All Chapters of พิษรักผู้ชายอันตราย: Chapter 11 - Chapter 20

ตอนที่11 ได้ไปเอากับใครมาบ้างมั้ย Ncหนึ่งสัปดาห์ต่อมาปกติแล้วก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะบังเอิญเจอเขา และตอนนี้ชีวิตเธอก็เริ่มกลับมาเป็นปกติ...เหลือแค่ลืมเรื่องราวนั้นให้หมดไป“คบกันแล้วเหรอ” เธอกับอชิรญาหยุดฝีเท้ากันอย่างพร้อมเพรียง แค่เช้านี้เจอคำถามแบบเดียวกันเป็นครั้งที่สี่ได้แล้ว เหตุเพราะเสือแคปหน้าจอที่คุยวิดิโอคอลกันไปลง เจตนาคงอยากประกาศว่าจีบเพื่อนเธออยู่“ไม่ใช่”“เอ้า เห็นลงแคปชั่นแบบนั้นนึกว่าตกลงเป็นแฟนกันไปแล้ว”“เธอคบกับเสือจริง ๆ เหรอ”“มะปราง?”“ถามเพราะพี่เจเลอร์สินะ” เธอพูดแทนใจเจ้าตัวเพราะหงุดหงิดที่รู้ว่าคนตรงหน้าต้องการอะไร เล่นยืนกอดอกท่าทางเอาเรื่องซะขนาดนั้น ‘เพราะพวกเลวนั่นแท้ ๆ’“ฉันกำลังดูใจกับพี่เจเลอร์ ไม่อยากให้เขาแวะเกาะแกะพวกดอกไม้ข้างทางสักเท่าไหร่น่ะสิ”“ดอกไม้มันก็อยู่ของมันเฉย ๆ ดูคนของตัวเองให้ดีก็พอ” เธอหันมองอชิรญาอย่างคิดไม่ถึงว่าคำพูดแบบนั้นจะออกมาจากปากของเพื่อนที่สนิทกันมาหลายปี ‘แต่ถ้าเป็นเธอล่ะไม่ต้องแปลกใจ’“เธอโอเคมั้ย”“โอเค ปกติแต่ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” พูดจบหญิงสาวก็ปล่อยมือเธอและรีบซ่อนสีหน้าของเธอด้วยการเดินเร็ว ๆ ไปที่ห้องน้ำ เธอที่

ตอนที่13 เพื่อนนายเอาเพื่อนฉันไปเธอพยายามขับรถตามเจเลอร์แล้วแต่เขาขับหนีไปไวมากจนตามไม่ทัน ระหว่างที่จอดรถโง่ ๆ อยู่ริมถนนกับเสือที่ลงมาจากรถของตัวเองแล้วเดินมาหาเธอก็กดโทรหาเพื่อนตลอด จนรับสายในที่สุด“อ๊ะอาย! เขาทำอะไรเธอหรือเปล่า” “เปล่า ตอนนี้เราอยู่ห้องของเขา แต่ไม่ใช่ที่คอนโดเรานะ” “เสือไปรับกลับได้นะ แค่เธอบอกมาว่าอยู่ที่ไหน” เสือที่ได้ยินเสียงนั้นรีบพูดแทรก “นี่! เจเลอร์เอาคืนมานะ” เสียงเพื่อนของเธอยื้อแย่งกับเขาก่อนสายจะตัดไปก็มีเสียงทุ้มต่ำแทรกเข้ามา “อย่าเสือก” เธอกับเสือมองหน้ากันอย่างทำตัวไม่ถูก นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่อ๊ะอายถูกลักตัวไปแต่มันก็อดห่วงไม่ได้เพราะเจเลอร์เขาดูอารมณ์ร้าย เพื่อนเขาก็เลว “เอาไง” “กลับเถอะ ไม่มีอะไรหรอก” “นี่ไม่ใช่ครั้งแรกเหรอแสนดี” “อืม สองคนนั้นก็คงรักกันนั่นแหละ เสือรู้ใช่มั้ยว่าเป็นแบบนี้เพราะอะไร” พอเธอพูดแบบนั้นเสือก็ฉายแววตาเศร้า ทำให้รู้สึกไม่ได้ขึ้นมาที่พูดไปแบบนั้น “ขอโทษนะเสือ” “ไม่เป็นไร เธอแค่พูดตรง ๆ เราก็ต้อ

