Semua Bab ซาตานทวงสิทธิ์ (HOT DEVIL): Bab 1 - Bab 10

ตอนที่ 2“ลันตา มาโดร่า เซเกนต์ นี่คือชื่อจริงของลูก ขอโทษที่ไม่สามารถปกป้องลูกได้ แม่กับพ่อได้ทำผิดครั้งใหญ่นัก ทำให้ลูกไม่ได้เกิดมาเพียบพร้อมเหมือนคนอื่นๆ ขอโทษที่ทำให้ชีวิตลูกต้องลำบาก ลูกจะไม่ยกโทษให้พ่อกับแม่ก็ได้ นับตั้งแต่ที่ลูกได้อ่านจดหมายฉบับนี้ ลูกคือคนของตระกูลดีลล์.....” ด้านหลังจดหมายเขียนที่อยู่ของที่ไหนสักแห่งไว้ ลันตาพลิกเปิดดู ในใจมีคำถามมากมาย"อะไรคะแม่ พ่อกับแม่ของหนูเป็นอะไรคะ ฮึกก ฮึก ฮือออ"ลันตาเอ่ยถามด้วยน้ำตาที่พรั่งพรูออกมาไม่หยุด เธอสับสน มึนงงกับสิ่งที่เพิ่งรับรู้พ่อกับแม่เธอยังมีชีวิตอยู่ แต่ทำไม ทำไมถึงได้ทิ้งเธอไป"นภากับแม่เราเป็นเพื่อนรักกัน โตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กเพราะเราอยู่บ้านข้างกัน หลังจากเรียนจบนภาได้แต่งงานและได้ย้ายไปอยู่อิตาลีกับสามี ตั้งแต่ตอนนั้นแม่กับนภาก็ติดต่อกันน้อยลงจนแทบจะไม่ได้ติดต่อกันเลย จนถึงวันนั้นวันที่นภามาหาแม่ที่บ้านพร้อมกับลูกน้อย เธอฝากให้แม่เลี้ยงดูเด็กน้อยคนนั้น และได้ฝากของไว้อย่างหนึ่งบอกให้แม่เอาให้ลูกในวันที่เรียนจบ...."ครูอารีกุมมือนุ่มของลูกสาวที่กำลังร้องไห้อยู่และเล่าเรื่องราวของตนเองกับนภาให้หญิงสาวฟัง"แม่ขอโ

ตอนที่ 4เซนต์ วาโลว ดีลล์ ท่านประธานใหญ่ของบริษัทและเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยดีลล์ เธอเกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลนี้นะ หญิงสาวนึกถึงข้อความในจดหมายของแม่อีกสามก่อนเปิดภาคการศึกษาร่างบางเดินสำรวจรอบบ้านทรงยุโรปสองชั้นของเธออย่างละเอียด ด้านนอกเป็นสีเทาควันบุหรี่อ่อน ภายในตัวบ้านเป็นสีขาวนวลเฟอร์นิเจอร์ถูกจัดแต่งไว้เป็นที่ทางที่สมควรจะเป็น มีห้องโถงไม่เล็กมากสำหรับการออกกำลังกาย ส่วนชั้นบนมีห้องนอนสามห้อง ห้องอ่านหนังสืออีกหนึ่งห้อง“ลันอยากเปลี่ยนแปลงตรงไหนมั้ยลูก” ป้านวลเดินเข้ามาถามหลังจากที่เห็นเธอเดินสำรวจบ้านอยู่สักพักใหญ่“ไม่ค่ะป้านวล”เธอส่ายหน้าอมยิ้ม สิ่งที่พ่อกับแม่เธอออกแบบทำไว้มันดีที่สุดแล้ว เธอไม่ต้องการเปลี่ยนแปลงอะไรเลย“คุณป้าอย่าย้ายออกเลยนะ อยู่กับลันต่อนะคะ.....”ป้านวลยิ้มดีใจขอบคุณหญิงสาว เธอคิดในใจถ้าป้าออกไปแล้วท่านจะไปอยู่ที่ไหน จะอยู่ยังไงและเธอคงต้องอยู่คนเดียวแน่นอน ที่นี่เธอไม่มีเพื่อนไม่มีคนรู้จักที่ไหนเลยนอกจากป้านวลที่เธอนับเป็นญาติผู้ใหญ่อีกคนสองป้าหลานออกไปจ่ายตลาดเพื่อทำอาหารและสอนหญิงสาวทำอาหารอิตาเลี่ยนแบบง่ายเย็นนี้ ระหว่างที่ทำกำลังหมกมุ่นกับการทำอาห

ตอนที่ 6ร่างแบบบางยังคงนั่งเงียบ ทำให้คนตัวใหญ่ยิ่งกำลังอารมณ์ร้อนขึ้นไปอีกจนทนไม่ไหว หยุดรถกะทันหันส่งผลให้ศีรษะเธอกระแทกกับคอนโซลรถ หญิงสาวนิ่วหน้าเจ็บแปลบมือบางลูบเบาๆ ตรงที่โดนกระแทกอึกก!การกระทำรุนแรง ป่าเถื่อน ทำให้ลันตาหมดความอดทนร้องไห้ออกมา“ฮึกก ฮืออๆ ...” กำปั้นเล็กๆ ทุบตีลำแขนแกร่งอย่างเหลืออด แต่เขาไม่สะทกสะท้านกับแรงน้อยนิดนี้เลย“หยุดเดี๋ยวนี้!” ร่างกำยำจับข้อที่กำลังตุบตีเขาไว้ด้วยมือข้างเดียว อีกข้างบีบแก้มนุ่มจนแดงเป็นรอยนิ้ว“ฉันไปทำอะไรให้คุณ ทำไมคุณต้องทำแบบนี้กับฉันห้ะ ฮืออ....”“หึ เธอไม่ทำแต่พ่อแม่เธอทำ!”“พวกท่านทำอะไร คุณบอกฉันมาสิ ฉันจะชดใช้ให้ ฮึก ฮืออๆ …”“ต่อให้เธอชดใช้ทั้งชีวิตก็ไม่มีวันหมดหรอกลันตา”เซนต์ปล่อยร่างเล็กเป็นอิสระ พูดจบคนตัวโตก็หมุนพวงมาลัยขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว ลูกน้องที่ตามมารีบขับรถตามเจ้านายกันจ้าละหวั่นหญิงสาวได้แต่หลับตานิ่งพยายามทำใจรับกับสิ่งที่กำลังเผชิญอยู่จนเผล็ยหลับไป3 ชั่วโมงต่อมารถหรูวิ่งด้วยความเร็วสูงถูกขับเข้ามาในพื้นที่ PETROLEUM D. PARK ซึ่งเป็นบริษัทใหญ่ของตระกูลดีลล์ ไปยังสถานที่ที่เขาที่ปลูกสร้างไว้เพื่อความเป็นส่

