะขายชุดที่สาว ๆ กำลังพูดถึง พะพายมั่นใจว่าชุดนี้คุณชวีจะ ต้องชอบ และชุดอื่น ๆ เธอจะได้ขายเพิ่มอย่างแน่นอน“เดี๋ยวพลอยจัดการเองค่ะ”พลอยใสหยิบบราไร้สายแต่เสริมทรงมาจากถุงกระดาษ จะมีนมไม่มีนมไม่ใช่ปัญหา ถ้ามีชั้นในตัวนี้ รับรองสวยเด้ง นมเด้งดึ๋งดั๋งตามที่แบรนด์ Rawee Secret[1] เขาเคลมไว้“แกเตรียมมาด้วยเหรอ” เจนิตาถามอย่างตกใจ ไม่คิดว่าเพื่อนจะเตรียมพร้อมขนาดนี้“ร้านเขาเพิ่งมาส่งเมื่อกี้ คืนนี้ใส่ชุดนี้ไปหาพี่ชวีกัน รับรองตาค้าง” พลอยใสพูดไปพลางก็เริ่มช่วยเพื่อนโกยหน้าอก“ต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ” เจนิตามองภาพเพื่อนพยายามโกยหน้าอกของเธอจากด้านข้างให้มาอยู่ตรงเต้านม“แกก็มีนะ แต่มันยังน้อยไป”พลอยใสมองหน้าเพื่อนอย่างให้กำลังใจ“อีพลอย แน่ใจนะว่านั่นคำชม กูน่ะมีปกติ ส่วนมึงน่ะมีมากเกิน”เจนิตามองขนาดหน้าอกของตัวเอง ก็ไม่ได้เล็กอะไรขนาดนั้น

“มึงเป็นบ้าอะไรไอ้ชวี”ภาคเห็นแล้วหงุดหงิด อะไรของมัน ยุ่งกับแฟนยุกยิก ๆ กันอยู่นั่นแหละ“เมียกูหนาว”เจนิตาหน้าแดงขึ้นทันที เมีย คำนี้ถึงในทางพฤตินัยแล้วเธอกับเขาจะถึงขั้นนั้น แต่ก็ไม่เคยพูดกับใครถึงขั้นนี้“หนาวห่าอะไร ห่อผ้าหนาขนาดนั้น” ภาคยังไม่ยอมหยุดเซ้าซี้ ไม่ได้อยากยุ่งหรอก แค่อยากแกล้งเพื่อน“หนาว / ไม่หนาว”เสียงประสานกัน แต่ความหมายตรงข้ามของทั้งสองคน ทำให้คนทั้งโต๊ะหันมามอง“ลุกดี ๆ หรือจะให้อุ้ม” ชวีตัดบท โอเค ไม่หนาวก็ไม่หนาว แต่ต้องขึ้นข้างบน“เฮีย!”เจนิตายังไม่ได้นั่งฟังเพลงเลยสักเพลง แล้วดูเขาเป็นบ้าอะไรนักหนา ชุดออกจะสวย เห็นทุกทีก็ชอบผู้หญิงแต่งตัวแบบนี้ ทำไมเวลาเธอใส่ เขากลับไม่ชอบ“ข้างบนก็ฟังได้” ชวีบอกเธอเสียงเบา พร้อมจะพาเธอขึ้นไปห้องพักในชั้นเจ็ด ซึ่งจะใช้พักผ่อนแค่บางวันเท่านั้น“มึงไม่สนใจพวกกูเลยงี้” ภาคสุดจะทนเลยต้องถามขึ้น“ตามสบายนะ เมียกูหนาว ขอตัวขึ้นไปพักข้างบนก่อน” คนเมียหนาวต้องรีบพาเมียที่หนาวจนเหงื่อแตกขึ้นไปห้องข้างบนเจนิตาค้อนแล้วค้อนอีก แต่สุดท้ายเพราะไม่อยากทะเลาะกับเขา จึงต้องยอมให้เขาพาขึ้นไปข้างบนด้วยชุดที่มองคล้ายแหนม“เฮีย ปล่อย!”เจนิต

“นาย!” เวลาเผลอ ประทีปยังเรียกภาคด้วยคำว่านายเหมือนที่เคยเรียกมาหลายปี จะมาแซวเขาได้อย่างไรกัน เขากับน้องพลอยเพิ่งดู ๆ กันเอง คนสวยรวยเสน่ห์อย่างน้องพลอยจะจริงจังกับคนอย่างเขาเหรอ ถ้าเจ็บอีกครั้ง ทีปคงรับไม่ไหวแล้ว“มึงจะอายอะไรไอ้ทีป ยอม ๆ น้องพลอยไปเถอะ จะเป็นไรไป จริงไหมครับน้องพลอย” ประโยคแรกภาคพูดกับประทีป แต่ประโยคต่อมาเขาพูดกับสาวสวยข้างกายคนสนิท เขาอยากให้ลูกน้องสุดที่รักอย่างประทีปเปิดใจกับพลอยใสเสียที“นาย!” กูรูทีปหรือกูรูเมียทิ้ง ตั้งแต่โดนเมียทิ้ง ใจจริงก็อยากจะเปิดใจกับน้องพลอยคนสวยอยู่หรอก แต่เพราะความกลัวจึงยังไม่กล้าเริ่มต้นใหม่ อีกอย่างพลอยใสเป็นถึงน้องสาวเจ้านายคนใหม่ ด้วยฐานะของเขากับเธอต่างกันมาก เขาไม่มีอะไรสักอย่างเลย ตอนนี้อายุสามสิบแล้ว บ้านสักหลังยังไม่มีเป็นของตัวเอง จะมีปัญญาอะไรมาดูแลผู้หญิงอย่างพลอยใสได้“พี่ทีป พลอยเมาอะ อยากกลับแล้ว” พลอยใสกอดแขนเขาแน่น เธออยากกลับห้องแล้ว ส่วนเรื่องเมา จริง ๆ ไม่ได้เมาแม้แต่น้อย แต่เป็นเพราะอยากใกล้ชิดเขาสำหรับพลอยใส ประทีปคือผู้ชายที่เธอใฝ่ฝัน ผู้ชายที่ดีพร้อมสำหรับเธอ ไม่ต้องร่ำรวย ไม่ต้องยิ่งใหญ่ ขอแค่ได้รับความรัก

