All Chapters of ในวันที่รักหวนคืน: Chapter 21 - Chapter 30

"อึก! ฮือๆๆพี่วินฟ้าเจ็บ เอาออกไป"พราวฟ้าร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดบอกเขาเอาท่อนเอ็นใหญ่ออกไปจากร่างกายเธอ"อดทนอีกนิดนะครับที่รัก เจ็บนิดเดียวเดี๋ยวก็เสียวแล้ว"ภวินทร์กระซิบข้างหูเธอและพรมจูบไปทั่วใบหน้าและซอกคอเธอ สองมือก็บีบคลึงสองเต้างามเพื่อผ่อนคลายความเจ็บปวดของเธอลง"อ่า อื้อ พะ พี่วิน"พราวฟ้าที่เริ่มเสียวจากการปรนเปรอของเขาร้องครางออกมา"เมียไม่ต้องกลัวนะ คืนนี้ผัวจะทำเบาๆไม่ให้เมียเจ็บมาก อื้ม ของเมียตอดพี่จนปวดหนึบไปหมดแล้ว อูย"ภวินทร์ก้มลงดูดกินสองเต้าอวบอิ่มต่อพลางสังเกตท่าทางของหญิงสาวเป็นระยะเมื่อเห็นเธอเคลิบเคลิ้มกับรสสวาทที่เขามอบให้แล้วจึงเริ่มขยับสะโพกเข้าออกช้าๆ"อ๊ะ อ๊า เสียว"พราวฟ้าร้องครางและโอบรอบคอของภวินทร์ไว้แน่นตอนนี้ความเจ็บปวดที่มีก่อนหน้าค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวแทน"เจ็บมั้ย""นิดหน่อย แต่สะ เสียว อ๊า""เมียพี่ขี้อ่อยเป็นบ้าเลย อ่อยขนาดนี้เดี๋ยวคืนนี้ก็ไม่ได้นอนหรอก อูย"เขายิ้มร้ายบอกเธอพร้อมกับกระแทกท่อนเอ็นเข้าออกไม่หยุด"อื้อ อื้ม อ๊า"พราวฟ้าส่งเสียงครางดังขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้สมองเธอขาวโพลนไปหมด รสสวาทที่เขามอบให้เธอในค่ำคืนนี้ทำให้เธอเสียวจนลืมคิดเรื่อง

“อื้ม เมียจ๋าพอแล้วเดี๋ยวผัวจะเสร็จก่อน นอนลงสิเดี๋ยวผัวจะมอบความสุขให้เมียเอง”พราวฟ้าที่ตอนนี้สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วเมื่อ ภวินทร์บอกให้ทำอะไรเธอก็ทำตามเขาอย่างว่าง่าย นอนลงปล่อยให้เขาหยอกล้อกับร่างกายเธอตามที่ใจเขาต้องการ คืนนั้นภวินทร์มอบบทรักอันแสนหวานให้กับเธอไปหลายครั้งถ้าไม่ติดว่าต้องตื่นไปทำงานพรุ่งนี้เช้า ไม่มีทางที่เขาจะปล่อยให้เธอได้พักผ่อนง่ายๆแน่"คืนนี้พี่นอนห้องฟ้าได้มั้ย ไม่อยากกลับไปนอนที่บ้านแล้ว"ภวินทร์กอดอ้อนพราวฟ้าขณะที่เธอนั่งแต่งหน้าอยู่"ไม่ได้ค่ะ เราตกลงกันแล้วว่าแค่ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์""แต่นี่ก็ห้องพี่เหมือนกันนะ"ภวินทร์ยังไม่ละความพยายาม"งั้นฟ้าไปหาเช่าห้องใหม่ก็ได้""ไม่ได้ แค่สามวันก็ได้ครับ แต่อีกนานแค่ไหนถึงจะให้พี่อยู่ด้วยตลอดชีวิต""เราพึ่งเริ่มศึกษากันเองนะคะ เวลาผ่านไปอีกสักพักพี่วินอาจจะเปลี่ยนใจก็ได้"พราวฟ้าบอกเขาอย่างที่ใจคิดจริงๆเพราะตอนนี้เธอเองยังไม่ค่อยมั่นใจนักว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาจะไปกันได้นานแค่ไหน จะไปถึงขั้นอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตหรือหยุดลงที่กลางทาง เธอเองก็เผื่อใจกับความสัมพันธ์ครั้งนี้ไว้พอสมควร เพราะทุกอย่างเกิดขึ้นเร็

“คืนนี้นอนที่บ้านพี่นะ”ภวินทร์บอกพราวฟ้าขณะนั่งทำงานอยู่“คะ ฟ้าว่าไม่เหมาะมั้งคะ”“มีอะไรไม่เหมาะเราเป็นแฟนกันจะไปนอนบ้านแฟนไม่ได้หรอ”ภวินทร์ขมวดคิ้วถามพราวฟ้าพร้อมกับทำท่าทีไม่พอใจนักที่เธอชอบขัดเขาไปทุกเรื่อง“ก็ฟ้าไม่อยากให้คนอื่นนินทาว่าฟ้าเกาะพี่วิน ถ้ามีคนไปเห็นเข้ามันน่าจะไม่ดีนะคะ”พราวฟ้าบอกเขาอย่างที่ใจคิดจริงๆ“อย่าด้อยค่าตัวเองได้มั้ย ถ้าจะมีคนที่ไม่ดีพอก็มีแต่พี่ที่กลัวว่าจะดูแลฟ้าได้ไม่ดีพอ”ภวินทร์บอกพราวฟ้าด้วยสีหน้าจริงจังเพราะไม่อยากให้เธอดูถูกตัวเอง เรื่องฐานะเงินทองเขาไม่เคยสนใจเลยด้วยซ้ำ ขอแค่คนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจและมีความสุขก็พอ เมื่อพราวฟ้าเห็นท่าทางของแฟนหนุ่มเธอจึงยอมตอบตกลงไปค้างคืนที่บ้านของภวินทร์ช่วงสุดสัปดาห์นี้“ฟ้าขอแวะไปซื้อของที่ซูเปอร์มาร์เก็ตหน่อยนะคะจะได้ทำอาหารเย็นทานที่บ้าน”“ไม่อยากทานข้าวนอกบ้านหรอ ทำงานทั้งวันไม่เหนื่อยรึไง”“ฟ้าอยากทานที่บ้านค่ะ”“ก็ได้ครับ ดีเหมือนกันไม่ได้ทานข้าวฝีมือที่รักหลายวันแล้ว”หลังเลิกงานภวินทร์พาพราวฟ้าแวะไปซื้อของสำหรับทำอาหาร ระหว่างที่พราวฟ้าเลือกซื้อของ ภวินทร์ได้แต่เดินตามพร้อมกับยิ้มไม่หุบที่แฟนสาวของเขาท