ตอนที่ 8หลังจากจบคลาสเรียนวันนี้แล้ว โรเจอร์ได้สองสาวไปดื่มให้หายเหนื่อยกันสักหน่อย“ลัน เอมี่ คืนนี้ไปดื่มแก้เหนื่อยกันหน่อยดีมั้ย”“เราว่าก็ดีนะ ลันไปด้วยกัน” เอมี่เห็นด้วยกับโรเจอร์เพราะวันนี้ใช้ความคิดกับโปรเจคไปค่อนข้างเยอะ ถ้าได้ออกไปแฮงค์เอ้าท์ก็คงจะดี อีกอย่างเธอจะได้สนิทกับเพื่อนใหม่ทั้งสองคนเร็วๆ ด้วย เพราะเธอก็อยากมีเพื่อนสนิทที่นี่บ้างเหมือนกัน“เอ่อ...พวกเธอไปกันเลย คือวันนี้เราติดธุระต่อน่ะ” ลันตาตอบปฏิเสธอย่างเกรงใจ เพราะเธอต้องไปที่ที่หนึ่ง คงจะไม่สะดวกเท่าไหร่“ซะงั้น ไปกันสองคนก็ไม่สนุกสิ” โจเจอร์พูดเสียงอ้อนแอ้น สบตากับลันตาปริบๆ อยากให้ไปด้วยกัน“งั้นเรารอลันทำธุระเสร็จก่อนค่อยไปดีมั้ย เหลืออีกตั้งหลายชั่วโมงกว่าจะถึงเวลา” เอมี่เสนอความคิดขึ้นมา“คือเราไม่แน่ใจว่าจะเสร็จธุระตอนไหนน่ะ โรส เอมี่” ตอนนี้เธอไม่อยากไปไหนทั้งนั้นนอกจากจะหาวิธีให้ได้เอกสารฉบับนั้นคืนมา“อ่ะๆ งั้นก็ได้ แต่ครั้งหน้าเธอต้องไปกับฉันนะ” โรเจอร์บอกเชิงออกคำสั่งกับหญิงสาว เอมี่พยักหน้าเป็นเชิงว่าเห็นด้วยกับโรเจอร์อีกคน ถึงเขาจะไม่รู้เรื่องอะไรของเธอแต่ก็อยากให้เพื่อนยิ้มแย้มออกเปิดหูเปิดตาบ้างไ

ตอนที่ 10ร่างแบบบางของลันตารู้สึกตัวขึ้นมากลางดึกในใจภาวนาขอให้เขาไม่อยู่ในห้องนี้แล้ว เธอยังไม่พร้อมเชิญหน้ากับคนใจร้ายตอนนี้ และเมื่อเธอกวาดสายตาไปรอบๆ ภายในห้องมืดมิดมีเพียงแค่แสงไฟจากด้านนอกสาดส่องเข้ามาลางๆ ก็ไม่พบเขาดังที่ใจหวัง เมื่อมั่นใจแล้วว่าเธออยู่ในห้องนี้คนเดียว เรียวขาขาวก้าวลงจากเตียงเพื่อเดินไปเข้าห้องน้ำแต่ด้วยความเจ็บกลางกายสาวที่เพิ่งถูกใช้งานไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้าบวกกับอาการล้าเพราะพิษไข้ส่งผลให้เธอล้มพับลงกับพื้นโอ๊ยย!...ลันตาพยายามพยุงขึ้นมาใบหน้าหวานนิ่วหน้าด้วยความเจ็บแต่ก็สามารถลุกขึ้นมาได้ รีบหยิบจับเสื้อของตัวเองที่อยู่รอบๆ เตียง ถึงมันจะไม่สมบูรณ์เหมือนตอนแรกแต่ก็พอจะใส่ได้ยังดีที่มีเสื้อโค๊ทไว้ห่อหุ้มเรือนร่างอีกชั้นหนึ่งเธอจะต้องออกไปจากที่นี่ให้ได้และเร็วที่สุดด้วย สิ่งที่เธอต้องการมากที่สุดตอนนี้คือยาคุมกำเนิด ลันตาเปิดประตูห้องนอนออกเบาๆ เพื่อดูสถานการณ์ตรงหน้าเมื่อไม่เจอใครจึงเดินออกมามองไปรอบๆ สังเกตเห็นซองเอกสารวางอยู่บนโต๊ะทำงานเขาเพียงแค่หนึ่งฉบับ ลันตามั่นใจว่าเป็นประวัติของพ่อแม่เธอแน่นอนจึงไม่ลังเลที่จะหยิบมาใส่กระเป๋าสะพายของเธอที่วา