เขารึอุตส่าห์ดีใจว่าไม่ต้องใช้หนี้ แถมได้เงินค่าสินสอดอีก ใครจะไปคิดว่าอีนั่นกลับมีผัว แถมผัวมันยังเป็นเจ้าของผับดัง แต่ก็นั่นแหละ ไอ้พวกทำงานสีเทาแบบนั้นมีเหรอจะกล้าเปิดเผยตัวมากสามารถคิดว่าผัวของนังลูกเมียน้อยคงไม่ได้จริงจังกับมันนักหรอก ผู้ชายแบบนั้น เขามองก็รู้ว่ามันเจ้าชู้แค่ไหน ไม่มีทางที่มันจะจริงใจกับผู้หญิงไม่มีอะไรแบบนั้น แถมยังเป็นลูกเมียน้อย ขนาดเขาเป็นผู้ชายยังไม่อยากได้ผู้หญิงแบบนั้นเป็นแม่ของลูกเลย“เรื่องวันก่อนจัดการมันได้ไหม” เรื่องวันก่อนที่ประไพพูดถึงคือเรื่องที่นังลูกเมียน้อยพานักเลงมาหาเรื่องลูกชายกับสามีของเธอที่บ้าน บอกสามีตั้งหลายครั้งว่าอย่าเลี้ยงนังลูกเมียน้อยไว้ก็ไม่ฟังแล้วเป็นอย่างที่นางว่าไว้ไหม สุดท้ายมันก็พาคนพาลเข้าบ้าน มาทำร้าย น่าจะปล่อยให้มันตายที่เมืองนอกเมืองนาไปซะ สามีเธอไม่น่าเรียกมันกลับมาเลย“กล้องวงจรปิดเสียทั้งบ้านเลยไม่มีหลักฐานครับ” สามารถบอกผู้เป็นแม่ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมวันนั้นทั้งบ้านกล้องวงจรปิดดันเสียได้ แล้วไหนจะพนักงานรักษาความปลอดภัยที่เข้าห้องน้ำเวลานั้นอีก ทุกอย่างไม่เป็นใจเลยอีกทั้งพวกมันยังตบหน้าเขากับพ่อ ไม่พอมันยังขู่

“พอ ๆ ไม่ต้องเล่าแล้ว”“เป็นอะไร ทะเลาะกับผัวเหรอ” พลอยใสกรอกเสียงหวานมาตามสาย ซบหน้าลงบนต้นแขนกำยำของประทีป ก็เนื้อแน่นขนาดนี้แล้วพลอยใสจะปล่อยไปได้อย่างไรกัน“เปล่า”“อือ แน่น”“อีพลอย มึงฟังกูอยู่รึเปล่า อะไรแน่นวะอีนี่” เจนิตาโวยวายด่าเพื่อนเพราะเสียงครางหวานดังผ่านมา“ฟังอยู่ เออ มีอะไรว่ามา”พลอยใสถอนหายใจอย่างเอือมระอา ใช่เวลาที่จะต้องมาเอาใจเพื่อนไหม ตอนนี้เธออยากเอาใจพี่ทีปมากกว่า แต่เพราะไม่อยากทำให้เพื่อนเสียใจ“กูอยากคุยกับมึง” เจนิตาพูดออกไปอย่างงอแง ตอนนี้เธออยากคุยกับพลอยใส ไม่อยากเห็นหน้าคนบ้าบอข้าง ๆ “พี่ชายกูไปไหน” พลอยใสเอ่ยถามอย่างรำคาญ ตอนดีกันไม่เห็นหัวเธอ พองอนกันอยากจะคุยกับเธอ ไม่บอกก็รู้นี่คงงอนกันอยู่แน่นอน“อยู่ห้องนอนเขาสิ จะมาอยู่อะไรกับกู”“อีนี่ นิสัยมึงสาวมากตอนนี้ งอนอะไร พี่ทีป เดี๋ยวพลอยมานะคะ” พลอยใสเดินแยกตัวออกมาเพราะไม่อยากกวนประทีปที่กำลังทำงาน ผู้ชายก็ต้องแอ๊ว เพื่อนก็ต้องดูแล กรรมของอีพลอยแท้ ๆ ไม่ว่าจะใคร ไม่พ้นอีพลอยต้องเอาใจตลอด“พี่มึง เขารับไม่ได้ที่กูเคย ๆ กับผู้หญิงด้วยกัน”“อ้าว! อีพี่ชวี มันใช่ไหม ทำอย่างกับไม่รู้ว่ามึงเป็นทอม”“ใช