All Chapters of เหนือเวหา: Chapter 21 - Chapter 30

“บอกจะขย่มเร็วๆก็เร็วจนตัวเองหมดแรงเลยนะอันดา” เหนือเวหาพูดขึ้นพร้อมลูบหัวอันดาด้วยความเอ็นดูจากที่คิดว่าบทรักของเขากับอันดาจะจบลงที่หนึ่งชั่วโมงตอนนี้มันคงเป็นไปไม่ได้เพราะกว่าจะเสร็จบทรักในครั้งนี้ก็มากกว่าหนึ่งชั่วโมงไปแล้ว ไหนจะตอนนี้ที่อันดานอนหลับสนิทเพราะความเหนื่อย“อื้อ…อย่ากวน” อันดาพูดขึ้นพร้อมกับปัดมือของเหนือเวหาออก ใบหน้าสวยยังคงนอนหลับตาพริ้มไม่รู้เรื่องอะไรต่างกับเหนือเวหาที่ได้แต่ยกยิ้มกับความเอ็นดูร่างกายสูงลุกขึ้นจากเตียงตรงไปยังตู้เสื้อผ้าของตัวเอง เขาหยิบเสื้อยืดของตัวเองสวมให้กับอันดาก่อนจะลงมายังชั้นล่างของอู่โดยที่มีเจ้าลูกชายสุดที่รักอยู่ในอ้อมแขน“บ๊อก !”“หม่าม้านอน ตอนนี้ลงไปข้างล่างกับป๋าก่อนนะ” เหนือเวหาพูดขึ้นทันทีเพราะก่อนจะอุ้มเจ้าร็อกกี้ออกมามันก็เอาแต่นอนซบลงบนตัวของอันดาต่างกับหม่าม้าของมันที่นอนหลับไม่รู้เรื่องอะไร“บ๊อก !” เจ้าร็อกกี้ส่งเสียงขึ้นเหมือนกับว่าตัวเองเข้าใจ“อันดายังไม่ได้ลงมานะ” เหนือเวหาพูดขึ้นทันทีเมื่อลงมาถึงชั้นล่างของอู่เพราะตอนนี้ท็อปช่างมือหนึ่งของอู่กำลังยืนคุยกับบอสเพื่อนของอันดา“เฮียครับ อันดามันเป็นอะไรหรือเปล่า” บอสถาม

“หลายอย่างที่เธอว่าคืออะไรบ้าง” เหนือเวหาถามขึ้นทันทีเพราะตอนนี้เขาเองก็อยากขึ้นไปดูห้องพักของอันดา ภายนอกมันดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เขาเลยอยากรู้ว่าความเป็นอยู่ด้านในว่าจะดีหรือเปล่าและขาดเหลืออะไรอีกบ้างไหม“ก็หลายอย่างอะเฮีย ไม่ว่าจะเก็บกวาด ทำความสะอาด” อันดาตอบกลับไปเพราะเธอไม่สะดวกจริงๆอันดามีของมากมายอยู่ในห้อง ถึงเธอจะเก็บใส่ตู้ล็อกไว้อย่างดีแต่หากใครจะมาห้องพักของเธอ เธอควรตรวจเช็กอีกครั้ง ไม่ใช่พาเข้ามาแบบผลีผลามเพราะมันอาจจะมีอะไรหลงเหลืออยู่บ้าง“มั่นใจหรอว่าจะทำสิ่งที่พูด ไม่ใช่เธอมีความลับอะไรจนไม่อยากให้ฉันเข้าไปเห็นหรอกหรออันดา” เหนือเวหาถามขึ้นอีกครั้งคนเราหากไม่มีอะไรปิดบังก็คงไม่ปฏิเสธหาข้ออ้างอะไรมามากมายขนาดนี้และยิ่งอันดาพูดแบบนี้มันก็ยิ่งทำให้เหนือเวหาสงสัย“หนูให้เฮียขึ้นไปได้นะแต่ต้องไม่ใช่วันนี้” อันดาพูดขึ้นทันทีเพราะเธอขอไปตรวจเช็กความเรียบร้อยของห้องก่อน“มีอะไรที่เธอปิดบังฉันหรือเปล่า”“ไม่มีค่ะ” เพราะจะให้อันดาพูดออกมามันก็ไม่ใช่เรื่อง“ตามใจแล้วกัน ในเมื่อเธอไม่สะดวกฉันก็จะไม่รั้น” เหนือเวหาพูดเพียงแค่นี้เพราะในเมื่ออันดาไม่สะดวกใจเขาก็จะไม่บังคับ ถึงแม้ใ

