โรซาลินกระพริบตาตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ ความรู้สึกแรกคือหนักหัวอื้ออึงใบหน้าร้อนฉ่า มือบางกระชับผ้าห่มแน่นแม้จะมีท่อนแขนกำยำพาดเอวคอดกิ่วแต่ก็ไร้เรี่ยวแรงจะผลักออก “หนาว..หนาว” เสียงหวานพึมพำราวกับคนละเมอ ใบหน้าหวานซีดเซียวเพราะฤทธิ์ไข้ แซฟเฟอร์รู้สึกตัวตื่นเมื่อคนตัวเล็กขยับตัวดึงผ้าห่ม เขาผงกหัวมองคนตัวเล็กที่นอนขดตัวใต้ผ้าห่มมือหนาเกลี่ยปรอยผมที่ปรกหน้าออก“ลิน..ลิน” เขาเรียกเธอพร้อมกับเอามืออังหน้าผาก“แม่งเอ้ย..ลิน!” ร่างกำยำผุดลุกจากเตียงทันทีคว้ากางเกงมาสวมลวกๆก่อนจะอุ้มร่างบางในชุดนอนออกมาหน้าห้อง“นายครับ” โจนาร์ดรีบปรี่เข้ามาทันทีเมื่อเจ้านายเขาโผล่ออกมาในสภาพไม่เรียบร้อย“ไปเตรียมรถ!” เอ่ยสั่งเสียงเข้ม หลังจากนั้นไม่นานโรซาลินก็ถึงมือหมอในโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังซึ่งอยู่ภายใต้การบริหารของตระกูลเฮมเวิร์ท เขาไม่ลืมกำชับเรื่องความเป็นส่วนตัว ร่างสูงนั่งเสยผมอยู่หน้าห้องฉุกเฉิน ไม่นานหมอหญิงฝีมือดีที่สุดของโรงพยาบาลก็เปิดประตูออกมา“เธอเป็นไงบ้างครับหมอ” แซฟเฟอร์ลุกพรวดเอ่ยถามทันที“คนไข้แค่พักผ่อนน้อยค่ะ เลยทำให้ร่างกายอ่อนแอเดี๋ยวหมอจะจัดยาบำรุงร่างกายให้ คิดว่าพักสักวัน
Terakhir Diperbarui : 2025-08-06 Baca selengkapnya