"ฟ้าอีกสองวันบริษัทของลูกค้าที่ต่างประเทศจะมาดูความคืบหน้าของงานกับสถานที่ถ่ายทำจริงคุณเตรียมพร้อมหมดหรือยัง""เรียบร้อยแล้วค่ะ ผอ""ดีมาก ไม่ผิดหวังจริงๆที่เลือกคุณมาดูแลโปรเจคนี้""ถ้าไม่มีอะไรแล้วฟ้าขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ"วันนี้ ผอ เรียกพราวฟ้ามาสอบถามเรื่องความคืบหน้าของงานเพราะไม่อยากให้มีอะไรผิดพลาด หลังออกจากห้อง ผอ เธอก็ได้รับข้อความจากภวินทร์ว่าวันนี้ติดธุระต้องไปรับเพื่อนที่สนามบินเย็นนี้อาจจะไม่ได้แวะไปหา พราวฟ้าแปลกใจเล็กน้อยที่วันนี้เขาผิดนัดเธอเพราะเดิมทีเย็นนี้ทั้งคู่มีนัดทานข้าวกัน ตั้งแต่ตกลงคบกันภวินทร์ไม่เคยผิดนัดกันมาก่อน แต่เธอก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเธอเองก็งานยุ่งมากเหมือนกัน"Hi darling คิดถึงจังเลย"อลิสหญิงสาวลูกครึ่งผมบลอนทองเดินเข้ามาสวมกอดและหอมแก้มภวินทร์ที่ยืนรอรับเธออยู่ที่สนามบิน"เป็นไงบ้างเหนื่อยมั้ยครับ""เหนื่อยมาก ปวดตัวไปหมดแล้วหิวมากด้วย เราไปหาข้าวทานก่อนได้มั้ย""ได้สิ อยากกินอะไรเลือกได้เลย"ช่วงค่ำหลังเคลียร์งานเสร็จพราวฟ้ามาทานข้าวข้างนอกกับนรินที่ร้านอาหารไทย ซึ่งเป็นร้านเดียวกันกับที่ภวินทร์พาอลิสมาทานข้าว ขณะนั่งทานข้าวอยู่สายตาของพราวฟ้าเหลือ

ตั้งแต่วันที่คุณนายนภาได้รับสายจากออมหลานสาวในวันนั้นก็ให้คนตามสืบข้อมูลของพราวฟ้าจนได้รู้ข้อมูลส่วนตัวของเธอทุกอย่าง ยิ่งได้รู้ข้อมูลยิ่งทำให้นภาสนใจในตัวเด็กผู้หญิงสู้ชีวิตคนนี้มากเรียกได้ว่าประวัติของเธอทำให้นภาประทับใจตั้งแต่ยังไม่ได้เจอตัวจริง ยังเหลือด่านสุดท้ายคือเธอต้องไปพิสูจน์ให้เห็นกับตาว่าสะใภ้คนนี้จะดีจริงหรือไม่ ยิ่งอลิสโทรมาบอกเล่าเรื่องราวความน่ารักของพราวฟ้าให้ฟังนภายิ่งอยากเจอจนต้องวางแผนเพื่อลองใจว่าที่สะใภ้ตนนภาลงทุนแต่งหน้าแต่งตัวให้ดูโทรมและใส่เสื้อผ้าเก่าๆจนมั่นใจว่าไม่มีใครจำเธอได้แน่ นภานั่งรอจนถึงเวลาเลิกงานเมื่อเห็นพราวฟ้าเดินออกมาจากบริษัทเธอจึงทำทีเป็นเดินโซซัดโซเซมาชนหญิงสาวและทำท่าทางเหมือนคนจะเป็นลม"คุณป้าเป็นอะไรมั้ยคะ เดี๋ยวฟ้าพาไปนั่งพักก่อนนะคะ""ขอโทษนะจ๊ะแม่หนูป้าหน้ามืด นั่งพักแป๊บเดียวเดี๋ยวก็คงดีขึ้นแล้วล่ะ""คุณป้านั่งรอตรงนี้ก่อนนะคะเดี๋ยวหนูไปซื้อน้ำกับยาดมมาให้ รอแป๊บเดียวอย่าพึ่งไปไหนนะคะ"พราวฟ้าบอกนภาก่อนรีบเดินจ้ำอ้าวไปร้านสะดวกซื้อเพื่อซื้อยาดม น้ำดื่มและอาหารมาให้คุณป้าที่นั่งหมดแรงอยู่หน้าบริษัท เธอหายไปเพียงครู่เดียวก็กลับมาพร้อมข