“ในเมื่อคุณเวย์อยู่กรุงเทพ ทะเลเองก็อยู่กรุงเทพเหมือนกัน เอาแบบนี้ดีไหมคะ” อันดาพูดขึ้นทันทีเพราะตอนนี้เธอเริ่มคิดอะไรได้แล้วจากตอนแรกตั้งใจจะปล่อยเวลาในการเจอคุณเวย์ให้นานกว่านี้แต่ในเมื่อเธอดันรู้สึกดีกับคุณเวย์แล้วเธอจะต้องรออะไรอีก“แบบไหนครับ” คุณเวย์ถามกลับมา แน่นอนว่าน้ำเสียงที่แสนคุ้นเคยนี้ก็ยังทำอันดาคิดไม่ออก“จะช้าหรือจะเร็วทะเลจะยกให้เป็นหน้าที่ของคุณเวย์ ถ้าคุณเวย์หาทะเลเจอเมื่อไหร่เราก็จะได้เจอกันในตอนนั้นแต่หากคุณเวย์หาทะเลไม่เจอนั่นหมายความว่าคุณเวย์ก็ไม่มีสิทธิ์ได้เจอทะเล” เพราะตอนนี้อันดาไม่อยากปล่อยเวลาให้เสียเปล่า สู้เอาเวลานี้มาเจอกันและทำความรู้จักตัวตนกันจริงๆก็คงไม่ผิดอะไร“คุณกำลังยื่นข้อเสนอให้กับผมคนที่อยากเจอคุณมากๆ” แน่นอนว่าเหนือเวหาที่สวมบทเป็นคุณเวย์ก็ได้แต่ยกยิ้มเพราะแบบนี้มันเข้าทางเขาเลย“ใช่ค่ะ ทะเลกำลังยื่นข้อเสนอให้คุณ” อันดาตอบไปตามตรงเพราะตอนนี้เธอกำลังยื่นข้อเสนอและข้อเสนอนี้เธอมั่นใจว่ามันคงเข้าทางคุณเวย์“เพราะอะไรครับ” เหนือเวหางุนงงไม่น้อย บทจะยอมก็ยอมง่ายจนน่าแปลกใจ“ไม่รู้สิคะ อาจเป็นเพราะทะเลเองก็รู้สึกดีกับคุณเวย์ หากปล่อยเวลาไปมันก็น่

“ทะเลไม่ได้เอาโทรศัพท์อีกเครื่องมาค่ะ” อันดาพิมพ์ตอบกลับไปเพราะที่เธอไม่ได้ตอบไลน์คุณเวย์นั่นเพราะวันนี้เธอเอาโทรศัพท์มาแค่เครื่องเดียว จะให้เธอเอาโทรศัพท์สองเครื่องมาทำงานก็ยังไงอยู่“เข้าใจแล้วครับ ว่าแต่ทะเลไปเรียนหรือเปล่า” คุณเวย์ส่งข้อความกลับมาแน่นอนว่าตอนนี้อันดาไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เธอคิดมันจริงหรือเปล่าที่ว่าคุณเวย์อาจจะเป็นเหนือเวหาเพราะจากวันนี้มันดูไม่มีอะไรเลย เหนือเวหาไม่ได้มีท่าทีระแคะระคายแต่เพียงถามเธอด้วยคำถามที่มันสมควรถามตรงนี้อันดารู้ดีว่าเธอพลาดที่บอกไปว่าเธอโทรศัพท์พังแต่ตอนนี้เธอก็ดันเอาโทรศัพท์เครื่องเก่ามาใช้ ไม่รู้ว่าเหตุผลที่เธอบอกออกไปมันจะน่าเชื่อมากน้อยเพียงใดแต่เธอก็พูดไปแล้วถึงจะไม่มั่นใจว่าคุณเวย์คือเหนือเวหาหรือเปล่าแต่อันดาก็คงต้องระวังตัวเพราะหากคุณเวย์คือเหนือเวหาจริงๆ อันดาจะทำยังไง เธอควรรู้สึกยังไงดีกับทุกอย่างที่เกิดขึ้น“ทะเลมาเรียนค่ะ วันนี้เรียนทั้งวันเลย” อันดาถามกลับไปเพราะเธอไม่เคยบอกตรงๆเลยสักครั้ง อันนี้คงเป็นข้อดีข้อหนึ่งเพราะตอนนี้คุณเวย์อาจจะเข้าใจว่าทะเลกำลังเรียนอยู่และเรียนมหาวิทยาลัยปีที่สอง“เลิกเรียนแล้ววิดีโอคอลมานะครับ วันน

“แต่เฮียเดินหนีหนู” อันดาพูดขึ้นทันทีเพราะเมื่อกี้เหนือเวหาเดินหนีเธอโดยไม่สนใจเธอด้วยซ้ำ“ฉันทบทวนแล้วอันดา ทุกอย่างที่เธอพูดมามันถูก ระหว่างเรามันก็แค่ FWB ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้” เหนือเวหาตอบกลับไปเพราะตั้งแต่เขาขึ้นมาบนห้องนอน เขาก็ทบทวนทุกอย่างแน่นอนว่ามันจริงอย่างที่อันดาพูดเพราะข้อตกลงของตัวเขาและอันดาก็คือ FWB“เฮียคือหนู…”ตอนนี้อันดากำลังรู้สึกผิดเพราะสีหน้าและแววตาของเหนือเวหาดูต่างไปจากเดิม ยิ่งคำพูดของพี่ท็อปและบอสเพื่อนสนิทก็ย้อนดังขึ้นอยู่ในหัวอันดาไม่ปฏิเสธเลยว่าเธอรู้สึกดีกับเหนือเวหาแต่จะทำยังไงในเมื่อตอนนี้เธอเองก็รู้สึกดีกับคุณเวย์และของแบบนี้มันรู้สึกพร้อมกันไม่ได้อยู่แล้ว“ฉันไม่เป็นไรอันดา ฉันเองก็งงกับตัวเองว่าทำไมต้องหึงหวงเธอแบบนั้น”ถึงจะพูดออกไปแบบนี้แต่เหนือเวหารู้ดี รู้ตัวดีเลยว่าที่เขาหึงหวงอันดาแบบนี้มันเพราะอะไร ก็คงเป็นเพราะเหนือเวหาเผลอใจหลงรักอันดาเข้าแล้ว“หนูไม่ได้จะพูดให้เฮียรู้สึกแย่นะ”“ฉันไม่ได้ว่าอะไรเพราะเธอพูดความจริง”เหนือเวหาไม่โกรธเพราะอันดาไม่ผิด จะโกรธก็แต่ตัวเองที่ตอนนั้นจัดการกับความรู้สึกไม่ได้จนเผลอเดินหลังให้กับอันดาแบบไม่สนใจอะ