บททั้งหมดของ Sold To The Billionaire: บทที่ 121 - บทที่ 130

"Alam ko, Eleanor, our story didn't start the way it should. Maraming mali, puro sakit na galing sa akin. But I swear, 'di ko pinagsisihan yung bilyon na ginastos ko para sa'yo, kasi every second with you, priceless. You're my gem, wala kang katumbas. So please, let me fix this, let's start over. Gusto kong ipakita sa'yo na hindi ka isang hamak lang, you're my everything... you and our little baby, completed me." Hindi maipaliwanag ni Eleanor ang nararamdaman niya, malakas ang pintig ng puso niya. Bawat salita ni Knight, parang musika sa tainga niya— hindi siya makapaniwala. Sa lahat ng sinabi nito, sa mga pagbabagong nangyari, sa kung anong nangyayari sa kanila ngayon. At saan papunta ang usapang ito. "I can turn fairy tales into reality, Eleanor as long as it is for you... maybe I started as the beast on your very own fantasy. But now, I'll be you prince— your Knight." sunod na saad ni Knight. Nakatutok ang tingin sa mga mata ni Eleanor, parang sinusuri ang reaction nito. Bawat gal

Halo-halong kaba, excitement, at tuwa—hindi malaman ni Knight kung paano ilalagay ang lahat ng 'to. Parang puputok na ang dibdib niya any minute. Ilang oras na lamang, magiging "Mrs. Eleanor Andrie." na ang babaeng mahal niya. He inhaled deeply, his gaze sweeping over the lavish decorations. "Engrande," ika nga. Kitang-kita ang touch ni Knight Andrie, na isang bilyonaryo. The theme – glasses, white, red, and gold – was executed perfectly. Mula sa nagtataasang crystal chandeliers hanggang sa mga delicate Murano glass sculptures, the venue was a testament to his wealth na kaya niyang ibuhos para kay Eleanor. He wanted to make this moment unforgettable para sa babaeng pinakamamahal niya. Si Manang Paula, na inirequest ni Eleanor na sumama sa tatay niya na tatayo bilang magulang niya, ay abala sa pag-welcome sa mga guests. Si Leon naman na aakalain mong hindi dumaan sa sakit, ang kanilang magiging adorable ring bearer, he was chasing butterflies sa garden na sobrang ganda. Rose,

"Sir," biglang lumapit ang isang butler ni Knight sa kan'ya. "Yes?" agad na salubong niya dito, "May problema po." report nito. Gumapang ang kaba sa dibdib ni Knight, hindi pa man niya alam ang problemang sinasabi ng butler niya ay kinakabahan niya. Nag-flash bigla sa isip niya si Eleanor, sana hindi patungkol dito ang problemang tinutukoy ng butler niya. "What is it?" kalmado niyang tanong, lumapit pa bahagya ang butler saka bumulong sa tainga niya. "Nawala po sa paningin ng mga kasamahan kong nag-convoy, ang sasakyan ni Ma'am Eleanor." anito. Tuluyang nanlaki ang mga mata ni Knight, paanong nawala ang sasakyan nito sa paningin nila gayo'ng nasa unahan lang nila ito. Kinabahan siya. "Fuck!" mura niya. Narinig iyon ni Mang Elias kaya mabilis itong lumapit sa kan'ya. "Oh, may problema ba? Nasa'n na daw ba si Elea, malapit ng magsimula," anito. "Tay," tumingin siya rito, "Dito lang po muna kayo." 'yon lang ang saad niya at nanakbo palabas ng venue. Agad namang sumuno

"Hindi po siya ang nagmamaneho ng sasakyan na sinasakyan ngayon ni Ma'am Eleanor, bigla nalang daw po siyang nagising na nasa ibang lugar matapos may humampas sa kan—" "Fuck!" sigaw ni Knight. Kung gano'n delikado si Eleanor! Malaki ang posibilidad na pwedeng may mangyaring masama dito, lalo pa't sinadya ang pangyayari. Sinaktan ang driver na dapat amg dadrive para rito. "Saan na ngayon ang sinsakyan niya?" balisa niyang tanong, kumakabog na naman ang dibdib niya. Nasa sukdulan ang takot, malalalim ang paghinga niya. "San Andreas highway po, sinusundan nadin namin ngayon." pagkarinig noon ay agad niyang tinahak ang daan papunta doon. Mabilis ang takbo niya. Rinig na rinig niya ang magkabilaang busina dahil bukod sa lagpas sa speed limit na 60 kilometer per hour— he's driving 350 kilometer per hour. Pageywang - geywang ang takbo niya. Nag-oovertake sa lahat ng sasakyang nadadaan niya. Wala na siyang pakialam. Igting ang panga niya, mahigpit ang hawak sa manibela, kailangan n

Nagawa pang bumaling ni Niro kay Eleanor, napalunok, nanginig ang buo niyang katawan sa takot. Hindi. Napayakap siya kay Eleanor, samantalang si Heyla ang nakakuha ng baril, sandaling umangat at saka lang niya napansin ang sasakyan sa harap. "Fuck! Mababangga tayo!" sigaw niya. Mabilis na umayos ng upo ang driver, sinubukan pang ilihis ang sasakyan nila pero masyado ng malapit— isang malakas na busina ang umugong kasabay ng mabibilis na pintig ng kanilang mga puso. Nanlaki ang mga mata nila, sobrang nabigla— hindi inasahan. Tila naputol ang paghinga ni Eleanor na yakap parin ni Niro, napagtanto ang tiyak na kapahamakan. Napahawak siya sa t'yan nila bago tuluyang bumangga ang sinasakyan nila sa kasalubong na sasakyan. Napansin iyon ni Niro kay mas hinigpitan niya ang pagkakayakap. Isang malakas na tunog— tunog ng nagsalpukang sasak'yan, sa lakas ng impact, bumaliktad ang sinasakyan nila. Ilang minuto pagkatapos ang pagsalpok. Kinurap-kurap ni Niro ang mga mata niya, ma