ตอนที่15 จับแยกสองวันต่อมา“มึงเห็นความฉิบหายของเสือที่หลงรักเหยื่อมั้ยไอ้ไมค์ เพื่อนมึงหลงรักเขาแล้ว” เขากับแม็กซ์เวลมองอาการเหมือนเด็กน้อยเพิ่งเริ่มมีความรักของเจเลอร์แล้วนึกขำ ‘หน้ามันนิ่งเป็นรูปปั้นแต่ใจคงดิ้นเป็นกุ้ง’ ก่อนที่เขาจะนึกไปถึงผู้หญิงที่เป็นเพื่อนของอ๊ะอายขึ้นมา “อย่างอ๊ะอายไม่ร้ายหรอก ถ้ายัยนั่นไม่แน่ ร้ายฉิบหาย” “เป็นไงวะ” “งานดี ฟาดตรงไหนก็แน่นเปรี๊ยะ” เขาตอบไปอีกเรื่องหนึ่งซึ่งไม่เกี่ยวกับคำถาม “อ่อ อย่างนี้เองมึงถึงตามไปล่อบ่อย ๆ”“แต่กูไม่ได้ติดใจนะ” ไมเคิลรีบแก้ต่างให้ตัวเอง อย่างเขายังห่างไกลคำว่าติดใจเยอะครืด... จู่ ๆ เจเลอร์ก็ลุกขึ้นและเดินดุ่ม ๆ ออกไป เมื่อเขามองตามก็เห็นว่าคนที่เพิ่งพูดถึงมาถึงหน้าห้อง สายตาไม่รักดีดันมองไปที่ร่างขาวอวบในชุดแน่นปริอัตโนมัติ ‘ก็เล่นใส่แน่นแบบนี้ไปที่ไหนถึงได้มีแต่คนจ้องจะเอา’ จังหวะหนึ่งเธอดันเผลอเห็นสายตาของเขาเข้าพอดี คิ้วหนาเลิกขึ้นอย่างเย้ยหยัน เธอจึงได้เอาตัวเองไปอยู่ในที่ ๆ เขาจะมองไม่เห็น “ยังไงมึง...” “ไม่ต้องลุ้น ไม่ขึ้น”

ตอนที่17 ใจเต้นแรง ความต้องการของชายหนุ่มพุ่งสูงเกินกว่าจะยอมเสียเวลาเล้าโลมเธอได้อีก เขาสอดแทรกตัวตนที่สวมถุงป้องกันแล้วเข้าในร่องรักแน่นนุ่ม และไม่พร่ำพูดอีกต่อไปบรรเลงกระแทกกระทั้นเธอจนหัวสั่นหัวคลอนชนกับประตูรถครั้งแล้วครั้งเล่า แสนดีคว้าจิกเบาะคู่หน้าไว้แน่นเพื่อระบายความเจ็บ และเสียวที่เกิดขึ้นพร้อม ๆ กัน ‘ทำไมคืนนี้มันดี’ “เชี่ย! อ่า... จะเสร็จ” “อื้อ เร็ว ๆ เลย เมื่อย..แล้ว” เสียงหวานเร่งเขากระท่อนกระแท่นเพราะคนเมาตอกเธออย่างหนักหน่วง ไหนจะท่าทางที่ไม่เข้าท่าในรถอีก แต่ความเร็วที่ได้มามันต้องแลกกับความเจ็บและจุกเสมอเพื่อให้เขารีบปลดปล่อยสักที “ซี้ด... เชี่ย! แม่งทำไมกูเสร็จเร็วจังวะ” มือนิ่มดันหน้าท้องเขาให้ถอยออกไป ‘เร็วบ้าอะไร เล่นจนแสบ’ “กางเกงในฉันล่ะ” “เปิดไฟสิจะได้เห็น” “ไม่ต้อง!” “เดี๋ยวก็ทิ้งไปทั่วอีก เป็นคนแบบไหนวะยัยแสนแสบ” “นายล่ะเป็นคนแบบไหนถึงลากฉันมาปู้ยี่ปุ้ยำอีกแล้วเนี่ยฮ๊ะ!” เธอถามกลับพลางคลำหาชั้นในตัวน้อยว่าร่วงอยู่ตรงไหน กระทั่งเจอก็รีบสวมมันและตามด้วยกา

ตอนที่19 ช่วยเพื่อนง้อเมีย ขณะที่นักศีกษาปีหนึ่งกำลังรออาจารย์เจ้าของวิชา ชายร่างสูงที่สวมเสื้อคณะวิศวะฯก็เดินผ่าเข้ามากลางห้องก่อนจะฉุดข้อมือของอ๊ะอายให้ลุกขึ้นโดยที่เธอไม่มีโอกาสได้ระวังตัวไว้“นี่! ทำอะไร!”“จะเอาอ๊ะอายไปไหน” แสนดีวิ่งตามเจเลอร์กับเพื่อนออกมาที่หน้าห้อง แอบสงสารคนที่บ้าคลั่งตรงหน้าอยู่เหมือนกันแต่อ๊ะอายก็แข็งมากจริง ๆ“ไม่ต้องห่วงว่าเพื่อนจะโดนทำร้าย ฉันรักเพื่อนเธอจะตาย” แสนดียืนมองเจเลอร์ลากเพื่อนสนิทของเธอเดินไปต่อหน้าต่อตาเพราะอ๊ะอายเองก็คงอยากจะเคลียร์เหมือนกัน บางทีก็อยากให้เพื่อนตัวเองอภัยให้เขาไป เพราะยังไงก็รักเขาอยู่ดี หนึ่งอึดใจอดเป็นห่วงอ๊ะอายไม่ได้เลยตัดสินใจเดินตามไป... “อ๊ะอายครับ” แม็กซ์เวลคุกเข่าลงก่อน เขาจึงรีบทำตาม ถ้ามันช่วยให้เจเลอร์ไม่เป็นบ้าเป็นหลังได้เขาจะยอมทำ “พี่ขอโทษ” “พี่ด้วย ขอโทษนะครับ” เขาลอบเห็นใบหน้าของหญิงสาวแดงกล่ำเพราะร้องไห้อย่างหนัก ‘ก็รักกันแล้วจะยากไปเพื่ออะไรวะ’ ไมเคิลคิดในใจ ปล่อยให้แม็กซ์เวลที่น่าจะพูดได้ดีกว่าเป็นคนพูด “เรื่องนั้นพวกพี่ก็เหี้ยด้วยกัน อย่าเอาควา